Love Of Gods : ChanBaek

13- Neden

Uzun bir günün ardından Chanyeol da ben de yataklarımıza uzandık.

"Hala meleklerden nefret ediyor musun?" diye sordum.

"Evet ediyorum..." bana döndü. "Ama senden değil."

"Cevap verir misin bilmiyorum ama bir şey sormak istiyorum."

"Sor?"

"Peki, neden bu kadar çok nefret ediyorsun? Diğer şeytanlar bile senin kadar nefret etmiyordur" dedim. "Ailem.. Melekler tarafından katledilen kişiler, nedenleri ise babamın gücünün çok tehlikeli olduğu annem de babamı korumaya çalışırken katledildi."

"Özür dilerim... Anlatmak zorunda değilsin."

"Hayır, ben iyiyim. Kris hyung dışında kimseye anlatmamıştım ama sen kimse değilsin."

"Ve... sen de bunları gördün, değil mi?"

"Evet, sadece 6 yaşındaydım olduğum yerde titrerken Kris hyung elimden tuttu ve beni oradan uzaklaştırdı. Ona da aynısı yapılmıştı ama sebepsiz yere öldürülmüştü ailesi, beni çok iyi anlıyordu. Bu yüzden hala öz abim gibidir."

Chanyeol gözlerini kapatınca ağzımı araladım.

"Chanyeol..."

"Efendim?"

"Sen çok güçlü birisin, biliyorsun değil mi?"

"Güçlü olan benim duvarlarım, duvarların arkasında hala altı yaşındaki ben var. Hadi uyuyalım, yarın Sehun ve Luhan için bir şeyler düşünmemiz lazım erkenden."

"Tamam, iyi geceler o zaman sana."

"Sana da iyi geceler, Baekhyun."

Gözlerimi açınca Chanyeol hala uyuyordu, gülümsedim ve kalkıp yavaşça dalgalı saçları okşadım. "Chanyeol, uyanmalısın" dedim. Chanyeol, yavaşça kalkıp bana baktı ve saçımı okşadı.

"Günaydın, bal peteğim."

Şaşkınca ona baktım. "Yeol? İyi misin?"

"İyiyim, neden ki?"

"Biri duyar diye dedim. Ve ilk defa dedin de."

"Hoşuna gitmedi mi?"

"Hayır, çok beğendim ama başkalarının duymasını istemiyorum benim yüzümden üzülmeni istemiyorum."

Ellerimi avuçlarının içine aldı ve bana baktıktan sonra ellerime anlını koydu. "Senin yüzünden asla üzülmem Baek."

Chanyeol, odadaki giysi odasına gittiğinde ben de üstüme kalın hırkamı geçirdim.

Odanın kapısı çalınca olduğum yerde zıpladım. "Hyung, orada mısın?" diye sordu Sehun. Kapıyı açtım. "Baekhyun hyung, Chanyeol hyung nerede?" diye sordu. "Giysi odasında, birazdan gelir merak etme Sehun Chanyeola güveniyorum."

"Chanyeol hyunga ben de güveniyorum ama Hades'in yapabileceklerinden korkuyorum."

"Hades bana hiç bir şey yapamaz Sehun, benim onun için elmas gibiyim. Sen bana bırak onu. Şimdi sen burada Baekhyun ile bekle, ben Hades ile konuşup halledeceğim."

"Luhanı görmek istiyorum."

"Sana söz veriyorum Sehun, onu buraya getireceğim. Biliyorsun, sözümü hep tutarım."

"Tamam hyung..."

Chanyeol, gülümseyip çıkarken bir adım attım. "Chanyeol." bana baktı. "Dikkatli ol, hem ruhen hem bedenen" dedim.

Gülümsedi çıkmadan.

"Olacağım, merak etme."