Every Little Thing • Yeonbin

*19*

Yeonjun: Beomgyu

Beomgyu: Efendim?

Yeonjun: Ben
Onun benden hoşlanması bi oyun mu?
Hoşlanıyorsa bile hala hoşlanıyor mu?
Gerçi benden neden hoşlanır bilmiyorum ama...
Hatta şu an hiçbir şey hakkında hiçbir şey bilmiyorum
Ama bildiğim bir şey var
Ben Soobin'den hoşlanıyorum
Ve çok hoşlanıyorum
Ve tam şu anda
Ona itiraf edicem
Birazdan ona her şeyi itiraf edicem
En başından
Eğer
Eğer bu şaka gibi bir şey ise
Sadece söylediğim yere gelmesine engel ol olur mu?
Lütfen
Görüşürüz

Beomgyu: Ne?
Yeonjun
MWSAJIM NIYW ILETILMIYO
Ah cidden telefonunu mu kapattin...

Soobin'in gözünden

Merdiven basamaklarının her birine attığım adımla gerginliğim artıyordu. Neden çatı katına çağırmıştı? Bana ne söyleyecekti? İçimdeki gerginlik beni yiyip bitiriyordu ve hiçbir fikrim yoktu.

Gökyüzünün yer yüzü ile buluşturduğu görüntü ve beni çağıran kişi ile benim aramda sadece bu önümde gördüğüm yangın çıkışına benzeyen ama mavi olan bu kapı vardı. Cesaretimi toplayıp kapıyı yavaşça araladım. Gözlerim yaşadığım panikle sadece zemine odaklıydı yavaşça gözlerimi korkulukların yanında duran kişiye çıkarırken, aklımdan tek geçen şey o notu Yeonjun'un bırakmış olmasını istediğimdi. Şu an karşıya baktığımda onu görmek istiyordum. Parlak güneşin saçlarından yansımasını, ışık sebebiyle bal sarısına dönmüş gözleriyle karşılaşmak istiyordum.

Ama yanılmıştım...

"Arin..?"

"Ah şey... Soobinnie hoş geldin."

"Bana ne söylemek istiyordun?"

Karşımdaki kızı tanıyordum elbette, aynı sınıftaydık. Klişe bi senaryo olduğu için kısmen bu konuşmanın nereye gideceğini az çok tahmin edebiliyordum. Tedirgin tavırları da gözümden kaçamamış hatta şu an ceketinin kollarındaki düğmelerle oynuyordu.

"Ben, ben senden çok hoşlanıyorum..."

"Arin-"

"Lütfen sözümü kesmeden dinler misin..?
Okulun başlarında sadece sessiz bir şekilde etrafı izlediğini hatırlıyorum, çok ilgimi çekmiştin... Sonra... Sonra o okuldaki aptallardan bir kaçı, Beomgyu adındaki arkadaşını hırpaladığında, onu korumak için diğerleriyle kavga ettiğin zaman... Ben sana o zaman aşık oldum..."

"Arin ben-"

"Benden hoşlanmadığını biliyorum b-ben sadece... sadece gönlümdeki yükü hafifletmek istedim. Ama, a-ama yalvarırım bana bir kez olsun sarılır mısın?..."

Ben de öyle yaptım... Duygularına karşılık veremediğim bu kızın acısını, en azından bir nebze olsun hafifletmek için elimden sadece sarılmak geliyordu. Ben de sarıldım...

İç çekişlerini duyduğum her an başkası için atan kalbim acıyordu... Ne ümitlerle gelmişti belki de buraya. Ona sarılırken, arkamdaki kapının açılmasını duydum, açılması ile kapanması bir olmuştu zaten. Bir kaç saniye sonra ise vücudumu saran kolların eksikliğini hissetmiştim.

"Teşekkür ederim Soobin-ah Beni dinlediğin, bana sarıldığın, ve bana bu güzel duygunun nasıl bir şey olduğunu öğrettiğin için... Umarım sen de, benim seni sevdiğim gibi, seni çok seven birini bulabilirsin. Sanırım ben burada biraz daha kalacağım, biraz, biraz temiz hava alsam iyi olur. İstersen gidebilirsin."

"Özür dilerim... ve hoşçakal."

Çatı katı ve merdivenleri ayıran o kapıdan tekrardan geçtim. Merdivenleri teker teker inerken ise Beomgyu'yu görmeyi beklemiyordum.

"Hey Soobin, Yeonjun ile konuştun mu? Sana bir şey söyleyecekti."

"Uhh hayır..?"

"Ne?"

Ardından ise Beomgyu'nun arkasından Taehyun'un da geldiğini gördüm.

"Hey Yeonjun ile ilgili bir şey mi oldu? Az önce alt katta bana çarpıp gitti ve seslendiğimde hiç cevap vermedi."

Tüm vücudum kaskatı kesildi ve olduğum yerde çakılı kaldım. Konuşmamızı mı görmüştü?
Belki bir mesaj atmış olabilir diye hızlıca telefonuma baktım.

Yeonjun'dan 2 Yeni mesaj

Yeonjun: Soobin sana bir şey söylemeliyim...
Çatı katına gelebilir misin..?