MühRejan

✭ 15 ~Doğum ve Öpücük

"Milyonlarca insanın içinde, en imkansız dediğiniz hikayelerin yaşanmış öyküsü"

Rejan IŞIKAR 𖤐

Keyifli okumalar !

▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪~▪

Arabamı park edip çıktığım market alışverişinden aldığım poşetler dolusu yiyeceklerle eve doğru adımladım. Hava hafif kararmaya yüz tutarken, çiseleyen yağmurda hızlı hızlı eve girdim.

Poşetleri yere bıraktığım anda kaşlarımı çatarak yerden yansıyan turuncu ışığı fark ettim. Eğildiğim yerde başımla ışığı takip ederken salondan geldiğini anlayarak sessizce adımladım. Eldivenlerimi de çıkarmıştım sessizce. Odanın kapısından içeriye tek gözüm ile bakarken duvara hafifçe yaslanmıştım.

"Bende seni bekliyordum kardeşim"

Bilindik, benimkinden bir tık olan kalın sesini duyunca ne ara gerginleştiğini bilmediğim kaslarım gevşedi. Hafif eğildiğim duvardan kendimi çekip arkası dönük, cama bakan, turuncu ışıktan aynı avucumda ki gibi etrafında şekil oluşturmuş kadına adımladım. Sanırım güçlerimizin sembolü bu mühürdü. Bu yüzden hep kalkan görevi görüyor gibi etrafımızı sarıyordu. Ve ben o kalkanın içine girecek kadar yaklaştığımda beni de içinde tutarak büyüdü.

Karanlık ortamda daha bir rengi kızıllaştı ve ateş gibi yanmaya başladı.

"Evimi nasıl buldun Rezan?"

"Şaka yapıyor olmalısın? Biz ikiziz ve ayrıca güçlerimiz var. Biz prensesiz ve yarı tanrıyız. Sen ise buna mı takıldın?"

Oflarken kış aynında giydiği sırtı açık elbisesine baktım ve bende ki aynı mührün onun kavruk teninde daha az belirgin olduğunu fark ettim. Benim aksime onun mührü kızıl ya da turuncu karışımı yanıyordu.

"Geleceğini haber vermedin?" Başka bir soru yöneltirken sesim sakin çıkmıştı.

Hafif gülümsediğini fark ettim aynadan. Yüzünün çoğunu göremesem de dudaklarını görmüştüm. "İlk defa evine geliyorum. Beni böyle mi karşılıyorsun?"

"Seni neden göremiyorum?" Onu hiç umursamadım ve günlerdir düşündüğüm şeyi söyledim.

Bu sırtının gerilmesine ve yavaş adımlarla bana dönmesine sebep olmuştu. İlk defa ona yakından bakıyordum. İlk defa ona bu kadar yakındım. Ve onu gerçekten merak ediyordum.

"Beni gerçekte görmek istediğini hiç söylemedin ki?" Düşünceli bir şekilde fısıldadı.

Yüzünden çıkan alevler yavaş yavaş sis bulutu gibi yayılırken ilk defa onun yüzünü görmenin şokuyla bir adım geriledim. Burnumun direği sızlarken şaşkınlıkla geriye bir adım atmıştım.

O...bana çok benziyordu.

Sanki klonum gibiydi.

Ama değildi. Bunun en belirgin özellikleri: Sesi, saç rengi, göz rengi, teni ve gücü.

Saçı benimle aynı uzunlukta, aynı kıvırcıklıkta ancak benden ayrı olarak ateş turuncusuydu. Göz rengi benim aksime ateş rengi gibiydi. Ne turuncu, ne berrak kırmızıydı. Tam bir ateş rengiydi. Eşsizdi. Teni, benim beyaz tenimin aksine kavruktu ama kesinlikle esmer değildi. Geri kalan yanakları, kaşları, kulak yapısı, çene yapısı, omuzları, boyu...aynıydık. Kilomuz bile eminim aynıydı.

"Sayende kendimi çıplak hissediyorum."

"Bunun için senden özür dilemeyeceğim. Şu an gerçekten bir kopyama bakıyor gibiyim de"