OLİMPOS'UN KAYIP TANRIÇASI

10. Bölüm

Yeni bölüme Hoşgeldiniz! 💖

Çok hızlı gelen bir bölüm ile geldim bu sefer.

Ama sizin performansınız sanki düşmüş.
Hiç ilk zamankine benzemiyor.
😢

Ve hayalet okuyucularım!!
Hayır yani bir yıldız ya, bir yıldız.
Vermek bu kadar mı zor.
Okuyan kişi sayısı ile vote sayısı arasında dağlar kadar fark var.

Bu kadar da değil ya.
Yapmayın. Biraz emeğe saygı!

Neyse, devam edersem bölüm kadar sitem olur.

(Medyada Şahmeran var)

Keyifli okumalar...💛

💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟

*Hatırlatma*

Bulunduğu yerde oldukça kan biriken, büyük bir yaraya sahip olduğu anlaşılan ve türevlerinden nefret ettiğim 'Yılan' değildi şaşırdığım.

Çünkü bunu kuyruğuna bakarken de anlamıştım.

Asıl şaşırdığım şey, efsane olarak bilinen ve bilinen o efsanelerindeki karakterde ölmüş olan canlının, şu an yaralı bir şekilde, Olimpos'ta ve tam olarak önünde duruyor olmasıydı.

Yılanların kraliçesi;

ŞAHMERAN!

***

Pekala, şimdi ne yapmam gerekiyordu?

Ahh! Başka bir hayvan olsan olmaz mıydı?

Tam olarak bir Yılan sayılmaz aslında Neva.
Yarısı insan sonuçta.

Evet, kesinlikle öyleydi.
Yanlız benim şimdi onun yarasına bakmam lazımdı.

Geçmişi unut Neva!
Yılanlardan korkmuyorsun!
Yılanlar sana bir şey yapmayacak!

Yavaşça yere eğildim.
Tıpkı bir deniz kızını andırıyordu.
Tek fark, deniz kızlarının altı balıkken, Şahmeran'ın altı yılandı.

Yılan yok Neva!
Katma onu işin içine.
Sana bir şey yapmayacaklar.

Yarasının olduğu yer, tam olarak Yılan kuyruğu ile insan vücudunun birleştiği noktaydı.

Sanki birisi onu bilerek tam bu noktadan yaralamıştı. Ama bulunduğu yerde çok fazla kan vardı. Ve her ne kadar büyülü bir yaratık olsa da, kan kaybından ölmesi kuvvetle muhtemeldi.

Ee, peki ben şimdi onu nasıl buradan götürecektim.
Ya da nasıl yardım edecektim?

Onu taşıyacak kuvvetim vardı belki. Ama o kuyruğunu tutacak kadar sağlam bir midem yoktu ne yazık ki.

Ayrıca onu tedavi edecek malzemelere de sahip değildim.

Pekala, şimdi olmayan şeyleri saymayı bırakıp, olanlarla bir şeyler çıkarmam lazımdı.

Üzerimde küçük bir çakı vardı.
Dünyada hep yanımda olurdu.
Küçük de olsa, neler yapabileceğini kimse kestiremezdi.

Çünkü küçük şeyler, her zaman büyük felaketlere yol açardı.

Çakıyı sıkıştırdığım kemerimden alarak korumasını açtım.
Sonra da üstümdeki rambo atleti, yarım bir sporcu atlet olacak şekilde, bu durumda ne kadar düzgün kesilebilirse artık o kadar düzgün yapmaya çalışarak kestim.