CHAPTER 1: ELEVATOR

17 3 0
                                    


THE PLANE banked sharply as it approach to the airstrip, and Nathalia gulped, closing her eyes as the city lights of Chicago below seemed to be a blinding lone galaxy in her vision.

She could still remember Alexa's voice over the phone. "You've got to attend in my wedding or else," said her friend, demandingly with a hint of warning.

Nathalia wasn't usually nervous about flying but, tonight she's being paranoid of the idea that she would be attending her friend's bachelorette party. You know that kind of stuff the brides would do to enjoy their last day before getting married?

Yes! That's exactly why she's very nervous. Kung tutuusin ay puwede naman siyang magsabi ng kahit anong excuse but, she knows that Alexa wouldn't believe any of her lame excuses.

It was a long flight from Philippines that made her stumble.

"Jusme!" she exclaimed instinctively. Nilingon-lingon niya paligid kung may nakakita sa pagkatapilok niya. Mabuti nalang at walang pake ang mga tao dito.

"Nathaliaaaa!"

She need not to look up to know who shouted her name. kulang nalang ay ipagsigawan din ni Alexa ang apelyido at address niya.

Plano niya na ang dedmahin ang kaibigan pero ito na ang kumapit at hinalikan siya sa buong mukha.

"Tigil na uy! Nilalayawan mo ako eh!" she disgustingly said.

"Naku-naku! I super miss you talaga!"

"Kailan ka pa naging conyo?" natatawang ani niya.

"You will soon understand if you have a foreign boyfriend," Alexa gave her a meaningful smile.

Napailing nalang siya sa sinabi nito. "Impossible Alex. Nangako ako sa sarili ko na hindi ako magpapaloko ng kahit sinong lalaki."

"Aysus. Kung makapagsalita ka, para ka namang may nakarelasyon noon. Eh wala naman."

Sinamaan niya ito ng tingin at iniwan sa puwesto.

On their way through the exit of the airport, two men in a black suits and shades greeted them and before she could even react, they took her baggage voluntarily. Ipinasok nila iyon sa nakaabang na limousine.

What? Limousine?

Nanlaki ang mga mata niya. "H-Huy! Mga goons! Ibalik niyo iyan!"

Pagkatapos niyang sumigaw, dun na tumawa ng pagkalakas si Alexa. "Don't worry. They're with me."

Her jaw almost fell out her face when she later on realized that her friend is now one of those filthy rich asses.

"Ngayon mo lang ata narealize."

"Hindi ko naman na inexpect na ganito kagara ang pagsalubong mo sa wala mong kuwentang kaibigan. The heck! Sa imagination ko lang na-ivisualize ang ganitong ganap Alexandria Jesusa Petra!"

She need not have to look at Alexa because she knows that her friend is throwing daggers at her right now.

Umandar na ang sasakyan.

Kung gaano kagara ang labas na anyo nito, two times naman ang gara sa loob. Hindi niya madescribe dahil sa sobrang kasosyalan. Hindi niya keri!

Tumingin siya sa labas ng bintana para busugin ang mga mata sa ibang tanawin. Naisip niya na nasa banyagang bansa pala siya, nakasakay ng isang banyagang sasakyan na may banyagang drayber. She never experienced this kind of luxury before. Masuwerte ang kaibigan niya at nakahanap ito ng lalaking totoong nagmamahal sa kaniya.

'Sana ako rin.' She thought admiringly. Pero sa tingin niya, nilalayuan ata siya ng swerte pagdating sa mga lalaki. o siya na mismo itong lumalayo? Ano siya? Malas?

The idea of falling in love with a man seems like letting herself in to becoming a slave of misery just like what happened to her mother.

Kahit pilit man niyang kalimutan, hindi niya kaya. It was a nightmare she would bring till deathbed.

Nakarating sila sa five-star hotel na ayon sa kaibigan niya ay doon raw siya maninirahan este mag-iistay for how many days or weeks or months. Kung hanggang kailan niya raw gusto.

Kulang nalang na isipin niyang pagmamay-ari ni Alexa itong hotel.

Kaya sa isip niya, ' Why not take this opportunity?'

Pakapalan na po ito ng mukha magbabakasyon nalang siya dito.

Nagpaalam na si Alexa sa kaniya pagkatapos siya nitong maihatid sa kuwarto. Hindi lang ito basta bastang kuwarto.

Ito ay isang suite na sosyalan ang dating.

Humiga siya sa napakalambot na kama at ipinikit ang mga mata.

Bumangon siya ulit para maghalf-bath dahil medyo masakit ang ulo niya. pagkatapos maligo ay nagbihis siya. Napagdesisyonan nyang pumunta sa may bintana at binuksan ang kurtina kung saan tanaw dito ang nagtataasang gusali ng Chicago.

The pictures in Google had not done any kind of justice of how stunning the view is.

She seized that very moment in capturing the sky and everything. Glad that she brought her camera.

It's her long-time hobby, taking photographs. When she gave herself a present when she got her first salary as a business manager.

For her, taking pictures is her escape from the problems and bitterness she had been through. It is her therapy in this cruel world.

Nang mapagod ay naisipan niya namang lumabas, syempre suot pa din and pantulog na napakaluwag na t-shirt at pajamas.

Bitbit niya ang wallet tsaka phone. Maglilibot lang naman siya eh.

Pumasok siya ng elevator at pinindot ang top floor.

Busy siya sa kakatuplok sa cellphone kaya di niya pinansin ang magjowang nagchuchulaan sa gilid ng elevator.

It somewhat bothered her but, she tried her best not to react since she's in a foreign and liberated country. Normal lang ito.

"Uggghhhhh."

Pero nang marinig na niya ang sunod-sunod na mga ungol ng dalaawa ay hindi na siya nagdalawang-isip na pagsalitaan ang mga ito.

"Pwede ba? Kung magchuchupaan din lang naman kayo, huwag dito? Sex all you can lang kayo sa hotel rooms oh. But please, not here!"

The couple gave her a weird look. Magulo ang buhok ng blonde na babae at halos nakapanty nalang ito dahil sa suot nito na sobrang ikli. Habang ang lalaki naman. Ang lalaki—

"Ding."

Hindi na siya nagsayang ng panahon at lumabas na ng elevator.

The idiot as she is, nakaligtaan niyang sa top floor pala siya pupunta, hindi sa floor ng magjowa.

Agad din naman siyang pumasok sa elevator nang umalis ang magjopwa.

'Sanaol.'

~*~

END OF CHAPTER 1 







GET WILD IN CHICAGOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon