Öyle ansızın geleceğin günü bekliyorum....
........
"Asel biz...biz"
Ben de söyle der gibi kafa salladım.
"Siz... ne?"
Berk konuşmaya başladı.
"Bak... Söyleyeceğimiz şeyden sonra sakın olmanı istiyorum."
Sonra Rüzgar hoca konuşmaya başladı.
"Söylemeden önce... B-biz gerçekten bilmiyorduk."
Dedi. Sesi titremişti. Son anda aklıma gelen şey ile gözümden bir damla yaş aktı. Onlar abilerim olabilirler mi?
"Evet.... Devam edin."
Dedim. Sonra Mert hoca konuşmaya başladı.
"S-SEN bizim k-kardeşimizsin..."
Dedi. Evet bir gün böyle bir olaya kendimi hazırlayacaktım ama bu kadar erken beklemiyordum. Gerçi ne kafalar erken ki?
"Asel, Asel, Asel ,abi kız transa girdi konuşmuyor!"
Diye hafif sesini yükselttince kendime geldim.
"Y-yani s-siz benim a-abilerim misiniz?"
Diye titreyen sesim ile sordum. Onlarda kafa salladı. Sonra hemen aklıma gelen şey ile gözlerimi şok içinde açtım.
"B-benim gitmem l-lazım"
Dedim. Ve arabanın kapısını açmaya çalıştım açılmadı. Sonra Berk
"Uğraşma kitli ve nereye böyle?"
Diye sordu. Ben de.
"D-duru"
Dedim sessizce.. Berk hemen abisine dönüp
"Abi acele et!"
Rüzgar hoca da bir küfür savurup arabayı sürmeye başladı. Ben de sessizce ağladım. Onların beklediği kadar büyük tepki göstermemiştim. İçime atıyorum hep ama bir gün paylaşacağım eminim!
Araba okula girince hemen indim bahçedekiler bize bakıyorlardı. Sonra biraz ilerde ağlayan Duru'yu görünce yanına koştum Berk de hemen arkamdan geldi.
"Duru ne oldu sana!?!"
Diye sordum. O da önce bir kere hıçkırdı sonra bana sarıldı. Ben de ona...
..............(ilerleyen zamanlarda anlatıcam meraklanın hjsjxzwjsxh)
"Vay be"
Diye hayret dolu ses çıkardı Duru. Ona her şeyi anlatmıştım... Şaşırmıştı. Duru elini koluma koydu.
"Neden mutsuzsun? Mutlu olman gerekir"
Dedi şefkatli sesi ile. Al işte gelse bırak bu kızı.
"Ben tabikii sevindim abilerimin olduğuna ama..."
"Ama..."
Dedi. Devam etmemi ister gibi...
"Seni nasıl bırakırım.."
Dedim. O da
"Ben büyüdüm artık kendi başının çaresine bakabilirim.."
Hafif kıkırdayıp koluna vurdum. O da kıkırdayıp koluma vurdu. Sonra gözlerim yavaşça arkaya kaydı. Oradaydı...
Soğuk bakışlarıyla bana bakıyordu
Ben de gözlerimi kaçırdım. Sonra çetenin yanına gittik. Çağrı konuşmaya başladı...
"Vay be iki kardeşimiz daha oldu.."
Dedi hayretli sesi ile. Ben de gülümsedim. Zil çaldığında ayağa kalkıp sınıfa girdik. Bazı kızların bakışları beni rahatsız ediyordu.
Boşverip sıram'a oturdum. Sonra içeriye rüzgar hoca (abim) girdi. Alışamadım daha çünkü bu gün öğrendim. Dersin otların da beni kaldırdı.
"Asel, Özdemir Asaf'ın bir sözünü söyleyebilir misin?
Ben de kafamı salladım ve en sevdiğim o sözünü söyledim..
"Kolay mıdır bir anda her şeyden vazgeçip gitmek,..."
"Yoksa her şeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek?"
Kapıdan gelen ses ile oraya döndüm...
Oradaydı... O hiç değişmemiş...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kestikk!
Bölüm nasıldı?
Çok mı saçmaladım?
Kendinize iyi bakın
Esen kalın!!!!!