ASİ GENÇ

2.BÖLÜM

" Sanırım arkadaşından hoşlanıyorum. Asi karakteriyle tam da bana göre. "
Yura gözünü normal boyutundan biraz daha büyüttü ve ağzını açarak Chanyeol'e baktı. Ağzından bir
" Ha?" sesi çıkmıştı.
Chanyeol'un yanındaki arkadaşı
-Adını tam olarak bilmese de Sehun diye hatırladığı çocuk - " Onu duydun işte. Kızın sevgilisi var mı ?" dedi.
Yura'nın adeta dili tutulmuştu. Başını 'hayır' dercesine sağa sola salladı.
" Güzel. " sinsice gülerek söyledi Chanyeol.

********
Eun Ji Cafe'ye geldiğinden beri çalışıyordu. Paydos verince üstündeki önlüğü çıkarıp masanın önüne koydu. Çok yorulmuştu ve eve gidip bir an önce o sıcacık yatağına yatmak istiyordu. Evi Cafe'ye uzak olmasına rağmen bu saatte otobüs bulamayacağını düşündü ve yürüyerek eve gitmeye karar verdi. Çantasından kulaklığını çıkardı ve telefonundan bir müzik açtı. Tam kulağına takacakken ensesinde bir nefes hissetti. Korkarak arkasına döndü.
" Korkuttun. "
" Amacıma ulaşmışım demek ki. " dedi Baek o masum gülümsemesiyle. Eun Ji sinirlenmiş gibi yaparak elini yumruk yapıp omzuna vurdu.
" Acıdı. " yüzünü buruşturarak söyledi.
" Amacıma ulaşmışım demek ki. " diyip göz kırptı Eun Ji. Daha sonra ise gülmeye başladılar.
" Ne işin var burada ? "
" Yura senin Cafe'de kendisine yardım ettiğini söyledi. Hava karardığı için evine bırakayım dedim."
Eun Ji teşekkür edercesine gülümsedi.
" Günün nasıl geçti ? "
" Cafe'ye geldim ve çalıştım. Güzel olduğu söylenemez. " kaşlarını havaya kaldırdı ve " Senin ? " diye devam etti.
" Okuldan sonra eve gittim. Rutin şeyler işte. "
Tüm yol boyunca konuşulan son sözlerdi bunlar. Yolun kalanını susarak geçirdiler.
" İyi geceler Baek ve teşekkürler. "
" İyi geceler vee rica ederim. " dedi ve kapıdan girmek üzere olan Eun Ji'ye el salladı.
Eun Ji odasına doğru paytak adımlarla yürüdü. Kıyafetlerini çıkardı ve pembe pijamasını dolaptan aldı. Ardından kendini yatağa attı. Duvara bakıp gülümsüyordu. Aklına Baek'le geçirdiği zamanlar geldi. Daha sonra aklına Yura'nın söyledikleri geldi. Chanyeol'un kendisinden hoşlanma ihtimali var mıydı gerçekten ? Bunları düşünürken kendini uykuya teslim etti.

Eun Ji uykudan gerinerek uyandı. Yataktan kalktı ve pencereyi açıp dışarıdaki temiz kokuyu ciğerlerine çekti. Tıpkı bir uyuşturucu gibi bağımlılık yapan bir koku .. Önce elini yüzünü yıkadı ve daha sonra kahvaltı yapmak için mutfağa doğru ilerledi. Ayak üstü bir şeyler atıştırdı. Kapının önünde duran çantasını aldı , aynanın karşısına geçip bir kez daha üstünü kontrol ettikten sonra kapıyı açtı. Kapıyı açmasıyla geriye sıçraması bir olmuştu. Elbette karşısında bir Chanyeol beklemiyordu.
" Birlikte gidelim. "
" Seninle gitmek istediğimi kim söyledi ? " dedi ve okula doğru yürümeye başladı. Chanyeol peşinden koştu.
" Ben söylüyorum. Kızlar benimle değil okula gitmek iki adım atmak için bile can atıyor. "
" Ben can atmıyorum. Aksine senin yüzünü gördüğümde sinirleniyorum. Anlayacağın yüzünü bile görmek istemiyorum. " Chanyeol adımlarını yavaşlattı ve bir zaman sonra durdu. Eun Ji'nin yolunun tersine doğru ilerlemeye başladı. Eun Ji bu kadar çabuk pes edeceğini düşünmemişti. " Pişman olacaksın Eun Ji. " arkasından bağırdı.
" Sen öyle diyorsan öyledir Bay Kendini Çok Bilmiş. " diye karşılık verdi.
Eun Ji okula geldiğinde Chanyeol'un kapının önünde dikildiğini gördü. Tam kapıdan girerken Chanyeol ayağını uzattı ve kendini yerde buldu. Kafasını kaldırdığında çevredeki insanların ona güldüğünü gördü bir de Baek'in endişeyle kendine doğru koştuğunu. Baek elini Eun Ji'ye uzattı ve kalkmasında yardımcı oldu.
Baek eliyle yarayı göstererek " Hadi revire gidip yarana baktıralım." Dedi.
" İyiyim ben. " derken ayağı sendeledi ve Baek sayesinde ikinci bir defa yere düşmekten kurtuldu. Baek Eun Ji'yi kucağına aldı ve revire doğru ilerledi. Chanyeol ise sinirden yerinde duramıyordu. Bu sefer çevresindeki öğrencilere bulaşmaya başlamıştı.
" Hey sen gel buraya. " diyerek ileride onları dikkatle izleyen çocuğu yanına çağırdı.
" İsmin ne senin ? "
" T-taeyong " diye tereddütle yanıtladı.
Chanyeol süratla çocuğun yanına gitti ve kravatından tutup çocuğu havaya kaldırdı. Ardından sert bir şekilde zemine bıraktı. Çocuk tökezledi ve ardından yere düştü.
" Bir daha bana o şekilde bakmayacaksın. " daha sonra etrafta göz gezdirip " Hepinize söylüyorum. Kendi işinizle ilgilensenize siz. " dedi ve öfkeyle okula girdi.
Eun Ji'nin durumunu merak ediyordu. Merakına yenildi ve revire doğru ilerledi. Kapıdan başını uzattığında Eun Ji'ye yardıma gelen çocuğun Eun Ji'nin yüzündeki yarayı temizlediğini gördü. Bu duruma daha fazla katlanamadı ve sert bir şekilde odaya girdi.
" Git buradan. " bunu diyen Baek'ti.
" Hayır. Asıl sen çık. Eun Ji'yle konuşmam gerekenler var. "
Baek Chanyeol'u yiyecekmiş gibi baktı ve daha sonra bakışlarını Eun Ji'ye çevirdi. Eun Ji onaylarcasına başını salladı ve Chanyeol'e omuz atıp dışarı çıktı.
" Ne istiyorsun ? "
" Yarana bakacağım sadece. O çocuğun seninle ilgilenmesini istemiyorum. " dedi ve yüzündeki yaraya üfleyip elindeki pamuğu bastırdı.
Eun Ji ilk defa Chanyeol'e karşı kendini güçsüz hissediyordu. Gerçi Chanyeol ona bu kadar yakınken nasıl bir şey söyleyebilirdi ki ? Ardından gözlerini Chanyeol'un dudaklarında gezdirdi.
" Biliyorum bu dudakların tadına bakmak için can atıyorsun ama yapamam. Fanlarım sana kötü davranabilir. Bunun olmasını istemem. "
Eun Ji yeniden sinirlendi ve Chanyeol'un elindeki pamuğu alıp Chanyeol'e tekme attı.
" Bence sen bana yardıma gelmemişsin. Sinirlerimi bozuyorsun Chanyeol. "
Chanyeol yerden kalktı ve elini sıkıp duvarı yumrukladı. Chanyeol Eun Ji'ye kötü bir şey dememek için alt dudağını dişliyordu.
" Gidiyorum. "
" Bi daha gelmemek üzere git. "
Ardından Eun Ji fazla ileri gittiğini düşündü. Ne kadar emin olamasa da Chanyeol ondan hoşlanıyordu. Ama Chanyeol'un sözüyle gerçekten utanmıştı. Sert davranmasının tek nedeni buydu.

********
Eun Ji Baek'in de yardımıyla sınıfa çıkmayı başarmıştı. Sınıfa girdiğinde Chanyeol'un sırasında oturduğunu gördü. Ardından o da kendi yerine geçti. Chanyeol'un hüzünlü olduğunu gördü ve bunun için kendini suçladı.
" Chanyeol. " diye seslendi. Chanyeol yüzüne bile bakmadan sadece " Hm. " diye yanıtladı.
" Revirde olanlar için .. " derken Chanyeol " Hoca geldi. Sonra söyle." Dedi. Chanyeol'un derse olan bu ilgisi Eun Ji'yi duygulandırdı.
' Ne zamandan beri dersle ilgilenir oldu ? En son dersten atılmıştı. '

Dersin bitişiyle Chanyeol sırasından kalkıp ışık hızında sınıf kapısına doğru ilerledi. Kolunda hissettiği nazik parmaklarla arkasını döndü.
" Revirde olanlar için üzgünüm. " dedi Eun Ji.
" Sorun değil . Bu ilk değil bu yüzden alıştım diyebilirim. " dedi en masum gülümsemesiyle.
Eun Ji ilk defa Chanyeol'un böyle güldüğünü görmüştü. Daha sonra Chanyeol'un arkasında onları izleyen Baek'i gördü.
" Neden geldin ? Ben yanına gelecektim. " dedi sarılarak Eun Ji.
" Ayağının ağırdığını düşünmüştüm. Daha iyi misin ? "
" Yürüyebiliyorum en azından. "
" Bu iyi. Benim gitmem gerekiyor. " dedi ve sınıfına doğru ilerledi Baek.
Arkasını dönüp sınıfa girecekti ki aniden beline sarılan ellerle afalladı.
" Sakın Chanyeol'e gitme Eun Ji. Dayanamam. "