Her Ginger Boy

thirtynine : deatheater

Για να ξεκαθαρίσω κάτι, σε αυτήν την ιστορία ο George και ο Fred είναι έναν χρόνο μικρότεροι από την κανονική ιστορία. Αντί να περνάνε 2 χρόνια τους άλλους, τους περνάνε ένα. Δηλαδή τώρα ο Fred θα κλείσει τα 18 ενώ η Angela τα 17. Επειδή τα μπέρδεψα γενικά ήθελα να σας ενημερώσω.
Γι αυτό ο George θα πάει 7η χρόνια ενώ ο Fred που έχασε μια χρόνια θα πάει στην 6η όπως και η  Angela.

-

Angela's POV

Ήμουν μαζί με τον Ethan σχεδον ολην την μέρα .Έπρεπε να κάνω πως αντιπαθώ τον Fred μπροστά στους άλλους για να μην καταλάβουν κάτι και μετά γίνει πάλι χαμός και χρειαστεί να με ξανα στείλουν μακριά.

Μέσα στο μάθημα σκεφτόμουν τα αδέλφια μου, δεν ξέρω που βρίσκονται έχω μόνο τον κολιε που μου έδωσε η Elizabeth για άμα χρειαστώ να τους βρω να με βοηθησει. Δεν ξέρω πως θα τους βρω μέσω του κολιε αλλα θα προσπαθήσω να το κάνω.

Ελπίζω να είναι ασφαλείς..

Οι ώρες πέρασαν και έπρεπε να πάω εκεί που με είπε ο Draco..

Βγήκα από το δωμάτιο χωρίς να ξυπνήσω κανέναν και πήγαινα προς το δωμάτιο.

Τον βρήκα να κοιτάει έναν τοίχο

"Ηρθα" του είπα
Με κοίταξε και με έπιασε το χέρι

Ξαφνικά εμφανίστηκε μια πόρτα στον τοίχο, την άνοιξε και μπήκαμε μέσα.

"Λοιπόν δεν θα το πεις σε κανέναν" με είπε
"Φυσικά, το ξες πως μπορείς να με εμπιστευτείς" τον είπα

Άρχισε να τρέμει και να με κοιτάει με φόβο, σήκωσε αργά αργά το μανίκι του και εμφανίστηκε..δεν μπορεί..

"Angela είμαι ένας deatheater" με είπε
Δεν ξέρω άμα πρέπει να τρέξω ή να μείνω

"Σε παρακαλώ μην με φοβάσαι, ξέρεις πως ποτέ δεν θα σου έκανα κακό" με είπε και ήρθε πιο κοντά μου αλλα εγώ πήγα προς τα πίσω

"Γιατί; Απλά γιατί; Ξέρεις πως.."
"Ξέρω. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, ο πατέρας με είπε να το κάνω" με είπε πιάνοντας το χέρι μου
"Μπορούσες να αρνηθείς" του είπα
"Το ξες πως δεν μπορούσα, άμα το έκαναν θα με σκότωναν Angela"
"Είμαι σίγουρη πως σε έχουν βάλει να κανεις κάτι, σχετικά με εμένα" του είπα και τότε κοίταξε κάτω

Draco's POV

« πρέπει να την σκοτώσεις Draco μόνο τότε θα ευχαριστήσουμε τον λόρδο»

«Πρέπει να το κανεις για να γίνεις ένας κανονικός Malfoy»

«Επιλέχτηκες για κάποιον λόγο, μην ξεχάσεις ποσό δυνατός είσαι»

«Αν δεν το κανεις, θα σε σκοτωσει και μετά θα σκοτωσει εμένα και την μητέρα σου»

«Draco αγάπη κανονικά πρέπει να νιώθεις περήφανος που σε διάλεξε»

«Είσαι ο γιος μου και θα κάνω τα πάντα για να μην γονείς δολοφόνος»

Ολα αυτά τα λόγια ήρθαν στο μυαλό μου όταν με είπε αυτό η Angela, η αλήθεια είναι πως πρέπει να την σκοτώσω αλλα δεν μπορώ να το κάνω, την αγαπάω πιο πολύ κι από την ζωή μου, είναι ο μόνος άνθρωπος που αξίζει.

"Θα μου απαντήσεις" με είπε ξαφνικά
"Σε είπα δεν θα μπορούσα να σε κάνω κακό" την είπα και την αγκάλιασα
"Σε παρακαλώ μην κανεις αυτά που σε λέει, μην τον αφήνεις να σε κάνει οτι θέλει." Με είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά της

[...]

Δεν τρωω δεν κοιμαμαι, δεν νιώθω καν ζωντανός πλέον. Ο Voldemort είναι μέσα στο μυαλό μου, μου λέει πως πρεπει να αρχίσω να φτιάχνω την ντουλάπα. Με λίγα λόγια ο Draco Malfoy δεν υπάρχει πλέον, είμαι ένα πιόνι του Voldemort.

Δεν έπρεπε να συμφωνήσω, έπρεπε να ακούσω την μητέρα μου, έχει δίκιο είμαι απλά ένα αγόρι, μπορεί να μην είμαι ο καλύτερος άνθρωπος, μπορεί να έκανα κορόιδεψα πολλά παιδιά, μπορεί να μην είμαι ο καλός της ιστορίας αλλα έχω και εγώ καρδιά, είμαι και εγώ παιδί.

Όλοι με βλέπουν τον κακό, τον μοχθηρό, οι φίλοι μου με παράτησαν, κάθομαι μόνος μου στο τραπέζι και δεν μιλάω με κανέναν.

Δεν θέλω να τους μπλέξω κι αυτούς στην ιστορία.

Ναι είμαι μόνος..

Η μόνη μου φίλη, αδελφή είναι η Angela, ο μόνος άνθρωπος που γνωρίσει τον πραγματικό μου εαυτό και τι περνάω στο σπίτι.

Χρειάζομαι αγάπη..

Αφού δεν μπόρεσε να μου δώσει ο πατέρας μου αγάπη..

[...]

Πήγα στο δωμάτιο και άρχισα να φτιάχνω το πρώτο μέρος του σχεδίου του Voldemort. Θέλει αρκετό φτιάξιμο αλλα δεν βιάζομαι, πρέπει να είναι έτοιμο προς το τέλος της χρονιάς.

"Draco;" Άκουσα μια φωνή και γύρισα, ήταν η Angela
"Τι κανεις εδώ;" Την ρώτησα
"Ηρθα να δω τι πρέπει να κανεις" με είπε και με αγκάλιασε
"Δεν πρέπει να είσαι εδώ, οτι βλέπω εγώ, βλέπει κι αυτός" την είπα
"Draco πολέμησε το, δεν πρέπει να τον αφήσεις να είναι μέσα στο μυαλό σου" με είπε
"Angela άκουσε με πρέπει μα φύγεις από δω"

Της έλεγα όλο να φύγεις αλλα δεν έφευγε, την έβαλα και έκατσε κάπου και με έβλεπε που έφτιαχνα την ντουλάπα.