Bir an mıyız, yoksa bi ömür mü?
🍒
"Anlat dinliyorum" Diye mırıldandı Azra. Sırtımı duvara yaslamış ve kucağıma yanımdaki yastığımı koyarak, "iskelede Ahmet abilerin kafesi varya orayı kiralicam, birbirinden güzel süsler alıcam ve orayı şahane bi yere çeviricem" Dedim heyecanla.
"Çeviricez" Diye düzeltti beni.
"Tabi olum, bana yardım ediceksiniz"
"Tamam kafeyi hallettik, peki ona nasıl bi hediye vermeyi düşünüyorsun?" Düşündüm, aklımda sadece kafeyi nasıl düzenliceğimin süprizi vardı.
Sonra aklıma uzun zamandır istediği bişey geldi.
"Kitap" Dedim sadece. Kaşları havaya kalkmış ve anlamamış bi şekilde bana baktı yengem.
Ay yengem diyince bi tuhaf oldu ha.
"Uzun zamandır istediği bi kitap vardı, şansına hiç vakti olmadığı için alamamıştı. Bende istediği bi kitabı alıcam. İşte bu kitap bizim aramızı düzeltecek" Diye mırıldandım sakince. Şuan ona sarılmaya, ağlayarak içimi açmaya ihtiyacım vardı.
Biliyordum oda bana sarılmak istiyor, beynindeki düşünceleri kusmak istiyordu.
"Dün sen telefonu kapattıktan sonra onu aradım. Ona yaptığın pizza partisinden bahsetti, inanki anlatırken o kadar mutluydu ki. Eminim affedecek seni" Diyerek omzumu sıvazladı. "Biliyorum" Dedim, "ben onun küçük kardeşiyim" Gülümsedi.
Ardından kapım tıklandı, Azra ve benim bakışlarım kapıyı açıp giren kişiye baktık.
Savaş.
İçeri girmiş yanımıza gelerek Azra'nın elinden tutarak ayağa kaldırmıştı. Baktım öyle, ses etmedim.
Azrayı kolunun altına alıp, sıkıca boynuna sarılmış, saçlarına gömülerek kokusunu içine çekmişti. Ardından kafasını kaldırdı, onun yüzüne baktı aşık aşık. "Seni seviyorum" Diye mırıldandı.
Bunu bilerek yapıyordu, bilerek buraya gelip Azra'yı yanımda seviyordu. Azra kafasını bana çevirdi. Sorun değil gibi kafamı salladım.
Ardından Savaş onun yanağından öperek, geri çekildi.
Ellerini kenetleyip odadan çıkardı.
Mal mal arkalarından baktım. "İnsan kapıyı kapatır" Dedim sadece. Ayağa kalkacağım sırada telefonuma bildirim gelmişti. Kapıyı umursamayıp önümdeki telefonu aldım.
Gelen bildirime tıkladım gülerek.
Yeşilçam'ım: vişne, bize gelsene.
Nazlı: şuan mı?
Yeşilçam'ım: çıkmaz ayın son çarşambasında.
Yeşilçam'ım: tabikide şuan.
Nazlı: tamam tamam kızma dşzlşsşzşsşsşşözösö
Nazlı: geliyorum.
Uygulamadan çıkıp telefon elimde ayağa kalkmıştım. Odamın ışığını kapatıp çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vişneli Şarkı 🍒 Yarı Texting
Fantasy"Vişne, olduğun yerlerde çiçek açtıran kadınsın. Kalbimdesin ve çiçek açtırıyorsun" Ellerini yanaklarımdan çekmişti, bende kollarımı beline dolarken, göz yaşlarımın az da olsa durulduğunu hissediyordum. Sırıttım, "ben, nasıl yaptım?" Dedim sevimli...
