cennet ateşi

tutsaklık

Börü'nün itirafın ardından 1 hafta geçti o gece bir bilet bulup eve gelmiştim.Kapıyı anahtarımla ses çıkarmamaya özen göstererek açtığımda elinde silahla bekleyen hafif kilolu içki kokusunu eve yaymış ayyaş ve şiddet yanlısı babamı görmem kanımı dondurmuştu. 17 yıldır onu görmeye bir türlü alışamamıştım ne zaman görsem nereye sığınacağımı bilemezdim. Benim doğumumla birlikte ölen annemden beni sorumlu tutması ve sudan sebep yerlere dövmesinden kaynaklı olabilirdi korkum yada neden bilmiyorum. Bir anda birinin bana seslendiğini hissettim ama bu kişi babam değildi sonra aklıma geldi ona saçımdan bir tel vermiştim belli ki hala saçı koparıp dilek dilememişti bu da onla beni telepatik bir iletişime sokuyordu demek ki ses Börüdendi

Börü"İyi misin korkunu buraya dek hissettim" dedi .sorusunu duymazdan geldim yere bakıyordum babam bana uzun uzun baktı ayağa kalktı elin de ki bira şişesini yere koydu silahı hala sıkı sıkı tutmuştu yanıma geldi önce anlımdan koklayarak öptü ardından "arkada dön" dedi komuta hemen uydum çünkü ondan korkuyordum bir melez bile beni korkutamazdı babam kadar sonra ensemden bir ağrı hissettim ardından gelen karanlığa kendimi teslim etmiştim.

Börü bunu hissetmiş olacak ki hala sesini duyuyordum "iyi misin" ,"bana cevap ver başın belada mı", "neredesin" gibi sorular sordu. sırayla "sorularının cevabını bilmiyorum gözlerim bağlı sanırım baş aşağıya duruyorum" diye cevap verdim .

Bu süre zarfında baş aşağı ayaklarımdan asılı durduğumu hissettim kan beynime doğru ilerlerken nefes anlamak gittikçe zor bir hal almaya başlamıştı o sırada babam uyandığımı fark etmiş olacak ki "uyandın demek he"dedi ben cevap veremedim çünkü ağzım bantlıydı . O kadar çok korkuyordum ki çünkü bıçak bileme sesleri duymam ve ardından sırtıma kırbaç olduğunu düşündüğüm şeyle darbe indi hızlı hızlı 8 9 defa vurdu sonra gözlerim birden açıldı ağzım da öyle ağlak bir tonda "baba bunu hak edecek ne yaptım?" babam"doğdun anlıyor musun doğdun" dedikten sonra canice bir gülümseme yüzüne yayıldı elindeki bıcağı göstererek "görüyor musun bu bıçağı son arzunu söyle çünkü bu bıçakla önce derini ince ince kesip köpeklere vericem".  Duyduklarım ve gördüklerime karşılık kendime börü getirdi ne olduğunu soru ben de olanları iç sesimle anlattım.babam"son kez soruyorum son arzun ne bebeğim"  babam sözünü bitirirle bitirmez bulunduğumuz karanlık loş odayı bembeyaz nurani bir ışık kaplaması bir olmuştu babamın da benim de gözlerimiz bu ışık karşısında kısılmıştı ışık azalmaya başlayınca bembeyaz kocaman kanatlı oldukça güzel bir melek belirdi bana birilerini anımsatan bir kadın "bırak bebeğimi benim emanetime böyle mi sahip çıkıyorsun rezil fani" dedi bana yaklaştı yaralarıma baktı sonra bi anda ellerim çözüldü kurtulmuştum...

 EVET CANLAR BU BÖLÜM DE BÖYLE DİĞER BÖLÜM İÇİN YORUM VE YILDIZ BIRAKMAYI UNUTMAYIN SİZİ SEVİYORUM , GEÇ YAZDIĞIMI BİLİYORUM AMA YKS YE HAZIRLANIYORUM MALUM ZOR OLUYOR AMA CENNET ATEŞİNİ EMİN OLUN DAHA SADIK YAZMAYA ÇABA GÖSTERİCEM BİR GÜN BELİRLEYİN YORUMLARDA BELİRTİN VE O GÜN YENİ BÖLÜMLERİ YAZAYIM......