𝖲𝖾𝖼𝗈𝗇𝖽 𝖢𝗁𝖺𝗇𝖼𝖾 || 𝗕𝗲𝗹𝗹𝗮𝗿𝗸𝗲

11- 𝗟𝗼𝘀𝘁

Clarke'ın kaybolmasından 2 gün sonra:

Bellamy 2 gündür ne doğru düzgün uyku uyuyabilmişti ne de yemek yiyebilmişti.

Eğer Clarke'a onun yüzünden bir şey olduysa kendini asla affetmezdi.

Ona o sözleri söylemeseydi Clarke şuan yanında olabilirdi.

Birlikte plan yapıyor olurlardı ve orta kararı bulurlardı.

Her zaman yapmışlardı.

O sırada Monty'nin yanına doğru yürüdüğünü fark etti. Oğlanın yüzünde endişeli ve korkmuş bir ifade vardı.

Bellamy'nin 2 gündür herkese bağırdığı düşünülürse korkması normaldi.

Bellamy Clarke'ı bulduktan sonra herkesten özür dilemeyi kafasına not etti.

Monty yanına geldiğinde Bellamy onun arkadında bir şey sakladığını fark etti.

"Sorun ne Monty?" Merakla sordu.

Monty bakışlarını kaçırdı. Elinde tuttuğu şeyi sıktı. Fakat bu sadece elinin acımasını sağlamıştı. Bellamy'e bunu nasıl soracağını bilmiyordu ama sorması gerektiğini biliyordu.

"Bellamy... Clarke'ın tahtadan oyulmuş bir bıçağının olma ihtimali kaç?" Çekinden bir şekilde sordu. Sadece olmadığını söylemesini bekliyordu.

Bellamy'nin ise gözleri büyüdü.

Clarke ile kavga etmeden önce onun yanına gittiğinde onu başkası sanıp ona doğrulttuğu bıçaktan bahsediyordu.

"E-evet öyle bir bıçağı vardı." Dedi Bellamy sesi titreyerek. "Onu mu buldunuz? Nerede? İzini takip edebilir miyiz?" Hızla sorularını sıraladı.

Monty gergin bir nefes aldı ve elindeki bıçağı Bellamy'e uzattı.

Bellamy bıçağı gördüğü anda şok olmuştu. Bıçağın üstü kurumuş bir kanla kaplıydı.

"Ba-bana bunun Clarke'ın kanı olmadığını söyle Monty." Dedi sesi titreyerek.

Bu ihtimali düşünmek bile istemiyordu.

Clarke'a bir şey olursa ne yapacaktı?

Daha önce yaşanmış kötü olayları yaşamama hikayesi kesinlikle yalan olurdu.

"Üzgünüm..." Dedi Monty başını öne eğerek.

Bellamy gözlerinden yaşlar süzülürken yanındaki ağaca tutunup ayakta durmaya çalıştı.

"Nerede buldunuz?" Bellamy yutkunup sordu.

"Buradan kilometrelerce ötede... Bir uçurumun dibinde, bir kan havuzunun içinde bulmuş Jasper ve Octavia." Dedi Monty Bellamy'den başka her yere bakarak.

"Clarke'ın... Cesedi de orada mıydı?" Bellamy korkuyla sordu.

Clarke'ın cansız bedenini görmeye dayanamazdı.

"Hayır." Dedi Monty daha umut dolu bir sesle. "Fakat çok fazla kan vardı Bellamy..." Diye devam etti çekingence.

Bellamy gözlerini sımsıkı kapatıp bunların hepsinin bir rüya olmasını diledi.

2. Şans olayının bir rüya olmasına razıydı. Sadece Sanctum'da Clarke ile yan yana olmak istiyordu.

Ne yaparlarsa yapsınlar hataları onlarla beraber kalacaktı.

Bellamy artık onları düzeltmek, kaybettiği kişilere kavuşmak istemiyordu. Şu ana kadar kaybetmediği, hep yanında olan kişilere kavuşmak istiyordu.