Ölüm Arzusu

"Ne zaman çıkarlar?..."

Chuuya yumruklarını sıktı.

"Karşılığında birşey istiyceksin değil mi...!"

"Evet...."

"Al işte. Senin sapık fantezilerini dinlemek istemiyorum-"

"Hayır karışılığında yeni bir ev bakmıycaksın...?"

"NE?!"

"Evimde kalmanın karşılığı bu."

"Sen ne tür bi şerefsizsin! Seninle kalmak istemiyorum! Hem yatak 1 tane koltukta mı uyuycam!!"

"Yatak sorununu hallede-"

"Seninle sikseler uyumam, sapık pislik!!"

"Ah be...."

"Lanet teklifini reddediyorum. Daha da görüşmeyelim, iğrenç yüzün midemi bulandırıyor."

"Biliyorsun ki artık 2 kolum da iyileşene kadar işlevsiz..... ve sen benimle ilgilenmekten sorumlusun."

"HAAAAA!?!?!?"

"Eğer beni ekmeseydin belki de intihar girişiminde bulunmazdım. Sonuçta seninle uğraşıyo olur ve ertelerdim.... Senin suçun, kabullen...!"

"Seni küçük pi-"

"O halde....seçim senin."

"........böyle söylediğin zaman seçicek başka seçeneğim olmuyor......" *kaşlarını çatar ve bakışlarını çevirir*

"Heyy, nereye gidiyorsun?"

"Kendime kalıcak yer bulurum ama seninle kalmam."

"Kollarım-"

"Seninle kalmam dedim! Gün içinde yardım edicem ama evinde kalmam!"

"Bu haksızlıkkk....."

"Siktır git, bye."

"Eheh"

Koltuğa yayılarak oturdum ve düşünmeye koyuldum. Chuuyanın tamamen bende kalmasını sağlıycak bir yol bulmalıydım... sonuçta onu çıldırtmayı seviyorum.
Koltukta ~her~ zamanki gibi otururken güzel sessizliğim bölünmüştü...

*kapı çalar*

Koltuktan güçlükle de olsa kalktım. Kapı deliğinden bakmaya bile vakit bulamadan birileri konuşmaya başladı.

"Burda kalıyor olmalı....."

"Nerden biliyorsun, beni buraya çekiştirdin ve eğer burda değilse başımız derde girer!"

"Az önce burdan çıkarken gördüm. O gelmeden etrafı kurcalamalıyız, bişey bulabiliriz.."

"Kapıyı neden çaldın???"

"Evde başka biri varmı diye...."

"Açmadıklarına göre yok, kır kapıyı.."

"Neden sen yapmıyorsun!!"

"Ah çekil lanet olası! Hiiyaa..."

Tam tekme atıcağı sırada kapıyı açtım.
Kapının arkasındaydım bu yüzden beni görmediler ve diğeri de ona bakmak için içeri girince kapıyı yavaşça kapattım ve kilitledim. Kollarımın bu denli hasar aldığını belli etmeden yaklaştım onlara.

"Tachihara!...."

"Ne güzel sürpriz......"

"D-dazai-san......?!"