One place (B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 44. Fun?

~ Jai ~

Samen met Lindsey loop ik naar school een beetje door de stad. Veel beters hadden we toch niet te doen denk ik bij mezelf. Zullen we wat gaan drinken vraag ik dan. Ja is goed zegt ze en we lopen nog een beetje rond te kijken naar een goed restaurantje. Als ik iemand zie die ik eigenlijk niet wil zien. We gaan hier wel wat drinken zeg ik en trek haar naar binnnen. Is er wat vraagt ze gelijk. Nee hoor zeg ik en loop naar een tafel. Je doe een beetje raar zegt ze en we gaan aan de tafel zitten. Dat kan zeg ik en loop gleijk door naar de bar om wat te drinken te halen. Een water en een sinsas zeg ik. Dat wordt vijf euro zegt de man achter de bar. Asjeblieft zeg ik en geef hem een briefje van vijf. Als ik het drinken heb zie ik dat die persoon ook het restaurant binnen loopt. Als ze me maar niet gaat zoeken denk ik bij mezelf en loop snel terug naar Lindsey. Je doet echt raar maar dat is niks nieuws zegt ze. Ow zeg ik en neem een lok van me drinken. Dan komt juist op het verkeerde moment die persoon die ik niet wou zien naar me toe gelopen. Jai zegt ze. Sterre zeg ik een beetje geirriteerd. Ja hoe gaat het zegt ze. Ja wel goed zeg ik, tot ik jou hier tegen kwam met me vriendin denk k er nog bij. Maar met jou zeg ik nog snel. Ja wel goed zegt ze gelijk. Maar ik ga weer zegt ze gelijk er bij. Doei zeg  ik nog als ze weg loopt. Poeh denk ik bij mezelf. Praat je nog wel eens met Sterre zegt ze verbaast. Nee niet echt zeg ik gelijk om haar gerust te stellen. Ook weet Lindsey ook niet dat ik eerder al met Sterre heb gesproken. ER is iets anders zou je niet zo zenuwachtig doen zegt ze een beetje geirriteerd. Nee sorry ik ben nog al verast dan ik Sterre hier zou tegen komen zeg ik gelijk maar in haar ogen zie ik dat ze het niet gelooft. Jai we weten alle twee dat je een keer met haar bent gaan praten zegt ze. Hoe weet je dan zeg ik verast. Ik merk echt wel dat je de laaste tijd raar doet maar toen ik het van Farah hoorde wist ik het zeker zegt ze. Sorry zeg ik maar voor ik het weet staat ze op en loopt geirriteerd weg. 

~ Kaj ~

Wat gaan we doen vraag ik als ik met Emily en Lisa in de woonkamer zit. Ik ga even liggen zegt Lisa en loopt gelijk naar boven. Wat heeft die vraagt Emily verbaast. Ik heb geen idee sins gisteren doet ze best wel kortaf zeg ik. Raar dat klinkt helemaal niet zoals Lisa zegt ze en loopt met de glazen naar de keuken. Wat zullen we gaan doen vraag ik nog een keer aan Emily als we in de keuken zijn. Uhm even gaan lopen stelt ze voor. Ja kan zeg ik en loop naar de gang. Als we alle twee onze schoenen aan hebben lopen we naar buiten. Je ging gisteren toch iets met Dioni doen vraag ik aan haar. Ja maar we hebben het verplaast naar het weekend omdat ik helemaal gesloopt was zegt ze en we steken de weg over. Waar gaan we heen vraag ik. Gewoon ergens zegt ze en we lopen langs de weg en wisselen eigenlijk geen woord. Gaat he veder wel goed tussen jou en Lisa vraagt ze. Ja denk het wel zeg ik en merk zef look dat het een beetje twijfelend klinkt . What happend vraagt ze. Ik weet het niet toen we gisteren van de schaatsbaan kwamen was ze ineens heel chaggerijnig en van alles ik weet het allemaal niet het is een vrouw eh zeg ik en begin te lachen om me eigen opmerking. Ben je lekker bezig zegt ze en moet er zelf ook om lachend. Dan pak ik me telefoon en wil een foto maken van het gezicht dat Emily trekt maar ze pakt me telefoon uit me handen. Als je hem wilt hebben kom je hem maar halen zegt ze en rent weg. Ik kom hem zeker halen zegt ze en rne achter haar aan. Dan is Emily ineens weg en kijk ik om me heen. Waar is ze nu heen denk ik bij mezelf en zie dan een schaduw. Pak me dan roept iemand en ik zie dat Emily heel ver voor em uit is gerend. Ik probeer een stuk te sprinten en veel dichterbij te komen maar voor een klein meisje is Emily best wel snel. Ik ben moe zegt ze en staat tegen een boom uit te rusten. Mag ik me telefoon vraag ik. Ja hoor zegt ze en geeft me me telefoon. Kom je vraag ik als ik weer naar huis wil lopen. Wacht me voetjes doen pijn zegt ze. Kom hier zeg ik en laat haar op me rug springen. Als Emily evne later op me rug zit loop ik weer richting huis. Nu weer ik hoe het voelt om groot  zijn zegt ze lachend. Zo voel ik me dus iedere dag zeg ik en loop naar de voordeur. Als ik naar binnen wilt lopen roept Emily nog een keer wacht. Wat is er vraag ik. Even bukken anders stoot ik me kop zegt ze lachend. Slimmerd denk ik bij mezelf. 

~ Cassius ~

Als de film is afgelopen loop ik samen met Farah de bioschoop uit. Wat gaan we doen vraag ik. Wat eten ik heb geen zin om thuis te eten zegt ze dan. Ja is goed zeg ik en we lopen een straat waar veel resaurantjes zijn in. Zullen we hier iets gaan eten vraag ik aan haar. Ja is goed zegt ze en we lopen naar binnen. Tafel voor twee zeg ik tegen een ober. Ja is goed kom maar mee zegt de ober. Even later zitten we met wat te drinken aan de tafel uit te zoeken wat we gaan eten. Het ruikt hier naar eieren met spek zegt ze. Nu je het zegt zeg ik lachend. Maar wat neem jij vraag ik. Pasta zegt ze en slaat de kaart dicht. Weten jullie het al vraagt de ober. Ja twee pasta zeg ik gelijk voor Farah iets kan zeggen. Ja is goed komt er aan zegt hij en loopt weer weg. Hoe gaat het nu tussen jou en je ouders vraag ik aan haar. Het gaat wel goed denk ik zegt ze een beetje twijfelnd. Hoezo gaat het wel vraag ik. Geen idee ze hebben nog niet gezegd dat ik bij jullie mag blijven of iets zegt ze gelijk. Dat komt nog wel zeg ik om haar gerust te stellen. Hoe weet je dat vraagt ze. Dat weet ik gewoon omdat je ouders je echt niet weg willen houden van iets dat je leuk vind zeg ik. Dat doen ze echt weg geloof me zegt ze. Hoezo vraag ik verbaast. Ik vind jou toch leuk maar met jou mag ik eigenlijk ook niks hebben zegt ze. Oke nu heb je misschien gelijk zeg ik lachend. Maar we meken van zelf wel wat er gaat gebeuren zegt ze. Ow zeg ik een beetje verbaast maar dan wordt het eten gebracht. Faar zegi k dan naar een tijdje als we aan het eten zijn. Wat is er vraagt ze en neemt een hap van haar pasta. Dit is voor jou zeg ik en haal een pakje uit me zak. Dankje zegt ze terwijl ze het open maakt. Wat mooi zegt ze en haalt de ketting met haar naam uit het doosje. Zou ik hem om doen vraag ik. Ja zegt ze en ik loop naar haar toe. Dankje zeg ze nog een keer. Geen dank zeg ik en druk me lippen op de haren. Farah zegt dan een onbekende stem.