Saved By Him

CHAPTER 4

It's been three weeks since Sejun and I talked about us because the both of us didn't dared to open up about it. Mabuti nalang din at hindi naging awkward ang pakikitungo namin sa isa't isa.

The past two weeks went normal but the third became weird to me. One time nung pumunta ako ng mall malapit dito sa condo ay parang may nagmamasid sa akin. I just ignored it at first pero nung pumunta ako ShowBT kung saan ang company nila Sejun ay nakompirma kong may sumusunod nga sa akin at saka ko lang naalala yung sinabi ni Ate Angelique sa akin dati sa park na hinahanap daw ako nila Kuya kaya hindi malabong mga tauhan nila iyon.

I'm planning na ngayon ko iyon sasabihin kay Sejun since nandito lang siya sa condo dahil wala silang training, and take note, his co-members are also here.

But for now, nasa kwarto lang ako dahil ayoko munang lumabas at may gusto pa akong gawin. Tatawagan ko muna ang bestfriend ko na sobrang na-miss ko na. Two years no connection with each other ay nakakapanibago, nakakalungkot. Mabuti nalang at nahingi ko kay Ate Angelique ang number niya at ngayon ay matatawagan ko na siya.

After three rings ay may sumagot na ng phone.

"Hello, may I know who's this?" the person on the other line asked politely.

Wow, ang galang niya lang pag sa hindi kilala e noh? Pero kapag sa personal ay aakalain mong walang hiya, baliw dahil sa mga pinaggagagawa.

"Gaga, tigilan mo nga yang bait-baitan mong boses! Hindi ako sanay." I said, kunwareng naiirita.

Ilang saglit na natahimik ang kabilang linya nang biglang.....

"Yaz gaga ka! Ba't ngayon mo lang akong naalala na tawagan?! Siguro may ibang bestfriend ka na noh?" sabi niya na kunwaring nagtatampo.

Oh, we're bestfriends and I imagine her eyebrows furrowed right now.

"Patricia Sanchez can you please lower your voice?!" sabi ko dahil medyo sumakit yung tenga ko dahil sa bigla niyang pagsigaw sa kabilang linya.

"Sorry, sorry. But seriously Yaz, what happened to you? Kamusta ka na?" Pat asked worriedly.

Well, I can't blame her for being worried. Lumayas ba naman ako noon na kahit sakaniya ay hindi ako nagpaalam. Hindi ko din siya kinocontact.

"I'm fine Pat. Hindi na ako kagaya ng dati, maayos na ako." I said and smiled a little kahit hindi niya ako nakikita.

"Wait, what do you mean by that?" she asked.

"I changed Pat, for the better. Hindi na ako gaya ng dati na sinasaktan, sinusugatan yung sarili ko. I became happy." I said.

"I'm happy for you Yaz." Pat sincerely said.

Our call lasted for 40 minutes. Medyo madami din ang napagkwentuhan namin and as usual, madaldal pa rin si Pat kaya tumagal ang usapan namin. When I glanced at the clock, it's already 5:15 in the afternoon.

"Uhm Pat, next time nalang ulit pwede?" tanong ko sa kaniya. Mag-iisang oras na din kasi kaming nag-uusap e.

Narinig ko pa siyang nagreklamo pero sinabi ko nalang na sa susunod nalang ulit.

"Before we end this call, nasaan ka pala ngayon? Can I visit you? Namiss kita e." sabi ni Pat.

"Tatanungin ko lang yung may-ari nitong tinutuluyan ko kung pwede ng bisita." I said to her.

"Sige, I miss you. See you soon!" she said.

"See you! I miss you too" I said kaya natawa kami pareho at pinatay ko na ang tawag.