“Ah! Ano! Haha! W-What just happened earlier is purely accident, Millexis. I swear! I promise! I didn’t know that it’s you okay? Well, I think my friends knew. But me? of course not! Huwag kang umasang hinalikan kita dahil gusto kita!”
Gusto kong magwala sa harapan niya. Ang hirap-hirap mag-explain lalo na’t nakatitig ang kaniyang asul na mata sa akin. Nakatutunaw! Pati siguro ang pagbuka ng labi nito ay kalkulado ko na.
“Okay, Liya. Relax. Haha! Hindi naman kita kakagatin. Hindi naman ako nagtanong kung bakit mo ako hinalikan. Nagustuhan ko naman. Kaya okay lang!”
Bahagyang umawang ang bibig ko sa kaniyang sinabi. Nagustuhan niya ang halik ng isang first timer? Seryoso?
“Magaling ba akong humalik, Millexis? Pwede na bang kunin bilang artista? Tapos ang role ko puro halikan. Damn! Ang sarap siguro nu’n!”
I became serious when his face turn into a blank expression one.
“Good,” Ilang segundo pa bago ako makasagot.
“Good? Why good?” I asked him. Hindi ko alam kung ano ang ibig-sabihin ng ‘good’ na iyon.
“It’s good that I’m the guy who’s standing near at the shooting games. ‛Cause I badly want to kiss you since the day I met you.” Napakurap ako ng ilang beses. Hindi makapaniwala sa narinig.
“Seryoso kaba sa mga pinagsasabi mo ngayon-ngayon lang Millexis?”
Well, naninigurado lang. Malay natin he’s just joking pala. Masakit pa naman umasa, ‛di biro lang.
“Hindi ko sasabihin ang mga katagang iyon kapag nagbibiro o gusto ko lang makahalik, Liya. I just wanted to tell you that meeting you cause a big impact on my life. Like, I have this feeling that you’re gonna be part of my life someday. Well, you’re now part of my life because you were my friend already.” He stared at me like I’m an alien. That he couldn’t express his emotions well. I couldn’t read him. Hindi siya madaling basahin. His expression is precious. Like kahit lagyan naman niya ng expression ay hindi ko parin mababasa ang takbo ng isipan niya.
I don’t know what to say. Nakuha niya ang atensiyon ko. First nilait niya ako, Second he says sorry. Third, I kissed him. And fourth, sasabihin niya na magiging parte ako ng buhay niya in the future. Manghuhula ba siya? Or maybe he’s an psycho? Oh my! Probably he is.
“Oh, God! Nandito ka lang pala, Kaye. Kung saan-saan kana namin hinanap. And you, Millexis. Bakit bigla mo nalang hinihila kaibigan namin? Pasalamat ka’t ikaw ang napili naming ituro kanina. Kung hindi ay ‛di ka makakatikim sa halik ng isang Catliya Kaye. Ano? Pakain naman diyan.” So, plinano pala nila? Mga Gaga talaga.
Tumawa naman si Millexis. “Thank you, then. You decide kung saan niyo gustong kumain.” Napairap nalang ako. At pinatulan pa niya mga biro ni Heart a.
“Shakeys, McDonald, Jollibee, KFC, Chowking, Mang Inasal or in the near restaurant? Oh my! I can’t choose, Millexis. Pwedeng all of the above?" Napatawa naman si Millexis at ibinaling ang kaniyang tingin sa ‛kin.
“Oh? Tingin-tingin mo diyan? Alam kona sasabihin mo,” Itinaas niya ang kaniyang kilay at mas lalo akong tinitigan.
“Spell it,”
“Na ang ganda ganda ko, ‛di ba?” Inirapan ko ito at nagflip-hair. “Alam kona mga galawan niyo, boys. Tititigan niyo ko tapos sasabihing ang ganda ganda ko, pagkatapos jojowain niyo ako. And then boom! Kukunin niyo viriginity ko.”
BINABASA MO ANG
Je't aime, My Captain (Pilot Series #1)
Romance1st installment of the Pilot Series. At the age of 10 after Catliya Kaye Mapa also known as CK graduated elementary level she decided to pursue a Pilot course for she wants to pleased her parents. Even though for herself she know, she doesn't want i...