Twenty-Three

63 1 0
                                    

"DON'T YOU DARE HURT MY WIFE" Sigaw niya sa mukha ko at sa harapan ng maraming tao.

Napatayo naman ako at tinulungan niya yung asawa niyang makatayo, yumakap naman sa kaniya yung asawa niya at umiyak.

"She hurt me! Love, she killed our child, our baby!" Humahagulgol na sumbong niya Kay Zevron.

Namumula naman sa galit si Zevron ng bumaling sa'kin.

"Leave" seryoso niyang sambit.

"I d-didn't d-do anything to her" nangangatal ang boses na saad ko.

Tumulo naman yung mga luha ko ng marinig ko ang pagsinghap niya, isa lang yung ibig sabihin. "Umalis na ako at 'wag ng magpaliwanag" kabisado ko na siya kaya naman, pinunasan ko yung luha ko at umalis doon.

Habang nasa elevator ako paakyat sa office ni Zevron, hindi ko maiwasang mainis sa sarili ko, lalong-lalo na sa puso ko. Bakit kahit masakit, kahit paulit-ulit niya akong ipagtabuyan hindi ko magawang magalit sa kaniya. Ako naman yung may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito, dapat kasi may remote control yung puso para i-rereset ko. Forget the person and delete the feelings GANORRN! kaso wala namang ganun eh(yung nagbabasa nga 'di makalimutan si ex)

Pumasok na ako sa office niya at inayos yung table ko, kumuha ako ng box at inilagay doon yung iba ko pang gamit. Gumawa muna ako ng resignation letter at inilagay sa table niya, last na 'to ayaw ko na! Pagod na akong maging marupok, iiwan ko na lahat dito. Sakit, pait, galit at poot.

Binuhat ko na yung box at lumabas na, nang makarating ako sa lobby nakasalubong ko si Ashtrelle.

"Krish! 'Wag ka ng umalis please! Paano na si sir? Hindi mo na ba ipaglalaban?" Maktol niya sa'kin.

"How can I fight for someone who isn't even there? Ashtrelle don't worry, magkikita pa rin naman tayo. We're friends at please 'wag kang malungkot, magmumukha kang losyang na iniwan ng jowa sige ka!" At nagtawanan naman kami.

"Basta mag-iingat ka lagi ah? T-teka mag a-apply ka pa lang ba?" Tanong niya sa'kin.

"Actually, may tumawag sa'kin at tanggap na ako bilang chef. Its my passion way back senior high, I love cooking that's why its better to get that job rather than being secretary." Saad ko at ngiting tumango naman siya sa'kin.

"Kung ganon pala kailan kaya ako makakatikim ng luto ng isang Krishaina hmm?" Kinurot ko naman yung pisnge niya HAHAHAHA pinapalobo kasi eh.

"Ouchiiiee! My kyut feslak owemgeeee!" Busangot niyang maktol habang nakahawak sa pisngi niya.

"Soon, if you want you can come in Valorous Hotel." Ngiting tugon ko sa kaniya.

"Yes! Surely my friend I will"

Nagpaalam na ako para makauwi sa bahay at maihanda yung mga gagamitin ko bukas.

Nang makarating ako sa dorm nakita ko namang nag-aabang si Jhuneevine sa tapat ng room ko at busangot na busangot yung mukha.

"Bakit ka nag resign?!" Singhal niya sa'kin ng makalapit ako.

"Because I have to" tipid kong tugon at in-unlock na yung pinto.

"Not because you have to, you'll do it without them knowing the truth! I know you didn't pushed that girl!" Bulyaw niya sa'kin ng makaupo siya sa sofa.

"Hayaan mo na, baka ito na yung sign na hindi talaga ako para sa company na iyon"

"Pero beshie, wala na akong makakasama doon. I mean wala na kong best friend doon, ok naman na kami ni Ashtrelle pero diba mas masaya kung tayong tatlo yung nandoon. Tsaka may trabaho ka na ba? Paano pambayad mo sa bahay? Pambigay sa pamilya?" Napakagat na lang ako sa labi ng maalala yung lagay ni mama.

"That..." Pigil ang hikbi Kong saad. "I h-have a new job, but I need money right now especially for my mom's medication" nagsituluan na yung luha ko at napaupo na sa sofa.

"Ha? Bakit nasaan ba mama mo? Anong sakit niya? Don't worry papautangin kita, pagtutulungan namin ni Kuya. Tsaka mo na lang kami bayaran kapag nakaluwag-luwag ka na." Sambit niya, niyakap ko siya at sobra akong nagpapasalamat dahil binigay sa'kin ni God yung taong tutulong sa'kin.

"Thank you so much Jhuneevine! You don't know how grateful I am" sinserong sambit ko sa kaniya at hinagod niya naman yung likod ko para kumalma.

Maya-maya ay tumayo na siya, iginaya niya ako sa dining table at pinainom ng tubig dahil hindi na talaga ako makahinga ng maayos.

"Beshiie, I'm always here for you ok? Don't worry your mom will have her medication soon. I will talk to Kuya to help you with your financial needs and please don't be shy ok?! We're family" ngiting sambit niya at niyakap na naman ako

"Salamat, teka nga kumain ka na ba?" Tanong ko sa kaniya, bumusangot naman siya at umiling.

"Ipagluluto mo naman ako dibaaaaaa?" Nakangiti niyang saad.

"Aiishh! Kaya pala nandito ka HAHAHAHA kasi gusto mo na namang makatikim ng luto ko, oo nga pala sa Valorous Hotel na ako mag t-trabaho kaya pwede kang dumalaw doon" tumango naman siya at ipinagtulakan na ako sa kusina para makapagluto.

Matapos naming kumain nagpaalam na siya dahil maaga pa raw yung pasok niya bukas, 7 pm na pala.

Kinabukasan gumising ako ng umaga, kumain at naligo. Nagmadali akong bumaba para takbuhin yung sakayan ng tricycle dahil malalate na ako.

"Manong! Para po sa sakayan lang ng fx please" agad naman siyang tumango at pinaandar na yung tricycle.

Sheezzz!! 10 minutes na lang late na ako, hindi pwede yun dahio once na ma late LIGWAK NA MGA BESSSHH!

Nang makarating ako wala pang pasahero yung fx so kailangan pang maghintay, jusmmeee!! naman ang aga-aga puro kamalasan pwede bang mamayang hapon na lang?

"Kuya pwede bang gumorabels na tayo? Malalate na kasi ako sige na po please" pakiusap ko sa driver.

"Hindi po pwede ma'am, pero po kung magbabayad kayo ng 500 pwede naman po" Nanghihina naman akong napatango.

500? Pwede na sana yun pampamasahe ng isang linggo pero ngayon ONE DAY LANG! haiist! Ok na yun basta makaabot lang.

OMYGHADDD! 2 Minutes na lang huhuneesss!! 300 na lang pocket money ko dito eh, kaya kailangan kong matanggap dito para Kay mama.

"Manong guard saan po ba yung interview room para sa interview?" Hinihingal na tanong ko habang nakahawak pa sa tuhod.

"Sa third floor miss" ngiting tugon niya sa'kin.

"Thanks" hindi na ako nag elevator at tinakbo ko na lang yung hagdan.

"A-ahhh" daing ko ng mabunggo ako ng lalaki.

"Miss are you ok?" Tanong ng isang lalaking nakasando? Really?! Ba't siya magsasando eh ang lamig dito.

"Kuya I need this job so Excuse me" at pinulot ko yung envelope na naglalaman ng requirements.

"Ok" tipid niyang tugon at umalis na sa harap ko.

Huwaaaw! Siya pa nag walk out tsk!.

"Walter, Fanny winter." Sigaw naman nung nag a-announce.

W? HOMAYYGHADDD! Tapos na yung V? T-tapos na? NO WAY!

My Boss And His Seven Years Old SonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon