One place (B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 15. Wat moet ik?

~ Emily ~

Als Dioni en ik elkaar nog steeds in de ogen aankijken klinkt ineens de deurbel. Ik ga wel zeg ik snel en loop weg. Wat moet ik nu doen ik ben voor nu gered door de bel maar wat moet ik zo nu gaan doen. Heey zeg ik als ik de deur open gemaakt heb. Heey zegt Kaj die voor de deur staat. Sleutels vergeten vraag ik. Ja sorry het was niet de beste dag vandaag zegt hij en loopt gelijkt door naar boven. Dat weet ik  zeg ik nog snel. Dan loop ik met lood in me schoen terug naar de keuken zonder iets te zeggen begin ik weer te roeren in de pan. Dus zegt Dioni naar een tijdje. Dus wat vraag ik. Je weet nu dat ik iets voor je voel zegt hij. Ik weet niet wat ik moet zeggen dus ik zeg maar nik voor ik iets verkeerd zeg en hem kwest. Ik heb ook gevoels voor hem maar ik weet niet of het normaal is tegenover Bas denk ik bij mezelf. Dus wat wil je gaan doen zegt hij dan. Ik weet het niet Dioni het is allemaal zo moeilijk. Je moet naar je hart luisteren zegt hij en gaat recht tegenover me staan. Dat kan je wel zeggen maar wat ik wil is allemaal zo onduidelijk zeg ik en er stroomt een traan over me wang. Ik snap dat het moeilijk is met alles wat er met je toenmalige vriendje is gebeurt maar je moet het ook kunnen loslaten en mij vertrouwen zegt hij dan. Ik zeg niks maar de tranen blijven stromen. Ik snap dat je het moeilijk hebt maar ik wil je helpen zegt hij en geeft me een knuffel mij hoofd laat ik rusten op zijn borst. Wat wil je gaan doen heel je leven in de put zitten of naar je gevoel luisteren en doen wat goed voor je is vraagt hij. Dioni ik voel ook iets voor jou maar ik weet niet of dit allemaal een goed idee is zeg ik twijelend. Wat zegt je hart zegt hij en kijkt me recht in me ogen aan. Ja zeg met een scorre stem. Wat houd je dan tegen vraagt hij. Geen idee zeg ik en draai me om. Samen kunnen we alles aan zegt hij in me oor. Dioni zeg ik nog een beetje twijfelend. Ik wil het best proberen maar rustig aan zeg ik twijfelend. Alles is goed zolang jij maar gelukkig bent zegt hij en geeft me een kus op me wang. 

~ Samuel ~

Kom Britt zeg ik en pak haar aan haar hand mee en sleur haar naar de kassa. Ik weet nog niet of ik deze broek wil zegt ze. Dan heb je pech je koopt hem hij staat je super zeg ik en geef de kassamedewerker de broek. Was dit het vraagt de kassalederwerker. Ja zeg ik en duw Britt naar de kassa. Sam fluister ze nog. Ja ik laat je in alle rust betalen ik wacht buiten wel zeg ik en loop naar buiten. Als Britt naar buiten gelopen heeft heeft ze een tas vast. Goedzo je hebt naar me geluisterd zeg ik met een big smile. Ja het moest van jou zegt ze met een glimlach. Wil je nog veder rond kijken vraag ik. Ja zegt ze en we lopen veder. Tijdens het lopen pak ik haar hand. Ze kijkt even naar me hand en glimlacht dan. Zullen we hier wat gaan drinken vraag ik als we voor bij een restaurantje lopen. Ja is goed zegt Britt en we zoeken een vrije tafel. Naar lang zoeken hebben we die gevonden. Me voeten doen pijn zegt Britt met een pijnlijke blik. Wat kijk je er ook vrolijk bij zal ik dan maar wat te drinken voor ons halen vraag ik lief. Graag doe maar een cola zegt ze en pakt haar telefoon. Ik loop naar de bar en bestel twee cola. Even later krijg ik van de barman twee cola's en geef ik hem  het geld. Dankje zeg ik nog en loop weer naar de tafel waar Britt aan de telefoon is. Ga is weg zegt ze tegen de persoon aan de ander kant van de lijn. Is er wat vraag ik nieuwsgierig maar ook geschrokken want ik heb Britt nog nooit zo gezien. Thom donder is op ik heb geen zin om met je te praten zegt ze en hangt op. Wie was dat vraag ik nieuwsgierig. Me ex hij laat me niet met rust zegt ze me een diepe zucht. Wil je dat ik even met hem ga praten vraag ik. Dat heeft niet echt nut hij luister niet naar niemand dus het heeft allemaal geen zin en dan stuur ik weer mensen op hem af volgens hem maar het is al iets van een half jaar uit zegt ze en neemt een slok van haar drinken. Dat is niet leuk zeg ik met een diepe zucht. Dat is zo maar moet ik je nog terug betalen voor het drinken vraagt ze. Nee joh laat dat maar dat was voor je liefste meisje zeg ik en geef haar een kus. 

~ Cassius  ~

Farah ik probeer een normaal gesprek te voeren zeg ik als we uit het ziekenhuis lopen. Dan heb je pech of wil je ook dat ik zo onder een auto ligt net als Lisa vraagt ze. Nee dat wil ik niet ik wil gewoon met je praten zeg ik en pak haar bij haar arm. Auw zegt ze. Sorry deed ik iets te ruw vraag ik geschrokken. Dit bedoel ik nu laat me gewoon met rust ik wil ook me eigen leven kunnen leiden zonder dat jij de heletijd op me lip zit zegt ze en trekt haar fiets uit het rek en fiets weg. Gelukkig kijkt ze wel uit wat ze doet en ik ren snel naar me scooter. Ik laat haar niet gaan zonder dat we normaal met elkaar hebben gepraat dit kan niet zo veder denk ik bij mezelf en pak me scooter. Gelukkig is het makkelijk om Farah bij te houden ze rijd ook gelijk naar de studio dus ik weet waar ze is. Als ze er is wacht ik nog even buiten het terein zodat ze niet door heeft dat ik haar gevolgd ben. Als ze binnen is rij ik veder en zet me scooter weer opslot. Met lood in me schoenen loop ik naar binnen waar ik in de muziek zaal Farah vind. Via het raam kijk ik naar haar. Het is een Spaans liedje dus ik kan niet verstaan wat ze aan het zingen is maar het klinkt heel mooi ook wist ik niet dat ze gitaar speelde. Als ze klaar is loop ik naar binnen en begin te klappen. Ze schrikt en beetje en kijkt gelijk op. Sorry zeg ik schuldig. Maakt niet uit ik wilde toch net weg gaan zegt ze. Nee Farah blijf asjeblieft vraag ik. Wat wil je van me Cassius vraagt ze. Met je praten over alles wat er gebeurt is zeg ik. Het einige wat er gebeurt is dat je me gezoend hebt zegt ze en kijkt naar de grond. Dat weet ik maar ik wil als je het niet prettig vond of er van schrok sorry zeggen zeg ik en kijk in haar ogen. Het maakt niet uit vergeten en vergeven zegt ze snel. Ik wil niet dat je me vergeet ze ik. Ik vergeet je niet alleen wat er tussen ons is gebeurt wel zegt ze. Maar ik wil niet dat je ons vergeet zeg ik. Er is nooit een ons geweest zegt ze bot. Farah maar er kan wel een ons komen zeg ik en pak haar hand. Laat dat zegt ze boos en draait zich om. Farah ik wil alleen normaal met je praten zeg ik en kijk naar haar en er stroomt een traan over haar wang. 

MENSEN IK HEB OOK NOG EEN ANDER BOEK " TOGETHER WE ARE STRONG" dUS CHECK DIE OOK HET IS HET VERVOLG OP "ALLES VERANDERD" ALS JE DIT HOOFDSTUK LEUK VOND OF IDEEEN HEBT VLOTE EN COMENTAAR? X