REHA

4.Bölüm

Belime dolanan elle korkuyla kapanan gözlerim tekrar açıldı. İlk karnımın üstüne düşen eline baktım sonra elini tutup üstümden çekmeye çalıştım ama çekemedim. Yavaşça kolunun altından ona döndüğümde gözleri kapalıyıdı.

Gerçekten uyuyormuydu yoksa numaramı yapıyordu bilmiyordum. Ama ilk defa ona böyle korkusuzca bakıyordum annem hep en masum insan uyuyan insanlardır derdi. Annem bu sözü söylediğinde akşam babam uyuduğunda koşarak yanına gitmiştim eğer insanlar gerçekten uyurken masumlarsa babam da masumdur. Ama babamın yüzüne saatlerce bakmama rağmen o masumiyeti hiç görememiştim çünkü babam masum olamayacak kadar kötü ve bencildi.

Saatlerdir Mirza'yı seyrediyordum uyanıkken bana attığı o kötü ve sert bakışlar yokken daha çekilir biriydi. Mirza benim kocamdı zorla evlendirilmek zorunda kaldığım kocam benden ve ailemden nefret eden kocam. Derin bir nefesi içme çektim elimi Mirza'nın yanağına götürdüm ama yapamadım elim havada asılı kaldı. Cesaretimi toplayıp hiçbirşey düşünmeden elimi yanağına koydum yüzümde istemsiz bir tebessüm oluştu.

"Sen benim kocamsın."dedim ve derin bir nefes alıp devam ettim"Ama benden ve ailemden nefret eden kocam." diye geceye son sözlerimi fısıldadım.

*****

Sabah uyandığımda Mirza yoktu. Saat daha sabahın altısıydı kalkıp banyoya baktım ama ordada değildi kapıyı kapatıp yatağıma geçicekken balkondan havaya karışan dumanları gördüğümde oraya doğru ilerledim kapının kolunu tuttum açmak için ama Mirza'yı oturmuş sigara içerken gördüğümde olduğum yerde durdum yüzünü tam görmesemde çok yorgun ve düşünceli gözüküyordu.

Elindeki sigaradan son bir duman daha çekip söndürdü bende hemen yatağa geçip arkamı döndüm uyanık olduğumu anlamasın diye  gözlerimi kapattım. Önce kapanan kapı sesi ve yatağın sol tarafının çökmesiyle yanıma uzandığını anladım.

Birden belimin üstüne koyduğu eliye irkildim. Eli çok soğuktu incecik tişörtle sabahın ayazında balkonda oturursa böyle olurdu. Tepkisiz bir şekilde duruyordum elini itsem mi diye düşündüm ama yapmadım gözlerimi kapattığım sırada kulağıma fısıldayışıyla kapanan gözlerim tekrar açıldı.

İlk önce derin bir iç çekti ve sonra "Ben senden nefret etmiyorum." Dedi ve durdu. Konuşmasını istiyordum ne söyleyeceğini ne hissettiğini bilmek istiyordum.

"Nefret etmek istiyorum ama edemiyorum. Çünkü bende senin kadar iyi biliyorum tüm bu yaşananlarda en masum sen olduğunu."dedi ses tonu çok içten gibiydi. Söylediklerinden sonra ona dönücektimki devam etti.

"Küçük karım."

Söylediği son sözlerden sonra elini belimden çekicekken tuttum ve kendime çekip iyice sarılıp gözlerimi sıkıca kapattım. Onun şuanki yüz ifadesini görmesemde eminim şaşırmıştır. Bunu yaptığım için pişman olacağımı biliyordum ama şimdi sadece sesiz ve huzurlu bir şekilde uyumak istiyordum hiç bir soru sormadan sadece uyumak oda bunu istercesine bana daha çok yaklaşıp sarıldı.

******

Sabah uyandığımda Mirza'nın eli belimde değildi. Gitmiştir diye düşündüm. Benim için olmaması daha iyidi dünden sonra nasıl davranmalıyım bilmiyordum ama arkama baktığımda sırtı dönük bir şekilde uyuyordu. Kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkarken banyonun kapısı çaldı açtığımda Mirza uykulu gözleriyle tam karşımda duruyordu.

Çıkmak için hamle yaptığımda oda aynı anda içeri girmeye çalıştı. Sağa doğru hamle yaptım ama oda ne tesadüfse sağa doğru bir adım attı bir şey demesine fırsat vermeden çıkmak için kapıya doğru adım attığımda elini önüme koyup çıkmama izin vermedi.