The Sunset

Chapter 6

Hi guys... malamig na hapon sarap matulog ano HAHHAHA
so btw wala pong edit so sorry sa typo, wrong grammar at wrong spelling.....
ENJOY READING❤️❤️

CHAPTER 6

"Kaya ayun simula nang araw nayun pinangarap kong maging doctor... para makatulong sa mga taong may sakit.. sa pamilyang hindi kayang ipagamot ang mahal nila sa buhay dahil sa kahirapan."
ngumiti ako sa kanya.. pero tulala lang sya habang nakatingin sakin.

"hoy!!" natatawang sabi ko kaya napa iwas sya nang tingin.

"why?"

"ahhmm Im speechless I don't know what to say." natawa ako sa sinabi nya.

"HAHAHA Ayus lang!"

"but you know what.. I adore you so much. I just can't believe you experience that kind of hardship in your life." ngumuso ako... na touch naman ako dun.

"bakit naman?"

"dahil... ahhmm hindi kasi halata... masyado kang masiyahin to the point na walang makakahalata na may pinagdadaanan ka."

"syempre naman....we should know how to move forward and be happy despite of all the challenges we've been through.... and besides antagal na din nun ehhh."

"yah your right... and I hope meron din akong ganyang mindset." ngumiti ako.

"you should."

"yeah... And yeah I know Im just a nobody but I want to say that.. that Im proud of you..." nawala ang ngiti sa labi ko at nangilid yung luha ko sa sinabe nya.

I never imagine people like him na kailan ko lang nakilala... ay sasabihan ako nang ganun.. nakakataba nang puso.

"hey why are you crying?" ahhh shit hindi ko napigilan ang pag tulo nang luha ko.

"ahh wala na touch lang ako sa sinabe mo.. salamat." sinserong sabi ko habang pinupunasan ko ang luha sa pisngi ko.

"kaya ikaw tatandaan mo na maraming tao ang nag hihirap sa mundo... you should be thankful of what you have... kasi maraming tao ang nag aasam nang buhay na meron ka." malungkot syang ngumiti at tumango sa sinabe ko.

"and I am sure that you are very happy with the life you have right now... right?"
biglang sumama ang mukha nya sa sinabe ko.... bakit? anong meron.

Napansin ko lang na every time I talk about his family nag iiba yung timpla
nya.

"hey.. whats wrong?" umiling sya.

"don't mind me" walang ganang sabi nya.. well I feel that he doesn't want to talk about his family and I know that I should respect his privacy.

"ahh okay... btw you tell me earlier that your course is engineering right... bakit engineer." pang iiba ko sa usapan.

"ahhmm wala lang..."sumimangot ang mukha ko sa sinabe nya.

"wow ahh." sarcastic na sabi ko dahilan para matawa sya.

"actually pinapapili ako nang parents ko kung business ba or engineering... well I don't like business thats why I choose engineering." tumango ako.

"so like mo yung engineering ganun?"

"hindi din.."

"huh?"natawa sya... halata sya mukha nya na hindi nya alam paano i explain pero at least sinusubukan nya.

"I mean I don't like it both but I rather choose engineering that business."

"owww so kapag bingyan ka nang choice nang parents mo to choose tha course that you really want.. anong kukunin mo?" curious na tanong ko.