nineteen : brother

487 24 2
                                    

Περίμενα μέχρι να κοιμηθούν όλοι για να μπορέσω να φύγω

Όταν επιτέλους πείστηκα πως όλοι κοιμόντουσαν κατέβηκα κάτω για να φύγω.

"Alohomora" είπα

Όταν άνοιξε η πόρτα αντίκρισα την μητέρα

"Που πηγαίνεις τέτοια ωρα;"
"Πουθενά—"
"Γρηγορα πάνε στο δωμάτιο σου και μην ξανα προσπαθήσεις να φύγεις"

Τρόμαξα και ανεβηκα πάνω στο δωμάτιο. Δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω για να μάθω την αλήθεια

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και κοιμήθηκα κανονικά

[...]

"Angela θέλεις να ζωγραφίσουμε;" Με ρώτησε ο Draco
"Δεν έχω πολύ ορεξη"
"Μα πάντα σου αρέσει να ζωγραφίζεις"
"Ε τώρα δεν θέλω"
"Καλα, άμα αλλάξεις γνώμη θα είμαι στο δωμάτιο που έχουμε"
Είπε και έφυγε

Δεν είναι πως δεν θέλω να περασω χρόνο μαζί του, απλώς δεν έχω ορεξη και δεν μου αρέσει να ζωγραφίζω χωρίς να το θέλω

Όμως επειδή αλλιώς δεν θα περάσει η μέρα σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο

"Τελικά ήρθες" είπε χαρούμενος
"Ναι ηρθα"

Πήρα έναν πίνακα, ένα πινέλο, χρώματα και άρχισα να ζωγραφίζω

Για κάποιον λόγο έκανα έναν λύκο ενώ ο Draco έκανε έναν δράκο

"Πολύ ωραίο το έκανες" του είπα
"Είμαστε φυσικά ταλέντα βρε αδελφούλα"
"Το ξέρω"

Ζωγραφίσαμε κι αλλα πράγματα μέχρι που κουραστήκαμε και πήγαμε κάτω για να δούμε επιτέλους τους γονείς μας

Ο πατέρας με πήρε από το χέρι και πήγαμε κάτω στο δωμάτιο που έχουμε κρυμμένα ολα τα οχι νόμιμα πράγματα μας και εκεί μπορούμε να κάνουμε αυτά τα ξόρκια που θέλει να μάθω.

Με ανάγκασε να χρησιμοποιήσω κατάρες σε ανυπεράσπιστα πλάσματα, εκείνην την στιγμή ήταν τα ποντίκια, σε λίγους μήνες μπορεί να είναι άνθρωποι. Δεν πιστεύω πως νοιάζεται για την μόρφωση μου με έστειλε στο hogwarts για να γίνω καλύτερη

"Μπράβο τα πηγές τέλεια κι αυτήν την φορά, ούτε κόρη μου να ήσουν"

Δεν είπα τίποτα απλώς πήγα πάνω και έκατσα στο μεγάλο τραπέζι που έχουμε εκεί

Καθόντουσαν η μητέρα με τον Draco και μάλλον τους διέκοψα όταν ηρθα επειδή η μητέρα με κοίταξε περίεργα

"Έγινε κάτι;"
"Τα γνωστά, καταράστηκα τα ποντίκια" είπα και ο Draco άρχισε να γελάει
"Δεν είναι για γέλια" είπα και τότε σταμάτησε αποτομα

Σηκώθηκα από το τραπέζι και πήγα πάνω στο δωμάτιο μου

Έκατσα στο γραφείο μου και πήρα μα διαβάσω ένα βιβλίο μπας και χαλαρώσω λιγο.

Εκτός από ολα αυτά σκεφτόμουν και τον Fred αν όντως έκανε αυτό που είπε η Hermione, θέλω όντως να το ρισκάρω και να είμαι μαζί του; Μηπως δεν είναι αυτός ο ένας ; Δεν ξέρω, θα το συζητήσουμε σε δυο μήνες που θα ξανα ειδωθουμε.

[...]

Κατέβηκα για το φαγητό όμως άρχισε ο πατέρας να μαλώνει τον Draco λέγοντας του πως το μόνο που τον νοιαζει είναι να φαίνεται ωραίος. Πως όλο τον πρήζει για τον Potter και τέτοια. Ο Draco σηκώθηκε χτυπώντας το τραπέζι ενώ έριξε το ποτήρι κάτω στο πάτωμα, έτρεξε γρηγορα και πήγε επάνω. Θα τον ακολουθούσα αλλα άμα το κάνω τώρα ο πατέρας θα θυμώσει και μαζί μου και δεν θέλω να ξανα μαλώσω με κάποιον τώρα.

Όταν τελείωσα το φαγητό, ανεβηκα πάνω και μπήκα μέσα στο δωμάτιο του Draco

"Φύγε" είπε
"Η Angela είμαι" του είπα και τότε γυρισε και με κοίταξε. Σηκώθηκε από το κρεβάτι του και με αγκάλιασε σφιχτά
"Μην νιώθεις άσχημα, λες και δεν τον ξέρεις τον πατέρα"
"Είναι ο πατέρας μου και τολμάει και μου μιλάει έτσι;"
"Τι να κάνουμε"

Πήγαμε και κάτσαμε στο κρεβάτι του, πήρα ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη του και άρχισα να του το διαβάζω, ήξερα πως ήταν το αγαπημένο του όποτε ήμουν σίγουρη πως θα τον έκανε να νιώσει καλύτερα αυτό. Ενώ το διαβαζα ξαπλωσαμε δίπλα δίπλα και με τα δυο του χέρια με αγκάλιαζε.

Χωρίς να το καταλάβουμε και οι δυο στο τέλος κοιμηθήκαμε πάλι μαζί

Μικρό κεφάλαιο το ξέρω αλλα φαίνεται η καλή σχέση που έχει η Angela με τον Draco <3

Her Ginger BoyOù les histoires vivent. Découvrez maintenant