Medya/ Sevgi
"Bırakacak mısın artık ellerimi?"
Söylediği soru karşısında afallamış, birden soğuk ellerimi onun sımsıcak ellerinden çektim.
Birkaç geri adım atarak aramızdaki mesafeyi açtım. O ise hâlâ ne yaptığıma anlam verememiş gibi çatık kaşları ve gözlerinin mavi tonu aynıydı. Kendime gelerek karşımda duran yabancıya sorumu yönelttim."Tanıyamadım sizi?"
Nedense çok aldırış etmeden hazır cevabı yapıştırdı.
"Zaten tanımıyorsun."
Ne ara senli benli olmuştuk ki? Cevabından hoşnut olmadığımı gözlerimi devirerek belli ettim ve anlamış olacak ki sözüne devam etti.
"Babam yeni iş ortağımızla kahvaltı yapacağımızı söyledi ondan buradayım. Lakin ellerimi yıkamaya geldim bir türlü halledemedim sayenizde."
Küstah tavrı sinirimi bozarak elimle lavaboyu işaret ettim."Buyrun sizin olsun."
Konuştuğumuz yer bir lavabonun önü inanamıyorum gerçekten. Başka yer mi yoktu da burda karşılaştık.
O giderken bende geri masaya döndüm. Herkesin gözü üstümde annem ise gözleriyle beni soruşturuyordu. Çağatay Bey bana dönerek
"Nerde kaldın be kızım? Seni bekliyorduk."
Tam bir cevap verecektim ki kapının önünde karşılaştığım adam belirdi. Ona baktığımda siyah takım elbisesi üstüne tam oturmuş, mavi gözlerine düşen saçları adeta büyüleyiciydi. Dalmış gidiyorken sesiyle yanımda bitince irkildim.
"Kusura bakmayın Mehmet Bey. Toplantı uzun sürdü ama son anda gelebildim."
Babam bu durumdan hoşnut bir şekilde anneme baktı ve kalkıp yanımıza geldi.Ben ne diye ayakta dikiliyordum ki? Otursana Efsun korkuluk gibi dikilmişsin.
Sandalyeme geçerken babam da az önce bulunduğum yere gidiyordu."Sonunda görebildik seni Kuzey oğlum. Baban varsa yoksa seni anlatıyordu."
Dik keskin bakışlarıyla yanımda boş olan sandalyeye oturdu.Başka yer yok muydu gerçekten? Bütün parfüm kokusu burnuma işledi harika!?
Savaş'ın gür sesi yemekte bir anda şiddetlendi."Memnun oldum Kuzey. Ben Savaş.."
Uzattığı eli sıkarak başıyla onayladı. Sevgi de Savaş gibi kendini öne atarak Kuzey Bey ile tanıştı. Bir tek ben kalmıştım.
Gözleri yavaşça sanki bana kaydı."Ben de memnun oldum hanımefendi."
Bana dönük olduğunu görünce gözlerim gözleriyle buluştu. Neden dudağında küçük bir kıvrılma görüyordum? Yoksa bana mı öyle gelmişti. Ben hiç memnun olmamıştım ama. Cevap vermemeye diretsem de annem gözleriyle beni yiyordu. En sonunda dayanamadım.
"Bende.. Bu arada Efsun."
İsmimi duyunca dudağındaki kıvrılma düzeldi, sadece bakmakla yetindi.
_______Yemekler bittikten sonra babamla annem onları kapıdan geçirdi. Adamlarına özel bir araba ayarlayarak evlerine bırakmalarını söyledi.
Sonunda biten yemek beni rahatlatmıştı. Ardından gelen sessizlik o kadar güzeldi taa ki Savaş babamı soru yağmuruna tutmadan önce...
Sevgi ile ortamdan uzaklaşarak odama çıktık."Kızım o adam nasıl bişiydi yaa. Dibim düştü."
Girer girmez Kuzey Bey'den bahsetmesi onu baya etkilediğini gösteriyordu."Adam küstah sen buna mı düşüyorsun? Bir de geç kalmış. Hiç gelmeseydi daha iyiydi. Sürpriz yumurta gibi bir anda çıkıverdi."
"İnanmıyorum sana fazlasıyla kibardı yemekte. Sen sanki bir şeyler saklıyorsun."
Sevgi benim çocukluk arkadaşımdı. Beraber büyümüştük aynı mahallede. Babamın işleri büyüyünce ayrılmak zorunda kaldığımız zaman bile telefonda her gün konuşur birbirimizle dertleşirdik. İnsanlara zor güvenen biri olduğumdan ondan başka biriyle arkadaşlık kurmaya tenezzül etmedim. Ki o bana yetiyordu bile. Beni en iyi anlayan çocukluğumdan bu yana yaşadıklarıma yakından şahit olan tek arkadaşımdı. Bu yüzden onun yanında hiç gocunmazdım.
"Yemekte hani bir ara lavaboya gittim ya o sıra karşılaştık biz."
Biz mi? Ne diyordum ben öyle.
"Ay evet sen geç kaldın biraz. Bu yüzden miydi? Neler oldu dökül hemen."
"Lavabodan çıkarken karşımda duruyordu. Sonra kenara çekilirken ayağım takıldı tuttu o kadar. Bir de beyfendi benim yüzümden halledememiş işini. Başka lavabo mu yoktu da buraya geldi?"
"Ne? Seni tuttu mu yani? Aman Allah'ım ne güzel o kaslı kollara düşmek."
Koluna hafifçe vurdum ve dişlerimi sıktım."Tamam ya! Sen de hemen kızıyorsun Efsun."
"Sen de yerinde konuş ama Sevgi."
Yüzü hemen asıldı.
Çok mu sert çıkmıştım? Onunla ilgili bir şeyler duyunca sinir olmamak elde değildi."Ya gel buraya! Öyle demek istememiştim biliyorsun."
Kollarımın arasına aldım ve sıkıca sarıldım. Kuzey mevzusunu da geçiştirmiştim bu sayede.
- K -
Oldukça geç kalmıştım ama yine de son anda gitmeye karar verdim. Motorumla evin önüne geldiğimde hizmetli kapıyı açtığında nefes nefese ondan lavabonun yerini sordum. Ellerimi yıkamadan yemek masasına geçmek istemiyordum.
Gösterdiği yere tam girecekken önüme biri çıktı. Beni hissettiğinde önüne dönünce gözlerine takılı kaldım. Böylesine uzun bir kirpikler gözlerimin içine girecek kadar yakınlığında kalakalmıştım. Olayın şaşkınlığıyla göz bebekleri büyümüş hareketsiz kaldı. Birden kendine gelerek yana doğru adım atarken ne olduğunu anlamadan kollarımla yakaladım onu. Buz gibi teni sıcak tenimle buluşunca içimde bir ürperti oluştu. O narin elleri ellerimi sıkıca tutmuş bırakmaya hiç niyeti yokmuş gibiydi."Bırakacak mısın artık ellerimi?"
Anında ellerini elimden ayırdı. Gözlerini bana dikti."Tanıyamadım sizi?"
Bu nasıl bir soruydu? Konuşmak için konuşuyor gibi.
"Zaten tanımıyorsun."
Verdiğim cevabı beğenmedi ve devam ettim."Babam yeni iş ortağımızla kahvaltı yapacağımızı söyledi ondan buradayım. Lakin ellerimi yıkamaya geldim bir türlü halledemedim sayenizde."
Buna da mı gözünü devirdi yoksa yanlış mı görüyordum?
"Buyrun sizin olsun."
Sözünü söyleyip yanımdan ayrıldı. İşimi hallettikten sonra babamın yanına gittim.
Mehmet Bey birkaç söz söyleyip yanıma geldi ve omzuma hafifçe vurdu. Daha sonra az önce gördüğüm kızın yanına oturdum. Herkes kendini benimle tanıştırmaya çabalarken o pek oralı olmamıştı."Bende memnun oldum hanımefendi."
Yüzüne baktığımda sanki o küçük dilini yutmuş bir iki saniye bekledi.
"Bende.. Bu arada Efsun."
Kendi ismini söylerkenki tavrı hoşuma gitmişti. Efsun...
____
Mehmet Bey ve eşi bizi kapıdan geçirdiklerinde gözüm sebepsizce onun gözlerini arıyordu.
Bölüm sonu...
Baya uzun oldu. Nasıl buldunuz bölümü?
Satır arası yorum yapmayı unutmayın!
Sınır:10 yorum
Ve tabii ki beğenmeyi de ●♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSUNKÂR
Teen FictionOnca şey yaşamışken biz olabilir miydik? Kader ağlarını örmüşse onu koparabilecek gücüm var mıydı? Peki o benim yanımda mıydı ya da ben onunla mıydım? Mecburiyetlerin olduğu ,aşkın, heyecanın yüksek olduğu hikaye. Bazen insanlar engelleri ne yapsa...