Gece Şehri

FOTOĞRAF

Uyandığımda annem elinde bir kitap anlamadığım dilde bir şeyler okuyordu gözlerimi araladım annem elindeki kitabı aceleyle kapatıp yüzüme odaklandı yattığım yerden doğrulmaya çalıştım ama başaramadım kendimi okadar yorgun hissediyordum ki sanki bir daha hiç kalkamayacakmış gibi hissettim gözlerimi açmaya çalışıyordum ama nafile ben açmak için ne kadar çabalasamda sanki daha çok kapanıyormuş gibiydi yeniden uykuya dalıyorum derken annemin sesiyle irkildim

-Alisa!

Gözlerim birden açıldı annem elimden tutarak beni kaldırdı ve sırtıma yastık koyarak oturmama yardım etti meraklı gözlerle suratıma bakıyordu benden bir açıklama bekler gibiydi bir süre annemin suratına baktım yavaş yavaş üzerimdeki ağırlık kalkmıştı ve kendime gelmeye başlamıştım. Anneme sıkıca sarıldım.

-ne zaman geldin anne ve ben ne kadardır bu haldeyim?

-haber alır almaz geldim tatlım ve yaklaşık 2 gündür

böylesin

-bunun bir sebebi olmalı... b be ben aşağıdaydım ve sonra tüm bunlar oldu sürekli bir rüya görüyorum ve ...

Kendimin bile anlayamadığı bu kelimeler ağzımdan döküldükten sonra anneme sarılıp ağlamaya başladım annem herzaman yaptığı gibi beni sıkıca sarıp öptü.

-tatlım sakin ol ve bana herşeyi en başından anlat.

Bu konuda kararsızdım en başında bunu bir bilinç altı olarak düşünüyordum ama bu olaydan sonra anneme anlatmaya karar verdim

-tamam

Derin bir nefes aldım ve olup biten herşeyi anlattım annem hiç şaşırmış gibi görünmüyordu ancak yüzündeki ifade birden sertleşmişti ciddi bir şekilde konuşmaya başladı.

-Alisa bunu sana söylemezsem uzak tutabileceğimi sandım ancak anlaşılan o ki yanılmışım.

Kafam karışmıştı neyi anlatmamıştı ? Beni neyden uzak tutmak istiyordu kafam da milyon tane soru vardı ama ağzımdan bir sözcük bile çıkmadı. Annem derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti

-bunu sana benim söylemem uygun değil. Biliyorum kafanda milyonlarca soru var ama benim cevap vermem uygun olmaz biraz sabretmen lazım şimdi gidip bir kaç tane kitap getireceğim ve bu kitaplar senin merakını biraz olsun giderebilir.

Annem odadan çıktı ben hala olayın etkisindeydim annemi beklerken ayağa kalktım üstümü düzelttim ve karnımın çok aç olduğunu hissettim çok geçmeden annem odaya girdi elinde bahsettiği kitaplar vardı.

-Alisa!

-efendim

-anlayışın için teşekkür ederim ben senin beni soru yağmuruna tutacağını sanıyordum

Dedi ve beni öpüp kitapları elime tutuşturdu bu aceleci hareketi beni şaşırmıştı. Kitapları alıp odama girdim. kitapları çalışma masama attım ve ormana bakan pencerenin önündeki sallanan koltuğa oturdum aklıma milyon hatta milyarlarca soru vardı. Ne kadar bekleyecektim ? Annem neden benim sorularıma cevap veremiyordu ? Annem sorulara cevap vermiyorsa kim verecekti. Bir süre bunları düşünerek oturdum. Daha sonra kalkıp kitapları karıştırmaya karar verdim. 5 6 tane kitap vardı ve hepsi de bir olayı anlatıyordu okumaya başladım kitap bir oluşumdan bahsediyordu doğa üstü olaylarla ilgiliydi gittikçe dikkatimi çekmeye başlamıştı sanki beynimde bir şeyler canlanıyordu okumaya devam ettim kitapların arasında bir fotoğaf buldum bu fotoğrafta bir kadın ve bir adam vardı kadın bana çok tanıdık gelmişti biraz daha dikkatli baktığımda bu kadının annem olduğunu anladım şimdi olaylar daha da karmaşıklaşmıştı annemin yanına gidip fotoğrafı sormak istedim ama bana sorulara cevap veremeyeceğini söylemişti ve benim daha öncelikli sorularım vardı.