engellerden mutluluğa(TAMAMLANDI)

□

Bu olaydan sonra 1 hafta geçti hiç konuşmadık ya da karşılaşmadık. Annem ekmek almam için markete gönderdi, markete vardığımda sasuke ile karşılaştık başta şaşkınca birbirirmize baktık sonra aynı anda "selam" dedik ben güldüm o sadece hafifçe gülümsedi.

Ekmeği aldıktan sonra eve birlikte yürüdük. Yol boyunca kimse konuşmadı,arada ona bakmak istedim ama niyeyse bakamadım çok gerildim acaba dün konuşulanlar hakkında gece fazla mı düşündüm. Eve varmamıza az kalmıştı ona dönüp

-eeee nasılsın?,Dedim
-iyiyim sen

{buralar klasik uzatmaya gerek yok atlayacağım}

Okul hakkında konu açıldı yurt dışından gelince babasının yardımı ile küçük bir yerde başlayıp zamanla büyümeyi planlamışlar oda bana aynı soruyu sordu bende ona
-önce küçük bir yerde başalamak istiyoruz ino ile ve para biriktirip kendi yerimizi almak istiyoruz,dedim
sadece bana baktı ve sustu,hiçbirşey demedi ardından tekrar konuşmaya devam etti

-pijamaların güzelmiş
Ona kocaman gözlerle bakıp kafamı eğdim istemsizce kızarmıştım. Üstümde pembe renk,ipek,uzun kollu, yakasında ve kol uçlarında küçük flamingo desenleri,altımda siyah aynı kumaş pijama vardı. Ona dönüp

-teşekkür ederim,seninki de çok şık, dedim o da teşekkür edip gülümsedi
Sasukenin pijama takımı simsiyah ve düğmeliydi,düğmeler beyaz renkti, kenar çizgileri vardı onlarda beyazdı. Ona çok yakışmıştı. Biz daha 3 5 cümle kurduk ve eve varmıştık,buna nedense biraz üzülmüştüm sasukeye bakınca tepkisizdi böyle bir ifade beklemezdim beni sevdiğini düşünmüştüm ki birden....

Sonraki bölüm ne yazsam bilemedim yarısı geldi biraz uğraşmam gerek ekmek almaya pijama ile gitmeyi yadırgamayın

Okuduğunuz için teşekkür ederim oy atmayı unutmayın :)