What he really Meant?

CHAPTER 6

"Did you miss me?"

"Angelika" mahinang bulong ko. Hindi ko akalain na makikita ko ulit siya.

"Para namang hindi eh, sige una na ko" sabi niya at tumalikod na.

"Minsan kasi wag masyadong makapal ang mukha" napatigil siya sa sinabi ko at humarap.

"Grabe ah! Imiss you too!" she said sarcastically. I chuckled and walked into her.

"Im sorry" i said. She just smile.  "I'm sorry for what happened 11 years ago, im sorry''

"Ang drama mo! Okay lang yun, ang importante parehas na tayong ligtas ngayon" she said and hugged me. Niyakap ko siya pabalik. Sa loob ng 11 na taon ay binabagabag ako nun, hindi ako mapalagay, makatulog ng ayos dahil hindi ko alam kung ayos lang ba siya. At ngayon makakahinga na ako ng maluwag, ayos lang siya.

"Namiss kita! Let's hang out" sabi niya pagkabitaw niya sa yakap.

" Maybe next time, gusto ko lang magsorry sayo" i said. "Una na ako"  tumango lang siya at nagsimula na  akong naglakad palayo sakanya, something is weird.

Naglakad lang ako ng naglakad hanggang sa makarating ako sa bahay. Habang naglalakad ako ay bigla akong kinabahan,hindi ko alam. Something's strange in here. 

Papasok na sana ako ng may humila sa braso ko.

'' Kanina pa kita nakikitang malungkot'' he hugged me after he said those words. Is he a stalker?

''Im not, Andrei'' i hug him back. Humiwalay na siya sa pagkakayakap at mapangasar akong nginitian.

''Sabi na eh may gusto ka din saakin'' inirapan ko nalang siya. '' Tara, libre kita'' 

''No Thanks baka maging utang na  loob ko pa yang paglibre mo saakin'' masungit na sabi ko. Tinawanan niya lang ako at hindi iinintindi ang sinabi ko, hinila niya ako papunta sa kotse niya at pinagbuksan ng pinto.

''Pasok na, mahal ko'' gulat ko siyang tinignan. '' este mahal na reyna''

I smiled a bit, natutuwa akong nakikita siyang natutuwa hindi ko alam kung bakit. Pumasok na ako sa kotse niya na agad din naman niyang sinara ang pinto. Ngiti ngiti siyang sumakay sa driver's seat.

''Ngiting ngiti ka ah, sana ol happy'' saad ko

''Ikaw ba naman may makasamang magandang babae hindi ka ba mapapangiti''

''kaya pala hindi ako masaya kasi may kasama akong pangit'' sabi ko at pinipigilang hindi mapatawa sa sinabi ko.

Tumingin ako sa bintana, narinig ko lang siyang mahinang tumawa bago tuluyang paandarin ang sasakyan. I never imagine in my life to be happy-- not even once. After we broke up of my former boyfriend, i've changed. Masyado ko lang siguro siyang minahal kaya ganun. Lumipas ang ilang minuto at napunta kami sa isang amusement park.

''What are we doing here?'' i asked.

''to have some fun?''

''Whatever, iuwi mo na ako'' sabi ko at sumandal ulit sa upuan. ''Tinatamad ako''

''Tara na'' pilit niya sakin pero hindi ko siya pinansin sa halip ay pinikit ko ang mata ko.

''Tara na kasi! Gusto ko ding maranasan makapunta dito'' sabi niya at niyugyog ang balikat ko.

''Tinatamad ako, kung gusto mo mag-isa ka'' sabi ko at hindi pa  din binubuksan ang mga mata ko. Pero agad akong napatigil ng maramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko, dahan dahan kong minulat ang mata ko at nakita ko kung gaano kalapit ang mukha niya saakin.