Menajerin Asistanı

3- Özür

Emrah'tan

Popomun acısıyla kafamı kaldırdım. Demin görüp kapıyı açtığım Dicle kaybolmuş yerine Çınar geçmişti. Çınar kapıyı sakinleşmesi için kendisine bağıran Dicle nin suratına kapattı. Bu adam ne nezaket biliyor ne adap ne de herhangi güzel bir şey...

"NE YAPTIĞINI.... Ne yaptığını sanıyorsun sen Emrah!"

"Sizin benim evim de ne işiniz var. Bağırıp durmayın lütfen komşular rahatsız olacak"

" Önce hesap vereceksin! Istifa etme hakkını sana verdigimi sanmıyorum. Ne sanıyorsun sen kendini!"

"Öncelikle bana bağırmayı kesin! Ne sandığıma gelirsek!"

Yattığım yerde sinirle debelenip hışımla ayağa kalktım. Aptal adam!

"ASIL SIZ.. SEN KENDINI NE SANIYORSUN! BANA YAPTIKLARINIZ YETMEDI MI-"

"NE YAPMIŞIM BEN SANA LAN! YA DA DUR MERAK ETMIYORUM. BEN, İBNE GİBİ GEZERKEN SENİ İŞE ALDIM. SENİ BU HALINLE KİM ALIRDI AJANSA SANIYORSUN! İSTİFA EDECEKMİŞ! BENDEN İZİN ALDIN MI! BEN SENİ KOVMADAN İŞTEN AYRILMAYI UNUT!"

Duyduklarımla donup kaldım.

"S-sen sen ne dedin... Sen... iğrenç bir insansın. Hatta insan bile değilsin gözümde artık. Senden nefret ediyorum... SENDEN NEFRET EDIYORUM!"

Suratına bi tane geçirdim. Ardından yumruklarımı göğsüne geçirirken çoktan ağlamaya başlamıştım bile. Bileklerimde ki acıyla çırpındım.

"Bırak acıyor pislik bırak!"

Daha çok sıkıp debelenmemi engelledi. Gücüm tükendiğini hissederken çaresizce çırpınmayı bıraktım. Bu daha şiddetli ağlamama yol açtı.

"Emrah!"

"Emrah! sakin ol tamam... Allah kahretsin"

Kollarını bedenime sarıp sarmaladı. Sadece durdum. Üzerimde çok sinir bozucu bir etkisi vardı.

"Tamam... özür dilerim sakinleş tamam mı?"

Saçlarımı okşamak için hamle yaptığın da geri çekildim.

"Git"

"Hayır Emrah! Çok sinirlendim ajansta tamam mı! Bir kaç kötü olay yaşadım ve en son sana patladım. Özür diledim zaten lütfen sakin ol hımm?"

"Çınar Bey siz ne sanıyorsunuz beni Allah aşkına. Özür dilediniz ve her şey bitti mi? Her seferinde sinirinizi benden çıkarmanızdan bıktım usandım. Bence artık sinizle çalışmam uygun değil. Ben artık kendi sağlığımı düşünüyorum. Lütfen rahat bırakın beni"

"Tamam... tamam rahat bırakacağım ama söz veriyorum bir daha böyle bir şey olmayacak. Sözlerimi tutarım biliyorsun. İşten ayrılma.."

Bir süre düşündüm. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Ben artık onu tanımıyordum ki. Kafa sallamakla yetindim. Tekrar öne adımlayıp sarıldı. Izin verdim ama karşılık vermedim.

Aptal değilim.. Ya da aptaldım. Kollarımı saracakken telefonunun zil sesiyle kollarını benden ayırdı. Arayan kişiye baktıktan sonra beni koltuğa oturtup kendi içeride ki odaların birine girdi.

"Efendim Jülide.
Tamam geleceğim bir kaç saate. Bağırma bana.
Onun yanın da falan değilim. Kes şunu.
Ağzımdan kötü bir şey çıkmadan kapat."

Cidden benim duymamı engellemek için başka odaya gidip kapıyı açık bırakmasına göz devirdim. Biraz sonra yanıma gelip önümde diz çöktü.

"Emrah işten ayrılmıyorsun. Sana bugün izin veriyorum. Yarın işinin başında olacaksın. Son olarak... söylediklerim için özür dilerim. Sen benim en iyi asistanımsın. Acıdığım için değil, sen başarılı olduğun için seninle çalışıyorum. Eminim ilerde benden daha iyi bir Menajer olacaksın."

Öne uzanıp bugünün ikinci sarılmasını gerçekleştirdi. Umarım onun göğsüne yapışık olan göğsümden, kalbimin sesini duymaz diye içimden geçirmeden edemedim. Kollarımı bende ona sardım. Yine üzüleceğimi bilerek affetmiştim..

Benden ayrılıp yüzüme baktı. Bende dolu dolu olmuş gözlerimle baktım.

"Şimdi gideceğim. Yarın gelmezsen tekrar geleceğimi bi-"

"EMRAH!!!"

Diclenin bağırmasıyla ilk kapıya sonra birbirimize baktık. Ben Dicleyi tamamen unutmuştum. Çınar da kısık sesle bir küfür mırıldandı.

"ÇINAR BEY LÜTFEN AÇIN KAPIYI karşı komşu bana bakıyor lütfen açar mısınız!"

Ben gülerek ayağa kalkıp kapıyı açtım. Kıpkırmızı suratıyla üzgünce bana bakıyordu.

"Ya Emrah yemin ederim Çınar bey beni kandırdı. Ben bilsem san-"

"Tamam Dicle tamam biliyorum ben seni. Bir baklava alırsın affederim :)"

Gülüp sarıldı.

"Ya yeter ki sen iste"

Tam bende dolayacaktım ki kollarımı arkadan gelen öksürük sesiyle durdum. Dicle de kollarını çözüp mahcup bir şekilde gülümsedi.

İkisiyle ayak üstü geçen kısa sohbetin ardından onları yolcu edip evim de izinli günümü geçirdim.

Selam! Benim kitaplarım hep toy oluyor ya 8252916191618 fırın ekmek yemem lazım düzgün yazabilmek için sanırım.

Tamamen diziden farklı gidiyorum🤦🏻‍♀️ çünkü diziyi izleyemeyiyorum çok güzel hareketler 2 varrrr 🤧🤧🤧

Neyse bayü 👋🏻❤