Yeni bir güne gözlerimi açmıştım. Bugün, dün annemden izin istemem üzerine Nilsu'lara yardıma gidecektim. Bunun için hızlıca yataktan kalktım ve banyoda işlerimi hallettim. Uyandığımda saat 08:17 ' idi. Nilsu'ya dokuzda orada olacağımı söylemiştim. Bu nedenle hızlıca hazırlanmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Havalar soğuk olduğu için kazak ve altına kadife pantolon giydim. Siyah şalımı da taktığım zaman hazırdım. Annemde dün Nilsu' lara gitmek için izin almıştım. Bu nedenle neden giyindiğimi sorgulamadı.
Annem kahvaltıyı hazırlarken mutfağa geçtim ve bende ona yardım ettim. Beraber her şeyi hazırladık. Abim ve babam işleri nedeniyle daha erken çıkıyorlardı. Onlar sabahları bir kaç şey atıştırıp gidiyorlardı.
Son olarak çayları da koyduğumuz zaman her şey hazırdı. Annemle beraber sofraya oturduk ve kahvaltımızı yapmaya başladık. Annem yeni komşularımıza yardıma gideceğime çok seviniyordu. Hem insanlara yardımcı oluyordum hem de yeni bağlar kuruyordum.
"Günaydın. Nilsu'yla iyi anlaştınız bakıyorum." dedi annem.
"Evet. Gerçekten çok sıcak kanlı biri. Şu anlık tanıdığım kadarıyla bir çok ortak noktamız var."
"Buna gerçekten çok sevindim senin adına."
O sırada artık gitmem gerektiğini anladım ve sofradan kalktım. Kapı girişinde ayakkabılarımı giyerken annemde beni yolcu etmek için peşimden geldi. Mantomu da giydiğim zaman hazırdım. Annemi öptüm ve binanın merdivenlerini inmeye başladım.
Kapıdan çıktığım zaman hafif bir rüzgar beni karşıladı. Neyse ki yolum çok kısaydı. Hızlı adımlarla karşı binanın önüne geldim ve dün Nilsu'dan öğrendiğim 7 numaralı kapı zillerini tuşladım. Çok geçmeden kapının açıldığını belirten ses duyuldu. Yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladım. Nilsu kapıyı açmış bir şekilde beni beklyordu.
"Hoş geldin." dedi neşeli bir sesle. Bu ses tonu beni de neşelendirmişti. Biraz da gerginliğimi atmama sebep oldu.
"Hoş buldum."
"Ayakkabılarınla gel içeri daha halıları sermedik." dedi.
"Tamam." dedim. Beni eliyle içeri yönlendirdi.
O sırada içeriden Nazenin teyze göründü. Artık bir nevi arkadaşımın annesi ve komşumuz olması sebebiyle ona teyze diyordum.
"Hoş geldin Beyza. Sağ ol yardıma geldiğin için."
"Hoş buldum Nazenin teyze. Ne demek az da olsa yardımım dokunursa ne mutlu bana."
O sırada çoktan salona geçmiştik. Salonda yerde koliler vardı. Bir yandan eşyaları yerleştirip bir yandan da temizlik yapıyorlardı. Yağız abi sanırım odasındaydı.
Bu konuyu anneme danışmıştım ve o da abi dememin daha uygun olacağını söylemişti. Bu bana da mantıklı gelmişti. Sonuçta abim yaşındaydı ve arkadaşımın abisiydi.
