Άρης ο εφοπλιστής

Κεφάλαιο 33

-ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟ; ΕΣΥ ΠΕΣ ΣΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΡΙΣΑΝ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΕΚΕΙΝΗ Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;

Και εκείνη τι στιγμή κατεβαίνει από το τζετ η Αθήνα με τον Ιάσονα αγκαλιά μεθυσμένη και οι δύο να γελάνε, να τραγουδουν και να χορεύουν ακόμα, ο πατέρας του Άρη δεν είπε τίποτα μόνο νευρίασα ακόμη πιο πολύ και είπε στην Αθήνα μέσα από τα δόντια με νεύρο

-Ιδια έχεις μείνει ίδια εσύ!

Την κοιτά από πάνω μέχρι κάτω λέει συνεχίζει λέγοντας της

-Ντροπή για την οικογένεια είσαι! ΑΡΗ; ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΕΙΣΑΙ ; ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙΣ; ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡΣ ΣΟΥ!

Είχα μείνει άφωνη πως τους μίλαγε έτσι! Τρόμαξα γιατί πηγα ένα βήμα πίσω όταν φώναζε, ο Άρης το κατάλαβε και με έπιασε από το χέρι. Και λέει στο πατερα του

-καλος σε βρηκαμε πατερα και εμεις χαρηκαμε που σε βλεπουμε, ηρέμησε τώρα ήρθαμε σόι και αβλαβείς.Λοιπον τώρα σε λίγο θα πάω στους μάνατζερς αλλά πρώτα να σου γνωρίσω από εδώ η Βερόνικα η κόρη του κ.Κωστα του αρχιτέκτονα

Άλλαξα τελείως ο τρόπος λέει η συμπεριφορά του πατέρα του, Μου δίνει το χέρι του για χειραψία και μου λέει

-Καλος όρισες Βερόνικα, εάν ένα κατάλαβες είμαι ο Μαρκελος πατέρας του Άρη, τι κάνει ο πατέρας σου;

Δίνω το χέρι μου

-Χάρηκα κ.Μαρκελο για τη γνωριμία, καλα είναι ο πατέρας μου

Και μου λέει

-Χαίρομαι χαίρομαι

Είπε ήρεμα και ξανακοιτα τον Άρη με ένα βλέμμα που κόβει την ανάσα και κατευθείαν μου λέει ο Άρης ξεφυσοντας

-Λοιπόν Βερόνικα θα πας με τον Τομ τον θυμάσαι από το κότερο;

-Ναι ναι

-Ωραία θα πας με εκείνων να σε πάει στον Λουί να σε φτιάξει για τη έκθεση

-Να με φτιαξει;

- Ναι είναι ο στυλίστας μου

-Εχω φόρεμα

-Δεν θα το συζητήσουμε αυτό τώρα Βερόνικα μου

Μου είπε στο αυτί μου εστισιακα και μου έδειξε το αυτοκίνητο που έξω με περιμενε ο Τομ

-Θα τα πούμε στην αίθουσα που θα μιλήσω

Μου είπε, με φίλησε στο μέτωπο και πήγε με τους μάνατζερς του, τον έχασα από το πεδίο μου αφού τον περικικλοσαν οι δικοί του και τον ενημέρωναν. Εκείνη τι στιγμή ήρθε ο Τομ και μου λέει

-Κ.Βερονικα από εδώ παρακαλώ

- Ναι Τομ

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και στο δρόμο σκεφτόμουν ότι έτσι θα πρέπει να ήταν από μικρός ο Άρης μέσα στους λόγους, στις εταιριες, στις φωνές του πατέρα του, στους μάνατζερ ουάου! Αυτά είναι! Δεν θα μπορούσα με τίποτα να ζω έτσι από μικρή. Σκεφτόμουν αλλά με διέκοψε ο Τομ λέγοντας μου ότι φτάσαμε. Μου ανοίγει την πόρτα και αντικρίζω ένα τεράστιο κτήριο που έλεγε "louis Vuitton" έμεινα!

-Toμ συγγνώμη στα louis vuitton ηρθαμε;

.....