What he really Meant?

CHAPTER 01

Im his girlfriend.

"Thea!"

Malakas na sigaw galing sa labas ng kwarto ko. Inis akong napatalukbong ng kumot dahil sa ingay, isama mo na ang sunod sunod niyang katok. I tried to sleep again but i couldn't because of her loud voice.

"Therinea Endhelle! Aki is dying!" she shouted again.

"Bakit hindi ka sumama?!" naiinis na sigaw ko. Naiinis na tinanggal ko ang pagkakatalukbong at naglakad papunta sa pintuan para buksan iyon.

"What do you want?"naiinis na tanong ko. " Mangungutang ka? Wala akong pera " dagdag ko pa.

"Sabi ko naman kasi sayo Casey, mamaya nalang eh. Tignan mo oh! wala tuloy sa mood si thea" bulong ni Aki kay Casey pero sapat na para marinig ko.

"Kelan ba yan nasa mood?" Casey said the chuckled. " Tara mall, libre daw ni Aki "

" Mga shuta kayo! Ginising niyo ako ng ganitong kaaga para diyan? Mga punyeta! Di ako sasama. Layas!" sabi ko atsaka sinara ang pinto ng kwarto ko. Naglakad na ako papunta sa kama para humiga ng marinig ko ang usapan nila sa labas.

"Tara na nga Aki, hanap nalang tayong bagong friend " sabi ni Casey. " o di kaya isama natin si Yosef? For sure papayag yun"

"Tara na aki! Sama nalang natin si YOSEF! let's go. Mahirap pilitin ang taong ayaw" nagpaparinig na sabi ni casey. At diniinan pa talaga ang yosef. Huminga ako ng malalim at naglakad pabalik sa may pinto.

"Fine! Just wait me downstairs!"

Rinig na rinig ko pa ang tawa nilang dalawa. I started to walk through the bathroom and start my morning routine. Yosef, he is my ex. I admit that i still love him pero niloko niya ako. Nakita ko siya sa mismong anniversary namin na may kahalikan. Inaantay ko na magexplain siya at sabihin na mali ang nakita ko na yung babae yung humalik sakanya, but he didn't. He just said sorry and just left me alone there,crying.

Ayaw ko na mapalapit o mapasama sila casey at aki sakanya. I don't want my friends to be hurt. Natatakot ako na baka isang araw bigla nalang ligawan ni yosef ang isa sa mga kaibigan ko at lokohin lang din sa huli.

Pagkatapos ko maligo ay nagbihis na ko. Loose shirt and a jersey short and i wear a shoes. Hindi ako katulad ng ibang babae na halos ipakita ang kaluluwa nila.

Bumaba na ko at nakita ko sila aki na nagseselfie. Ano bang bago?

"Ano ba yan girl! Anong suot yan? Mall ang pupuntahan natin hindi basketball league!" maarteng sabi ni casey while looking me head to toe.

"Like what you've said mall ang pupuntahan natin hindi bar" sabi ko saka tinignan ang suot ng dalawa. They are wearing fitted dress with matching stilleto. Nagpaalam lang ako kay manang at lumabas na ng bahay.

Sumakay na ako sa driver's seat ng kotse ko at inistart na yun. Kahit tinatamad ako magdrive wala na akong magagawa. Nasa backseat na ang dalawa at pinagmukha pa nila akong driver nila dahil wala man lang ni isa sakanilang nakaisip na umupo sa passenger seat.

Pinaharurot ko na ang sasakyan. Hindi nagtagal ay nakarating din kami sa mall. Agaw atensiyon silang dalawa. Napairap nalang ako sa ere ng marinig ko ang mga masasamang sinasabi nila saakin. Na baka daw yaya lang nila ako, pinilit silang maging kaibigan. May yaya bang nakalimited edition na sapatos at branded ang suot?. And pinilit ko silang maging kaibigan? I can survive alone. Sila ang nagpumilit hindi ako. I lived 17 years in this planet by myself tapos ang gagawin ko lang magmakaawa para maging kaibigan sila? Not gonna happen.