thirtytwo : winner

399 29 5
                                    

Fred's POV

Έχουν περάσει 3 μέρες από τότε που η Angela και σήμερα είναι ο τελευταίος άθλος, δεν ξέρω άμα μπορώ να το κάνω αυτό χωρίς αυτην. Την θέλω δίπλα μου, ακόμα κι αν έκανε αυτό που έκανε με τον Cedric, αν το έκανε.

"Fred πρέπει να φας κάτι να έχεις δυνάμεις σήμερα" με είπε ο αδελφός μου
"Οχι George δεν πεινάω..το μόνο που θέλω είναι την—" πήγα να πω αλλα με διέκοψε "μην το ξανα πεις αυτό το όνομα εντάξει; Εσυ είπες πως πρέπει να την ξεχάσεις"

Έχει δίκιο..

"Ναι έχεις δίκιο δεν θα την ξανα αναφέρω. Αλλα δεν θέλω να φάω" είπα και σηκώθηκα

Ακόμα κι αν έλεγα πως έπρεπε να την ξεχάσω, την σκεφτόμουν συνέχεια, χθες νόμιζα πως την είδα, μόνο κάτι μέρες λείπει και νιώθω πως έχω να την δω χρόνια. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό, δεν έπρεπε να νιώθω έτσι εφόσον με απατησε...

Πήγα μαζί με τον George στον αγώνα, έπρεπε να μπω μεσα στον λαβύρινθο και να βρω το κύπελλο για να νικήσω. Και να μην νικήσω δεν με ενδιαφέρει τώρα

"Είσαι καλα Fred;" Με ρώτησε ο Harry αλλα τότε είδα τον Cedric είχα να τον δω από εκείνην την μέρα με την εικόνα. Πήγα και τον άρπαξα από την μπλούζα

"Ήταν αλήθεια η Angela μαζί σου;" Τον ρώτησα
"Ώπα Weasley ηρέμησε" με είπε
"Οχι ρε δεν ηρεμώ, πες μου"

"Οχι δεν ήταν αυτή, η Mary απαταει τον Draco με εμένα και έκανε όλο αυτό το σχέδιο επειδή ήθελε να βλάψει την Angela"

Τι;
Δεν πάμε καθόλου καλα..

"Το γνωρίζει αυτό ο Draco;" Ρώτησα
"Οχι φυσικά"
"Ωραια θα το μάθει σύντομα" είπα και τον αφησα. Έτρεξα πάνω στις θέσεις και βρήκα τον Draco

"Malfoy πρέπει να σου μιλήσω" καθόταν δίπλα του η Mary πιάνοντας το χέρι του, με κοίταξε με μίσος λες και έσφιξε το χέρι του Malfoy

"Οτι είναι να του πεις πες το μπροστά μου" με είπε η Mary
"Είναι κάτι προσωπικό μου, Draco έλα λιγο μαζί μου" είπα

Χωρίς δεύτερη σκέψη σηκώθηκε και με ακολούθησε

"Malfoy πρέπει να σε πω κάτι που έμαθα μόλις τώρα από τον Cedric" είπα
"Πες μου"
"Με είπε πως η Mary σε απαταει μαζί του και έγινε σαν την Angela για να την πληγώσει" είπα και τότε γουρλωσε τα μάτια του
"Σοβαρα;" Ρώτησε
"Ναι"

"Δεν μπορώ να το πιστέψω, δηλαδή απλά ουαου, αυτή η κοπελα είναι οτι χειρότερο και.." σταμάτησε για λιγο και απλά έγινε ψυχρός "θα της δείξω εγώ τι πάει να πει Malfoy" είπε και έφυγε

Εγώ έτρεξα γιατί σε λιγο θα άρχιζε ο αγώνας

[...]

Μπήκα μέσα στον λαβύρινθο και άρχισα να ακούω φωνές, όμως συνέχισα να περπατάω.

Ήταν σκοτεινά και μόνο θάμνοι τριγύρω, δεν φοβομαι απλώς νιώθω περίεργα μόνος μου εδώ χωρίς κανέναν, μόνο να ακούω φωνές και να φανταζομαι πράγματα στο κεφάλι μου.

Ξαφνικά άκουσα μια κραυγή έτρεξα για να βοηθήσω, είδα τον Harry πανω από την Fleur να ζητάει βοήθεια. Πήγα να τους βοηθήσω όμως άκουσα την φωνή της Angela και γύρισα από την άλλην πλευρά. Όσο περπατούσα η φωνή ερχόταν όλο και πιο κοντά, μπορούσα να νιώσω την ζεστασιά της όμως ολα έσπασαν όταν μου επιτέθηκε ο Cedric

"Πας καλα;" Τον ρώτησα
Δεν απάντησε και έτρεξε από την άλλην

Συνέχισα να περπατάω από την ίδια κατεύθυνση μέχρι που είδα κάτι να λάμπει άρχισα να τρέχω αλλα με σταμάτησε ο Viktor που φαινόταν μαγεμένος, ήταν σαν ένα άγριο πλασμα. Προσπάθησα να τον απομακρύνω και να μην τον αφήσω να με χτυπήσει, μετά από λιγο εμφανίστηκε ο Harry που με βοήθησε.

Ο Viktor έπεσε κάτω και εγώ με τον Harry αρχίσαμε να τρέχουμε

Σχεδόν είχαμε φτάσει όμως από πίσω μας βρισκόταν και ο Cedric

Πιάσαμε το κύπελλο και οι τρεις μαζί.

Ξαφνικά βρισκόμασταν κάπου άλλου, δεν ήξερα πως βρεθήκαμε εδώ όμως ξαφνικά μίλησε ο Harry

"Έχω ξανα ερθει εδώ" είπε "παιδιά πάμε πίσω στο κύπελλο" είπε αλλα δεν προλάβαμε να πάμε ξαφνικά βγήκε ένας κοντός άντρας λιγο προς πολύ περίεργος και κρατουσε κάτι άλλο που δεν μπορούσα να καταλάβω στο χέρι του

"Ποιος είσαι και τι θες;" Φωναξε ο Cedric όμως δεν του απάντησε

"Σκοτωσε τον" είπε αυτό το πλασμα που κρατουσε
"Ναι λορδε μου" είπε και τότε φωναξε "Avada kedavra" όμως ο Cedric του ξέφυγε.

Ο Harry ήταν κολλημένος στην ταφόπλακα πλέον. Ο άντρας που επιτέλους κατάλαβα πως ήταν ο Peter του εκοψε το χέρι για να πάρει το αιμα του. Το έβαλε μέσα σε μια τεράστια κατσαρόλα και έριξε μέσα αυτό το πλασμα που κρατουσε..

Ξαφνικά βγήκε ο Ξέρεις-ποιος και τότε άρχισα να φοβάμαι, προσπάθησα να βοηθήσω τον Harry να ξεφύγει.
Ξαφνικά ο Ξέρεις-ποιος μου μίλησε
"Ώστε με εσένα ήταν η Angela" είπε "ελπίζω τα αδέλφια της να έμαθαν το μάθημα τους" πήγα να απαντήσω
όμως ο Ξέρεις-ποιος με είδε και με χτύπησε με ένα ξόρκι. Επεσα κάτω και μετά ολα σκοτείνιασαν.

[...]

"Fred" με φωναξε ο Harry "γυρίσαμε"
Τότε άνοιξα τα μάτια μου με όση δύναμη είχα, είδα όλους να μας χειροκροτάνε. Ένιωσα χαρούμενος που δεν πεθανα, δεν ξέρω πως γύρισα αλλα ευχαριστώ τα παιδιά που με έφεραν πίσω.

Πήγα στο δωμάτιο μου μετά από την μεγάλη γιορτη που είχαμε στην μεγάλη αίθουσα. Μπήκα μέσα στο μπάνιο και άρχισα να ξανα σκέφτομαι την Angela, όσο ήμουν αναίσθητος μπορούσα να την ακούω πάλι.

Μπορεί να νίκησα αλλα χωρίς αυτήν εδώ δίπλα μου δεν έχει σημασία. Δεν μπορώ να την ξεχάσω και ούτε θα το κάνω

Her Ginger BoyWhere stories live. Discover now