𝐂𝐫𝐨𝐰𝐝𝐞𝐝 𝐫𝐨𝐨𝐦•𝐤𝐭𝐡 ✓

d

Uyandığımda tüm camların kapalı olduğu, soğuk bir odadaydım. Kapı bir anda aralandığında, Taehyung bana endişe ile bakıyordu.

"Sonunda uyanmışsın. İyi misin?"

"E-evet, ama neden burdayım?"

"Biraz toparlan. Sana her şeyi açıklamak istiyorum."

Dedi ve buruk bir gülümsemeyle kapıyı yavaşça kapatıp gitti. Elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim.

Taehyung bir telefon görüşmesi yapıyordu. Beni gördüğünde bir şeyler söyleyip telefonu kapattı ve elimden sakince tutarak masaya oturttu.

"Öncelikle, uzun bir süre Jungkook'tan uzak durmalısın, daha doğrusu durmalıyız. İkinci olarak ise, tüm bu yaşananların sebebini sana bir anda anlatamam. Çünkü... Bu senin i-"

"Hayır! Bilmek istiyorum. Bıktım artık! O pislik ne işler çeviriyor?!"

"İnan seni çok iyi anlıyorum. Ama lütfen bana biraz olsun güven, eğer gelemeseydim, çoktan onun elindeydin."

"Sana güvenmek istiyorum Taehyung. Hayatımda bir kez olsun birine güvenmek istiyorum. Peki, bana dürüst olacağına söz verebilir misin?"

Taehyung: ( o an sadece gözünden düşen bir parça yaş ile, benden bir söz bekliyordu...)

"Evet, söz veriyorum He-ran. Peki, ama her ne olursa olsun benden şüphe etmemeni istiyorum. Tamam mı?"

"Tamam."

(Taehyung)
Birbirimize gülümsedikten sonra karşısına oturup yemek yemeye başladık. Pek iştahı yoktu, ama yine de bir şeyler yemesi için bekledim. Şu an o kadar şeyden sonra,

Bir parça yemek yemesi bile beni herşeyi unutup mutlu olmamı sağlıyordu... Hayatıma bir anlam kattığın için sana minnettarım He-ran...

"Taehyung, büyük ihtimalle bir süre burda kalıcam değil mi?"

"Evet, ama aslında bir süre bende seninle kalmalıyım."

Bir anda şaşkınca bana baktığında gözlerimi kaçırdım.

"Anlıyorum. Sorun değil"

Tanrım! Teşekkürler! Sinirlenir diye korkmuştum.

"Biraz bahçeye çıkabilir miyim?"

"Tabi. Sormana bile gerek yok."

O bahçeye çıktığında bende birkaç telefon görüşmesi yapmak için odama gitmiştim. Yaklaşık on beş dakika sonra He-ran'ın bana seslenmesiyle aşağı indim. Tam bahçeye çıkacaktım ki, bir anda kapıyı açmasıyla bir anda öylece kalmıştık...

"Ah, şey, nerdesin merak etmiştim de."

"Anladım. O zaman, beraber bahçede dinlenmeye ne dersin?"

"Eğlenceli olur derim!"

Bahçedeki koltuklara oturup sohbet etmeye başladık. Zaman onunlayken çok hızlı geçiyordu. Ve ben buna alışamamıştım.

Akşam olduğunda biraz film izleyip yemek yedik. Zaten saat hemen geç olmuşu...

"İyi geceler Taehyung."

"İyi geceler He-ran."

***

(He-ran)

Odama girdim ve telefonumu alıp adı olmayan bay palyaço ya mesaj attım.

"Günün nasıl geçti?"

"Pek iyi değil. Ama sonu güzeldi."

"Neden peki?"

"Çünkü hoşlandığım kişiyle neredeyse tüm gün boyunca vakit geçirdim!"

"Mutlu olmalısın."

"Evet, ama senin için pek iyi bir gün değildi sanırım."

"Biraz öyle oldu. Hayatımda hep birileriyle uğraşmak zorunda olmak yorucu. Fakat günün sonunda kendimi anlatabileceğim biri olduğunu hissetmek güzel."

"Teşekkür ederim :)"

"Senin için değildi ama neyse 😌"

"Ama bıktım yani!"

•

BÖLÜM SONU 😙
Tatlı bir bölümdü :D oy ve yorum atmayı unutmayın görüşmek üzere!

Daha doğrusu, başka hikayelerde görüşmek dileğiyle 🦢

(Bunu söylemeyi seviyorum💅💅)