Κεφάλαιο 23

1.1K 54 0
                                    

Και μου γελασε στραβα
Και του λεω με το χερι μου στο στερνο του να τον κρατα σε αποταση

-Οχι οχι κυριε Αρη εσεις θα φυγεται γιατι εαν μπείτε στο μπανιο μαζι μου δεν θα ξαναβγειτε!

Και μου λεει

-Τωρα ειναι που θα ερθω
-Οχι Αρη! Πηγαινε στα παιδια και τρεχω και μπαινω στο μπανιο και κλεινω γρηγορα τη πορτα πισω μου κα ακουω να λεει
-Θα σε φτιαξω εγω μικρη αλλη φορα!

Και ακουσα να βγαινει απο το δωματιο, χαμογελασ ατη σκεψη που νευριασε λιγο. Εκανα ντουζ, ετοιμαστηκα, εβαλα ενα απλο μακρυ φορεμα με τιραντες μπεζ, βαφτηκα απαλα ψεκαστηκα με κολονια και πηγα στη πριμη που ητα ολοι εκει , τους χαιρετησα και περναει ο Αρης απο πισο μου και μου ψυθιριζει

-Εισαι πολυ ομορφη με το φορεμα αυτο, αλλα κριμας που δεν θα κρατησει για πολυ

Γυρναω και μενω με ανοιχτο το στομα και με βλεπει που εφευγε και ξαναγυρναει και μου λεει στο αυτι

-Κλειστο το στοματακι σου γιατι , δεν ξερω και εγω τι θα κανω

Γελασε πονηρα και εφυγε απο πισο μου πηγε μαζι με τους φιλους του που πιναν ουισκι και καπνιζαν πουρα, ειχαμε φτασει σε ενα κολπο ενος νησιου , μονο εμεις ειμασταν δεν υπηρχε αλλο κοτερο , ευτηχοσ δηλαδη γιατι καναμε ακρετη φασαρια! Παω στης φιλες μου και με ρωταει η Αθηνα

-Αυτο με τον αδερφο μου το εβλεπα φαινοταν! Χαιρομαι για εσας

Μου λεει και με αγκαλιαζει και με ρωατει

- πως γνωριστηκατε; στο σπιτι εκεινη τη μερα που ηρθα;
-Οχι οχι ουτε καν!

Αρχιζω και της λεω τη ιστορια, σχολιαζανε τα κοριτσια και παρατηρω οτι λειπει η Καλληροη και ρωταω τα κοριτσια

-Κοριτσια η Καληρροη που ειναι;

Δεν ξερανε που ηταν και δεν εδωσα σημασια γιατι  ο Ιάσωνας πηγαίνει στη θέση του dj και λέει

-ΓΙΑ ΠΑΜΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΑ ΑΡΧΊΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΤΥΥΥΥΥΥΥ

Κραυγές ακούγονταν μαζί με μουσική και χόρευαν όλες, πήγα να ξεφύγω αλλά με πιάνει η Χρύσα που χόρευε σα τρελή

-Έλα εδώ

Και χορεύα, τον Άρη τον εβλεπα εκει οπου καθοταν με το κεφαλι του πισο ο οποιος εβγαζε τον καπνο απο το τσιγάρο του, φαινοταν ο λαιμος του τα χαρακτηριστικα του ηταν τελειος. Καθοταν χαλαρά και καπνισε, φορούσε ενα σκουρο μαυρο πουκάμισο το οποιο ηταν ανοιχτα τα πρωτα κουμπα και φαινοταν το στερνω του και θυμηθηκα  τη καναμε πριν λιγο που με εκανε να  αναστεναξω, ο Άρης με είδε που τον κοίταζα και με κοιτά με ένα σοβαρό και εστιακό βλέμμα που με έκανε να λιώσω και έτσι όπως τον κοιτούσα με τραβάει η Ιφιγένεια για να χορέψουμε. Στο μπαρ του κότερου πήγε ο Λάζαρος και κέρναγε ποτά. Ο Ιάσωνας απο οτι βλεπω εχει ξαπλώσει μια από τις ισπανιδες σε ενα τραπεζι, βάζει τεκίλα στην κοιλια της και μετα την έγλυψε,  ετσι επερνε το σφηνάκι του. Η Αθηνα πηγε και πηρε απο το μπαρ μια σαμπάνια και ενα μαχαίρι και μου λεει

-Κοιτα να μαθαίνεις τον σωστό τρόπο ανοίγματος σαμπανιας!

-Για να δω

Της είπα και μου γελαει, στο ένα  χέρι κρατουσε την σαμπάνια και στο άλλο το μαχαιρι, άρχισε να σέρνει το μαι άρει πανω στο λαιμο της σαμπανιας με γρήγορους ρυθμούς και σε κάποια στιγμή ο φίλος πετάγεται στον αέρα

-ΟΥΑΑΑΟΥ!

Αναφώνησα και χειροκροτήματα ακουστηκαν μεσα στην βαβούρα της μουσικής

.....

Άρης ο εφοπλιστήςTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang