talking to myself // hyunin

quinze

"Haftasonu bir sanat müzesi açılışı varmış. Ne diyorsunuz birlikte gidelim mi?"

Son ders zili çalmak üzereyken ve biz eşyalarımızı toplarken Felix'ten duyduğumuz şey hem Jisung'u hem de beni şaşırtmıştı. Çünkü Felix biz zorlamasak oyun konsolunun başından asla kalkmayacak bir manyaktı. Ya yemek yemek için ya da illegal işler için, Jisung'la bara gidip içmek gibi, poposunu kaldırmaya tenezzül ederdi. Söz konusu mekan ise müzeydi. Üstelik sanat müzesi.

Jisung da benim gibi şaşırmış olacak ki konuştu.

"Kanka sen ve müze, ne iş?"

"Harbi lan hani turnuvan vardı haftasonu? Son bir aydır sabah akşam çalışmaktan parmaklarımı hissetmiyorum diye ödevleri bize yaptırıyordun ya şerefsiz."

"Ya şimdi şöyle oldu sevgili dostlarım-"

"Cıvıtma."

"Üf tamam be. Sanki siz çok anlıyorsunuz sanattan. Bana gelmiş laf ediyorlar."

Göğsümü kabartarak atıldım.

"Karşında geleceğin Picasso'su duruyor, iyi bak ve öğren."

"Lan Hyunjin salağı sadece iki kez gittiğin resim kursundan sonra mı bu artistlenmelerin? Hayır sen daha düz çizgi çizerken ellerin titriyor ne Picasso'su!"

"Ya ama kadın cidden sadece aldatılma hikayelerini anlatıp bundan zevk duyuyordu. Sonra ağlayıp niye yalnızım triplerine giriyordu. Olan parama ve psikolojime oldu benim suçum yok."

Jisung araya girme ihtiyacı hissetmiş olacak ki merak edilen konuya açıklık getirdi sonunda.

"Bir dakika bir dakika... Anladım ben seni. Changbin de gidecek o müzeye! Birkaç defa ne kadar hevesle beklediğinden bahsetmişti. Seni tilki bak nasıl da biliyor işini."

"Yalnız tilki falan Jeongin'imi şeetmezsek sevinirim."

"O zaman gidiyoruz demi ya? Bakım gözünüzü seveyim gidelim. Tek gidersem hoş olmaz şimdi. Hem Minho da geliyormuş öyle bir şeyler duydum sanki."

"Minho'm yapmaz."

"Neyi yapmıyormuşum?"

Konuşmaya o kadar dalmışız ki bizimkiler bizi bekliyorlardı. Minho Jisung'un sözünü keserek yamukça sırıttı. Bir sincabın utanışı adlı filmi izliyordum resmen şu an.

Minho ve Jisung kendi hallerinde önden giderken Changbin'in yanına ilerledim. Felix de hemen arkamdaydı. Onu da diğer yanıma çektim.

"Sanırım haftasonu çok güzel bir sanat müzesi açılışı olacakmış. Gideceksin diye duydum. Felix de gitmeyi çok istiyordu Changbin ama Jisung'un Minho ile programı var benim de Somi ile proje yapmam gerekli. Bence siz birlikte gidin. Hem Felix yalnız kalmaz hem de kaynaşırsınız. Hadi görüşürüz."

Tek nefeste söylediğim şeylerin ardından ikilinin ortasından çekilip Chan hyungun olduğu tarafa doğru koştum. Çöpçatanlık konusunda gün geçtikçe iyileşiyordum resmen. Keşke kendime de faydam olsa.

Chan hyungun sorusuyla düşüncelerimden uzaklaştım.

"Jeongin nerede? Geç mi çıkacak?"

"Ha şey hyung ya geçen hafta kaçırdığı konuları çalışmak için bir arkadaşıyla buluşacakmış. Mesaj atmış bana."

"İyi bari. Ben de okul idaresiyle konuştum. Seumgmin'in durumundan bahsettim ve bana düşünüp kararlarını bildireceklerini söylediler. Yani Seungmin'in tekrardan okula dönme ihtimali var Hyunjin!"

Duyduklarıma inanamadım o an. Gerçekten o kadar mutlu olmuştum ki. Geçen hafta Seungmin'i ziyarete gitmiştik. Çok yorgun gözüküyordu ama yine de gülüşü yüzünden hiç eksilmiyordu. Biz de Chan hyungla onun okula kaydını tekrardan aldırabilir miyiz diye konuştuk. Şimdilik bizimkilere ve Seungmin'e bu durumdan bahsetmedik çünkü eğer olumsuz sonuçlanırsa üzülmelerini istemiyorduk ama idarenin düşüneceğini söylemiş olması bile çok iyiydi.

Umarım her şey yoluna girerdi. Seungmin'i çok özledik.

"Bu harika haber hyung! Çok sevindim!"

"Ben de öyle Hyunjin. Geri geleceğine ve hayallerini gerçekleştireceğine o kadar eminim ki."

Birbrimize gülümsedik hyungla. Seungmin gelecekti, Jisung, Chan hyung ve Changbin'le okulu temsilen bir yarışmaya katılıyordu ve Minho ile ilişkilerinde ilerleme kaydetmişlerdi. Aynı şekilde Felix ve Changbin de yakınlaşmıştı.

Ama ben ve Jeongin hala aynıydık. Abi ve kardeşten öte değildik. Belki de öyleydik bilemiyorum. Bildiğim tek bir şey var.

Yeni bir resim kursuna kaydolmam gerek çünkü lanet olsun ki dehşet yetenekliyim ve harcanıyorum.

Medyadaki predebut ot8🥺

-linnie