The Sunset

Chapter 2

Chapter 2

Jayze

"Jayze sige nanaman oh sumama ka na." mas lalong nangunot ang noo ko sa pamimilit sakin ni mama.

"ma ayaw ko." tipid na sagot ko at akmang aakyat na pero pinigilan nanaman nya ako.

"Jayze please, hindi naman pwedeng ako lang mag-isa ang pumunta dun."

"Then don't go... you stay here and rest." matigas na sabi ko pero umiling lang sya.

"Jayze naman we need to attend that reunion."

"And what? Ipapahiya ka nanaman nila dun.. mag papaka tanga ka nanaman.. mag bubulag bulagan ka nanaman ma.. hindi ka ba napapagod?"

"Anak—

"kasi ma ako pagud na... sawa na sa ganitong set up. I told you kaya naman natin na tayo lang eh..hindi natin sya kailangan...hindi na natin kailangan ipag pilitan ang sarili natin sa pamilya nila ma!"

"Anak alam mo namang hindi ko yan magagawa dba." napapikit nalang ako sa sinabi nya.

"ma naman...."

"anak alam kong alam mo ang dahilan ko."huminga ako nang malalin para pakalmahin ang sarili ko.

"His image again... ma..pride nalang natitira sayo ohhh kailan ka ba magigising?" hindi ko na napigilang mag taas nang boses..nakakapikon.

"Anak"

"AAHHHH DAMN IMAGE...FVCK LIFE."
sigaw ko at agad syang tinalikuran at umakyat sa kwarto ko.

Hindi paman ako nakaka kalahati sa hagdan ay narinig ko nanamang tawagin ako ni mama.

"Jayze!"

"Fine!! fine mom you won."sigaw konat hindi na sya hinarap pa.

"Thank you anak I love you."

love you more mom....

Well I guess this is life dapat nga sanay na ako ehh... Tatay ko babaero.... Nanay ko tanga na nga bulag pa... haneeepp bigti.

*—*

Sabay kaming bumaba ni mama sa sasakyan. Tumaas ang kilay ko habang nakatingin sa bukana nang resort na pinuntahan namin " Rabiya Resort" not bad.

I just hope na wala silang gagawing masama kay mama kundi kakaladkarin ko talaga si mama pabalik nang manila.

Pag pasok namin sa isang malaking silid ay agad kaming pinag tinginan nang mga tao na pilit sinasabi ni mama na pamilya din namin.... family huh...

Maiintindihan ko pa if my dad does'nt love my mother pero ang makitang pati ang pamilya nya...weird..

Hinawakan ni mama ang kamay ko at wala na akong nagawa kundi ang sumunod s kanya.

"Hi ma.. Good afternoon." Maligayang bati ni mama sa lola ko daw.

"Jayze say hi to your lola." dinig kong bulong ni mama kaya wala na akong nagawa kundi ang sununod.

"Hi po." yumuko ako at aabutin ko sana ang kamay nya para mag mano nang agad nitong inilayo. Damn It really hurts being rejected paulit ulit nalang haaaayyyy.

"Oh hi Jecela.. mabuti at naka rating ka." mataray na sabi nito kay mama.

Nilingin ko si mama na pilit nguningiti kay lola.

"Oo nga ma eh..napasok ko sa sched ko."

"I see." sabi lang nito at tinalikuran kami.

Napa iling nalang ako... You know the feeling that you expect it to happen but it still hurts.. Okay lang sana kung ako lang yung ginaganito nila eh... yung sakin nalang nila iparamdam that I am not belong to their family... pero bakit pati si mama..