Karakter:Gizem Sönmez.
Küçük yaşta binlerce derdi olan ama asla vazgeçmeyen Gizem. O küçük yaşta Annesi ve Babası tarafından hep psikolojik şiddete maruz kaldı. Küçük yaşta silahlar ile işi olan bir kız çocuğu olarak büyüdü,büyüdüğünde ise iş dolay...
Evdeki kadınlar hazırlık yapıyordu Gizem'de onların yanına gitti.
Gizem:Bir yere mi gidiyorsunuz? Sultan:Aşevi'ne gidiyoruz kızım. Gizem:Aşevi'mi. Sultan:Evet. Ayşe:Aşevi ne olduğunu biliyor musun? Gizem:Biliyorum... Aşevi, muhtaç ve fakirlere ücretsiz pişmiş yemek dağıtan yer..veya kurum.Burada olduğunu bilmiyordum.
Gizem biraz duraksadı ve konuşmaya devam etti.
Gizem:Bende gelebilir miyim? Sultan:Tabi gelebilirsin ama çabuk dönmeyeceğiz eve. Gizem:Sorun değil sadece Yamaç ile önemli birşey konuşmam gerek sonra ben kendim giderim. Sena:Öyle mi?...özel değilse ne olduğunu- Gizem:Özel.
Gizem hafifçe gülümser.
Herşey hazır olduktan sonra hepsi arabaya binip giderler.
Geldiklerinde birer,birer arabadan inerler. Gizem iner inmez kahveye doğru ilerler. Kapının önüne geldiğimde kapının kenarına tıklatır...kapı açıktı zaten.
Gizem:Gire bilir miyim? Yamaç:Buyur.
Gizem Yamaç'ın karşısına oturdu ve bacağını diğer bacağının üstüne koydu.
Gizem:İlk önce Yamaç...bana evini açtığın için teşekkürler. Yamaç:Ne demek..
Gizem hafifçe gülümsedi.
Gizem:Artık daha fazla kalmama gerek yok.Ben gidiyorum. Yamaç:Öyle mi?Sizin için tehlikeli durum kalktı mı? Gizem:Benim kimseden korkum yok..Yamaç.
Gizem hafifçe gülümsedi.
Gizem:Onlar benden korksun.
Gizem Yamaç'ın yanında oturan Selim'e baktı.
Gizem:Selim bey...görüşmek üzere efendim.
Gülümsedi ve ayaklandı.
Gizem:Yamaç seninle de görüşmek üzere. Tanıştığıma memnun oldum.
Yamaç'ta ayağa kalktı ve hafifçe gülümsedi. Gizem kahveden çıktı ve geldiği araba ile gitti.
Koçovalıların evine son kez geldi eşyalarını almak için ilk önce üstünü değişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bavulunu aldı ve evden çıkmadan önce hala uyanmayan İdris'in yanına gitti.
Onu izledi...
Gizem:Seni en sona saklayacağım..aslında seni öldürmeme gerek yok...sevdiklerini bitirsem bu yeter sana.
Gizem'in gözler sulanmıştı..aslında içindeki derinlerde bunu yapmak istemiyordu fakat her sefer 'acaba vazgeçsem mi' diye düşündüğümde babasının yerde kanlar içinde yatığı aklına geliyordu.
Gizem tam yere bıraktığı bavulunu alacakken İdris gözlerini açtı.
İdris:Kahraman...
Gizem hafifçe gülümsedi. İdris'e yaklaştı ve sessizce konuştu.
