Kendime gelmemi söyleyerek aşağı indim.Bugra koltukta oturmuş sinirini yatıştırıyordu.Yanına giderek koltuga oturdum ve ardından çeneye başlamıştı .
-bizim arkadaşlıgımız fazla uzun degildi , o kolye olmasaydı tanımıcaktık sanma ki sana iyi davranırım ben gecelerin adamıyım şimdi çantanı odadan al çıkalım güneş huysuzlanmış.
-Başımı sallayarak tamam. dedim
.yukarı çıkıp sabırla odaya girdim çantamı aldıgımda gözüm yere düşen boncuklara takıldı arkamı kontrol ederek yerdeki bir boncugu aldım. Nedenini bilmesemde yanımda taşıma amacımı bilmiyordum bugrayı daha fazla sinir etmemek için boncugu çantama attım. Aşagı inidm bugra kapıda beni bekliyodu ona dogru bir adım atarak evden çıktım birdaha bu eve gelmicektim ilk ve sondu.arabaya bindigimde kemerimi bagladım. Bugra son sürat aralardan makas yaparak geçiyordu resmen koltuga yapışmıştım bugra yavaşla dedigim zaman inada daha da hızlı gidiyordu. İnatçı ne olucak sonunda Ateşleri gördügümüzde koşarak güneşin yanına gittim. Arkadaşıma sarıldım Bugra barda takılıcagından ve bizi ateşe emanet etttiginden şuan ateşin arabasında eve gidiyoduk uzun bir yolculuk anılar yordugundan arabadan ilk Güneş indi ben tam inerken Ateş kolumu tuttu
-pardon ama kollara ayrı bi zaafınız mı var. dedim
ateşin hoşuna gitmiş olucak ki sırıttı .
-Bbugra ne yaptı bilmiyorum ama zamanla onun iyi biri anlıcaksın. dedi
-Bitti mi?
-Evet .dedi
tam arabadan inicekken Ateşe döndüm ve
-Birşey söylimmi çok benziyorsunuz ve şu hayatlarınızdan kurtulun derim , herkesin acısı var tek siz degilsiniz ne yaşadınız bilmiyorum umrumdada degil yanlız artık bizimle ugraşmayın yeter ne benimle, ne güneş le anlaşıldı mı ?
Buna bugra karar verir. dedi .
sinirle kapıyı sertçe kapattım arkamıza bakmadan anahtarı çıkarıp sessizce eve girdik.Kkimse uyanmamıştı . Merdivenleri sessizce çıkarak odaya ulaştık Güneşe misafir pijamalarından vererek ikimiz de giyindik ,sonra ikimizde makyajımızı silip yataga oturdugumda
güneş eee dedi.
-Ne eesi güneş artık bizimle ugraşmıcaklar bu kadar.
- Bana bak minya emin misin? korkuyorum onlardan biliyorsun .
-Eminim bugra umrunda olmadıgımızı söyledi yani rahatız diyerek göz kırptım bir an vardır ya nedensizce çaresizce sen gülerken için kan aglar ben tam da o durumdaydım güneş de yanıma girerek yorgunluktan kendimizi uykuya teslim ettik .
Evet evet ne yaptıgımızı sorarsannız biz şuan annemin gazabından kaçmaya çalışıyoduk. Kahvaltı masasına mahkum etmişti bizi zar zor bir iki lokma yedim ben ancak güneş annem kendi elleriyle besliyordu eminim daha fazla yerse kusucak kızı zor durumda bırakmadan masadan kaldırdım .
-annecim akşam güneşlerdeyim haberiniz olsun
-Bana bak minya o telefon açık olucak tamam mı? annem böyle söyleyince
güneş :
-Tipik anne modeli dedi .
Aynı anda kıkırdadıgımızdan annemi sinir etmiştik.
-Eger hemen çıkmazsanız küçük hanımlar ilk terligi daha sonra korna çalan servisi kaçırcaksınız koşarak anneme öpücük verdim güneşle nefes nefese servise bindik yeni bir gün daha başlamıştı.bir anda degiştigimi anlamıyorum ilk başta bir arkadaş ve o arkadaşla iki bela edindim bundan sonra iyi olucagından umrumda degildi.bahçede bir adım atmamla arkamdan adımın söylendigini duydum. arkamı döndüm ve bammmmm olay ....

ŞİMDİ OKUDUĞUN
"BANA AŞK BORÇLUSUN"
Teen FictionMesafeler aşk'a engel midir ? Kimine göre evet kimine göre ise hayır. Peki bizim kahramanlarımıza mesafeler engel olabildi mi ? Nefret mi ? Sevgi mi ? Hayallerler mi? Onların kaderleri birbirine mi bağlanıcak mı yoksa hiç olmadık yerde çekip gidic...