Tekdüze bir hayatı olan bir kızım. Arada yaşanan ailevi sıkıntılar , gelecek kaygısı ve bunun gibi klasik bazı sorunlarla yaşayan normal biriyim. Sosyal hayatım yok denecek kadar az durumda ve bundan ne kadar şikayet edersem edeyim bir faydası olmuyor. Maalesef arkadaş arayınca bulunan bir şey değil. Sanırım artık adımı söylemeliyim;
Adım Beyza ,
Beyza Nur.
İsmimi bana babam vermiş. Annem her ne kadar Sueda koymuş olsa da babam bildiğini okumuş. Peki ismimden memnun muyum ? Pek sayılmaz .
Peki kaç yaşındayım ? 22 . Evet TED Üniversitesi , psikoloji bölümü 3. sınıf öğrencisiyim.
Dışarıdan gelen seslerle düşüncelerime ara verdim. Bu sesler karşı apartmana yeni taşınacak olan ailenin sesleriydi. Annem camdan onları gözetliyordu. Adım kadar eminim ki çok yakında hayırlı olsuna gitmek isteyecekti. Annem sıcak kanlı , sevecen , güler yüzlü bir insandı yani benim tam tersim.
Ben yeni insanlara soğuk olan , pek konuşmayan , daima asık suratlı o kişiyim. Tabi bunlar o insana alışıncaya ve o tanıyıncaya kadar olan şeyler fakat dışarıdan gören insanlar bunu bilmiyor.
"Beyza bak yeni birileri taşınıyor karşı apartmana. Şimdi ev taşıma derdi falan zor olur yemek yapamazlar . Biz yapalım da götürelim akşam için ha ne dersin ?"
Evet. Annemden beklenilen atak gelmişti. Ama böyle düşünceli olduğu için onun bu isteğini elbette kırmazdım. Hem haklıydı da. Hayatım boyunca çok fazla ev değiştirmiştik ve bunun ne kadar zor bir eylem olduğunu anlıyordum.
"Tamam anne. Yemekten önce gidelim tanışalım bari en azından." dedim. Sonuçta tanışmadan direkt yemek götürürsek biraz tuhaf karşılanabilirdi.
Annem bu söylediğimi onaylayarak odasına gitti. Bende odama giderek giyindim ve boy aynamdan şalımı örtmeye başladım. Tesettürlü olmak beni zorlayan bir şey değildi. Kendi inancımı kendimce yaşamaya çalışıyordum. Kimse tarafından zorlanmamıştım bunun için. Herkesin inancına saygı duyan ve kimseye karışmayan bir insandım. Bu tür konularda fazlasıyla hassasım. Kendim nasıl saygı duyuyorsam onlardan da saygı bekleyen bir insanım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salaş , rahat fakat özenli giyinen bir insandım her zaman. Giyinmeyi ve kendime özen göstermeyi severim. Hiçbir zaman bakkala bile pijama gibi şeylerle gitmedim. Aslında çokta iyi bir durum değil ama bırakabileceğim bir şey de değil.
Annem çoktan hazırlanmış kapıda beni bekliyordu. Her an azar işitebilirdim çünkü annem geç hazırlanmamdan çok muzdaripti. Neyse ki bir şey demeden bu seferlik atlatmıştım onu. Kapıyı çekip merdivenlerden inmeye başladık. Karşı bina ile bizim bina arasında baya büyük bir tır vardı ve eşyalar indiriliyordu. Eşyalar inerken bir kadın işçilere dikkat etmeleri gerektiğini söylüyordu.
