The Lust Of The Governor's Night (Marchero Series #2)

Kabanata 30

Nasa balkonahe ako ng kwarto namin ngayon ni Agosto, suot ko ang damit niya at tinitignan ang kalangitan. Natutulog na siya ngayon dahil napagod rin siya mag-alaga sa dalawang anak namin. Madalas kasi siyang hanapin ng mga ito kaya hindi niya rin maiwan.

Napangiti ako ng kumunot ang noo niya at kapain ang higaan, kung saan ako nakahiga kanina. Dumilat ang kanyang mata at agad gumawi iyon sa akin. Ngumisi siya at tumayo, niyakap niya ako sa likod at hinalikan ang aking leeg.

"Masyado ng malamig rito, baka mabinat ka." wika niya at niyakap pa ako ng mahigpit.

Naniniwala ako na minana ko ang kaswertehan ng aking mga ninuno.

I inherited a family that everyone wants, A status that everyone needs, and A life that everyone would die for. And, I'm willing to protect my safe and sound with all the cost that is needed.

We decided to go to my parent's grave to get a blessing dahil magpapakasal kaming muli. Hindi ako nakapunta dito ng ikinasal kami noong sa huwes ay dahil naging busy, pero ngayon ay naisipan namin na dumalaw at dalhin ang apo nila.

We have a picnic and also pray at the church.

"Ma... Pa..." sabi ko ng mahina habang hinahawi ang mga tuyong dahon na nakalagay sa puntod.

"Sana nandito kayo para makita ang apo ninyo at at asawa ko po," nakangiti ako habang sinasabi iyon, dahil alam kong nandyan lang sila at hindi nila ako pababayaan sa lahat ng mga bagay na gagawin ko.

Masayang naglalaro ang mga anak at asawa ko, naghahabulan sila kaya pinabayaan ko muna at isinaayos ang kakainin namin dahil pagbalik nila ay panigurado na gutom ito at naghahanap ng pagkain.

"Ang sarap talaga Ma, mag-alaga ng anak ninyo," biro ni Agosto kaya hindi ko mapigilan na mapangisi at itulak siya ng mahina.

Pinunasan ko ang kamay ni Callie habang si Agosto naman ay nililinisan si Vincent dahil dumumi ito. Si Julien naman ay natutulog sa kandungan ko.

"They are your parents Tita Mommy?" she asked and pointed to my parent's grave.

"Yes," I softly respond at her and smile. I fix her loose hair strand.

"I wish I could thank them personally because you're the best Tita mommy ever," she giggles after she said that, I pinch her cheeks gently.

"Really?" biro ko at kiniliti siya sa tagiliran. She laughs really loud and begs me to stop, her eyes are twinkling.

"Say bye-bye to Lola and Lola," I said to my children.

"Bye-bye Lolo and Lola," they said and wave on the grave, mabilis rin sila na sumakay sa sasakyan.

After we had a picnic we decided to visit the church to pray.

I'm looking at the vanity mirror, I saw myself wearing my wedding gown and holding a Daisy bouquet, I saw Antoinette on my side, smiling, as she walked near me.