အခန္း(၅)

179 19 2
                                    

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ခင္းေစာေစာစီးစီိးကန္ေနတဲ့တိုက္ပုေလးေရွ႕အိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။

“လီမြန္…လီမြန္”

ကန္လန္႔ၿပီးႏိုးသြားသည္။

“ဟင္…ဘာလဲကြာအခုမွေျခာက္နာရီပဲရွိေသးတယ္”

ကန္ကသာေျခာက္နာရီပဲရွိေသးတာ။ကန္႔အေမကေတာ့မနက္ငါးနာရီကတည္းကအိမ္ေတာ္ႀကီးဆီထြက္သြားႏွင့္ၿပီ။

ကန္ဆံပင္တုကိုေကာက္စြပ္လိုက္သည္။အိပ္ခ်င္စိတ္ကအခုထိမေျပေသးဘူး။ကန္အိမ္ေရွ႕ကိုထြက္လာၿပီးအိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းကိုေမးလိုက္သည္။

“ဘာလဲဗ်"

“သခင္ေလးတင္ကေခၚခိုင္းလို႔ပါ"

“ဘာလုပ္မလို႔လဲ"

“ဒီအဝတ္အစားဝတ္ၿပီးလိုက္ခဲ့တဲ့”

ကန္ကအိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းေပးတဲ့အဝတ္ကိုယူ
ၿပီးဝတ္လိုက္သည္။အားကစားအကႌ်နဲ႔ေဘာင္းဘီ။ကန္သိလိုက္ၿပီ။မေန႔ကကန္သူ႔ေရွ႕မွာစကတ္ခၽြတ္ခ်လိုက္လို႔ဒီေန႔တစ္ခါတည္းအဝတ္အစားစီစဥ္ေပးတာပဲ။

ကန္အိမ္ႀကီးဆီကိုလိုက္လာခဲ့သည္။ကန္႔႐ုပ္ကအိပ္မံႈစံုမႊား။

တင္ကေတာ့သန္႔ျပန္႔ေနသည္။တကယ့္ကိုမင္းသားေလးတစ္ပါးလိုပါပဲ။မနက္ခင္းေစာေစာေရခ်ိဳးထားတယ္ထင္ပါရဲ႕။တစ္ကိုယ္လံုးလန္းဆန္းသစ္လြင္ေနၿပီးေမႊးႀကိဳင္ေနသည္။အသားအရည္ကလည္းလွလိုက္တာ။

ကန္တင့္ကိုေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ၿပီးငန္းေၾကာထေနမိသည္။

“ေဟ့ေဘာျပားေလး"

“ဟမ္”

“မင္းမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီလား”

“ဟင့္အင္း”

“မင္း…မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ရေသးဘဲနဲ႔ငါ့ဆီကိုလိုက္လာတယ္ေပါ့”

“အခုခ်က္ခ်င္းလိုက္ခဲ့ဆိုလို႔"

“အခုခ်က္ခ်င္းဆိုလည္းမ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ေတာ့လုပ္ခဲ့ရမွာေပါ့။အဲဒါလုပ္ၿပီးမွလာခဲ့”

“ဟုတ္ကဲ့"

“ေဟ့ေနဦး”

“ဘာလဲဗ်ာ”

My Cinderella boy (U&Z)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon