My Anarchy Family

{17}Why?

Βικτωρ POV

Μπηκα μεσα στο μπαρ και η γνωστη μυρωδια του αλκοολ και του τσιγαρου εισχωρησε στα ρουθουνια..εκλεισα στιγμιαια τα ματια μου απολαμβανοντας την..κατευθηνθηκα προς την μπαρα και παρηγγειλα μια τεκιλα.

Εδω και ποση ωρα σκεφτομαι ολα αυτα που εγιναν πριν...απο τον καυγα της Αριας με αυτη την Ι..ιωαννα?..Αυτη τελος παντων την τυπισσα δεν καταλαβα και πολλα εκτος απο το οτι λογικα ειναι αδερφη της...Κοιτα δεν με ενδιαφερει κιολας να μαθω αλλα ναι λεμε μιας και ημουν μπροστα.

Αυτο ομως που καταλαβα ειναι οτι αυτο που ειπα στην Αρια...το οτι την γυρισα σπιτι της μονο και μονο γιατι την λυπηθηκα δεν ισχυει..απλα..απλα ειχα την αναγκη να το ακουσω εγω..και δεν ξερω ρε γαμωτο αλλα αυτη η κοπελα μου βγαζει τον αλλο μου εαυτο..και δεν το θελω αυτο γαμω την πουτανα μου ΔΕΝ θελω..προσπαθησα χρονια για να τον κρυψω και δεν προκειτε να ξαναγινω αυτο το μπασταρδο που ημουν!

Ηπια ολο το ποτο μου μονορουφι και παραγγηλα αλλο ενα...Γαμω πρεπει να μεινω μακρια της και για το δικο μου καλο αλλα και για το δικο της..γιατι το μονο που θα κανω ειναι να την καταστρεψω...Το θεμα ειναι θα τα καταφερω?

Αλλα γιατι να μην τα καταφερω εξαλλου δεν μου ειναι κατι το μονο που κανουμε ειναι να μαλωνουμε!

Φαιης POV

Κατεβαινα τα μαρμαρινα σκαλια του σπιτιου μου το οποιο δεν μου αρεσει καθολου...πειτε με εγωιστρια πειτε με αχαριστη που δεν εκτιμαω αυτα που εχω αλλα εγω αυτο νιωθω...Δεν μου αρεσει να ζω μεσα στις πολυτελειες..δεν μου αρεσει που ο πατερας μου εχει χρηματα και εξουσια..Θα προτιμουσα να ζω μια κανονικη ζωη σε ενα κανονικο σπιτι ακομα και διαμερισμα..παρα να ζω σε μια μεζονετα και να νιωθω εγλωβισμενη.

Εφτασα στο σαλονι και ειδα την μητερα μου να καθεται στον καναπε και να διαβαζει ενα περιοδικο..Και τωρα ευχομαστε να με αφησει να παω μια βολτα μονη μου γιατι δεν αντεχω αλλο εδω μεσα και φυσικα δεν αντεχω αλλο να με ακολουθει αυτος ο μαλακας.

Κατσε μολις τωρα εβρισα?! Απαπα η παρεα με την Αρια με επειρεαζει..θα της πω να μην βριζει τοσο!

"Μητερα μπορω να παω μια βολτα?"την ρωτησα ευγενικα για να με αφησει.

Αυτη αφησε το περιοδικο στο τραπεζακι και γυρισε να με κοιταξει.

"Που θα πας τετοια ωρα μονη σου..περιμενε να φωναξω τον Ντειβιντ"μου ειπε και εγνεψα κατευθειαν αρνητικα.