CHAPTER 3: HOTEL SUITE

9 1 0
                                    


               
THIS CAN’T be happening.’

Labis na pagkabalisa ang kaniyang nararamdaman.
Would she stand up and escape or stay in this place to find out what happened?

Pwede naman siyang umalis diba tapos mamaya nalang niya iisipin kung ano ang nangyari?

tama!’ she told herself.

Tatayo na siya nang biglang umiba ang timpla ng kaniyang tiyan. Napatabon siya ng bibig nang muntikang lumabas ang suka niya.

She quickly ran to the nearest bathroom found in the place.

Lumabas na ang lahat ng sama ng loob niya sa bowl. Tumingala siya at napansin na nandoon pala ang damit na isinuot niya kahapon sa club.

Napangiti siya sa sarili sa kaisipang kinakampihan pa siya ng suwerte.

Ngunit napatakip siya ulit sa kaniyang bibig nang may maalala.

“Huy lalake! You bring me to hotel I stay!”

“Huy lalake! Huwag mo hawakan boobs ko!”

“Huy lalake! Batet ang laki niyang ano mo?!”

“Huy lalake!”

It’s just a piece of her damned memory but having to think of it makes her sicker. She knows how much humiliation she probably had.

And unang pumasok sa isip niya ay ang agad na makaalis sa lugar na iyon.

Mabilisan niyang isinuot ang damit na nakita. Pagkatapos niya maiayos ang sarili ay binuksan niya ang pintuan ng banyo at aalis na sana pero laking gulat niya nang may makitang nakatayo na higante sa bukana nito.

Dahan-dahan siya tumingala  at Nakita ang isang lalaking hindi niya kilala.

parang nakita ko na siya noon.’

Napatulala siya, naestatwa sa puwesto, nabighani, napopogian, nahohorny—jusme!

Sino ba itong nilalang na ito?

Her mind’s eye dwelt lingeringly on the length  of the man’s black lashes which veiled his brilliant dark blue eyes, the way his hair grew back from a distinct peak on his forehead, the expanse of his muscled chest revealed by the three unbuttoned part of his clothes.

For a while, she forgot the promise she lived for the past years.

She was enchanted and mesmerized by this man’s overwhelming appearance, never in her entire life she had seen.

Wake up Nathalia. Nasa banyagang bansa ka kaya normal lang ang mga bagong mukhang nakakasalamuha mo.’ Kumbinsi niya sa sarili.

Tama.

She should get out of here and ignore the man’s presence.

Nagpanggap siyang hindi Nakita ang lalaki.

“Excuse me.”

Sinubukan niyang isiksik ang sarili sa maliit na espasyo na pupuwede niyang daanan. Pero ayaw talaga papatumba nitong lalaki.
The man looked at her, amused, even though she’s struggling on getting her way out.

GET WILD IN CHICAGOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon