The Sunset

Chapter 9

Chapter 9

Pag dating namin sa university ay agad na akong tumakbo at hindi na sya hinintay... tinawanan nya lang ako kaya hindi ko na sya nilingon pa.... bahala sya late na ako...mabuti kasi sya mamayang 9:00 pa ang klase nya.

Pag dating sa room ay binalot na ako nang kaba ko nang makita ang isa sa pinaka striktong prof ko...

"G-good m-morning ma'am" bati ko sabay yuko dahil hiyang hiya ako.... hindi na talaga to mauulit... hinding hindi na talaga.

"Good morning Ms. Dela Vega your late!"

"Im sorry maam" tanging nasabi ko nalang ayuko nang mag dahilan.

"go to your seat.... I hate students who are late to my class... so I expect that this is the last time that your gonna be late miss." striktang sabi nito.

"Yes maam... Im sorry"sagot ko at dumiretso na sa upuan ko.

Nang maka upo ba ako ay nag vibrate ang phone ko at nakita kong nav text si Jayze.

Jayze

Pinagalitan ka?

napanguso ako bago sya ni replyan.

Ako

:(

Reply ko bago ko i off ang phone ko... ayaw kong makita ako ni maam at madagdagan yung kasalanan ko.

*_*

Pagkatapos nang klase namin ay agad na akong dumiretso sa susunod kung klase.
Hindi naman nagtagal nang dumating ako ay dumating na din ang prof namin kaya hindi ko na mabuksan ang phone ko para tingnan ang telepono ko.

Nang mag lunch break na ay hindi na ako pumunta nang cafeteria para kumain kasi busog naman ako...dumiretso na ako sa library para dun na mag review para sa quiz ko mamayang hapon.

Pagdating ko sa library ay dumiretso ako sa pinaka dulo at dun pumwesto. Kinuha lo ang notes ko at nagsimula nang mag review. Nang nangangalahating oras na ako nang nagbabasa nang may maramdaman akong nakatayo sa harap ko.

Ngumiti ako nang magtama ang tingin namin.Bigla bumilis
ang tibok nang puso ko sa hindi malamang dahilan at nakaramdan din ako nang kaba.... damn!what's wrong with me?

Nakatayo lang sya sa harap ko habang mariing pinagmamasdan ako. Hindi sya naka ngiti at hindi din naman naka simangot....yung palagi nya pang namang aura yung kaharap ko ngayon pero bakit ganito yung pakiramdam ko......parang tang!

"hi" nahihiyang sabi ko sabay iwas nang tingin.

"hey!"sagot nya at naupo sa upuan sa harap ko.

"bakit ka nandito?" tanong ko.

"bakit ikaw lang ba pwede dito?" balik namang tanong nya.

"I mean....naka lunch kana?" hindi sya sumagot at umiwas nang tingin sakin.

"hindi pa..."

"hah...bakit!"ngumuso sya at parang hindi mapakali sa kinauopuan nya."

"hoy!"

"hind pa ako nag lunch...kasi hinihintay kita." alinlangang sabi nya.

"hala....seryoso ka?" nabibiglang tanong ko.

Hala bakit naman nya ako hinitay? Well this past few days sabay kaming kumakain madalas pero.... nag sasabi naman sya kung mag sasabay kami—

"I texted you."naputol ang iniisip ko at nanlaki ang mata ko.... shit nag text sya? At hindi ko nabasa kaya sya hindi pa kumakain kasi akala nya sabay kami?