ASEL KARAN
"Yemin ederim ben yapmadım"
Dedim ağlayarak. Umurunda olmadı.
"Neden yaptın?!"
Dedi bağırarak.
"Genç bir kızı öldürdün sen!"
"Hayır"
"Hayallerini öldürdün! "
"Hayır"
"Geleceğini öldürdün!"
"Hayır"
"Arkadaşlarını, ailesini öldürdün!"
"HAYIR! BEN YAPMADIM! "
Diye bağırdım. Ben Yapmadım çünkü.
"Peki bunu nasıl açıklayacaksın?"
Dedi elindeki bir torbada kanlı toka vardı. Ama... Ama bu benim tokam. Bembeyaz tokam kanlar içinde..
"Bu senin tokan öyle değil mi?"
Korkarak başımı salladım.
"evet benim ama-"
"aması yok sen işledin bu cinayeti itiraf et!"
Dedi cümlemi tamamlamama izin vermeden.
"Ama o tokadan herkeste var benim olduğunu nereden biliyorsunuz?"
"Saç telin vardı test yaptırdık."
Ben de ne diyeceğimi bilemedim öylece sustum kaldım.
Abilerim lütfen gelin dedim içimden.
"pekala bu böyle olmayacak yeterli delil yok elimizde serbest bırakıldın"
O an o kadar sevindim ki kahkaha atmamak için zor tuttum kendimi.
"ASEL"
Sesin geldiği tarafa döndüm.
"Abii!"
Diye bağırıp Rüzgar abimin kucağına atladım. Sımsıkı sarıldı bana hiç bırakmayacak gibi.. Sonra Mert abime sarıldım sımsıkı sarıldık bir birimize sonra Berk bana sarılmak için bir adım attı. Geri gittim. Gözlerindeki acı kalbimi sızlatsada o benim yapabileceğimi düşündü. Sonra bir ses daha geldi.
"ASEL"
Gözlerim doldu. Hemen arkama döndüm Egeye doğru koştum.
Sımsıkı sarıldım. Kokusu insanı mayıştırıyor. Kokusunu çok özlemişim. Saçlarıma bir öpücük kondurdu. Sonra biri bizi hızla ayırdı. Bu Mert abimdi
"Hadi eve gidiyoruz uzun uzun konuşacağız"
~~~~~~~~~~~~~~~~
Kestikkk
Uzun bir aradan sonra yine geldim 💜
Sizleri çok özledim aşklarım
Kısa bir bölümdü
Nasıl devam etmesini isyorsanız özelden yazabilirsiniz fikirleriniz önemli benim için
Sizi seviyorum
Öpüldünüz 💜💜
