d

209 9 3
                                    

Derin bir nefes aldım ve odama gidip uyumaya çalıştım. Fakat o kadar stresli ve bıkkın hissediyordum ki, gözlerimi bile kapatamıyordum...

Telefonuma mesaj gelmesiyle heyecanla telefona baktım.

"Selam. Ben sevgili palyaço!"

"Cidden bu kadar gücendin mi?"

"Biraz,"

"Hadi ama!"

"Açıkçası, seninle konuşmak istiyorum. Çünkü, seni tanımasam bile en azından tanımak istiyorum."

"Tamam... Nereden başlayalım?"

***
(Taehyung)

Ona ne sorabilirim? Bir şeyler bulabilirim... Eğlenceli birine benziyor.

"Aslında, ikimizinde sadece bir tane kişisel soru hakkı olsun. Ve doğru zaman gelene kadar bunu sormayalım. Ne dersin?"

"Kulağa güzel geliyor... Tamam. Peki şimdilik ne konuşalım?"

"Bir şey merak ettim. Beni nasıl kaydettin?"

"Şu an kaydetmedim. Ama sanırım palyaço diye kaydedeceğim! Nasıl ama?"

Ne değişik bir kız...

"Sen bilirsin. İyi geceler."

"İyi geceler."

Kabanımı giyip aşağıya indim. Ve Jungkook'un yanına gittim...

"Jungkook, o kıza neden bir şey anlatmadın?"

"Neden anlatayım? Babasının ölümü onu zaten yeterince üzdü... Değil mi?"

Kahkahası bütün boş daireyi kaplıyordu. O gerçekten bir canavar olmuştu. Ve He-ran için yeterince endişeleniyorum...

"Bu arada, neden He-ran hakkında bu kadar çok şey soruyorsun?"

"Sadece merak ettim."

Bir saat sonra eve gittim. Ve bir insanın ölüm sebebinin ortağı olmak, beni kendimden nefret ettiriyordu... He-ran, çok özür dilerim...

𝐂𝐫𝐨𝐰𝐝𝐞𝐝 𝐫𝐨𝐨𝐦•𝐤𝐭𝐡 ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin