အခန္း(၆)

178 16 4
                                    

အခုမွမ်က္ႏွာသစ္လာတဲ့ကန္႔မ်က္ႏွာေလးက
အိပ္ယာထစမို႔ဖူးေဖာင္းေနသည္။ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္းနီရဲေနသည္။

ဘာမွျပင္ဆင္ျခယ္သမထားဘဲသဘာဝဆန္ဆန္၊အ႐ိုင္းဆန္ဆန္ျဖစ္ေနတဲ့ကန္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီးတင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကတဒုန္းဒုန္းခုန္လာသည္။တင္သူ႔ကိုယ္သူလန္႔သြားမိသည္။

*ဘာလဲဟ…ငါႏွလံုးခုန္ေတြျမန္ေနတာလား။ဒီကေလးလိုလိုေခြးလိုလိုဟာေလးကငါ့ကိုဖမ္းစားခ်င္ေနတာလား…ဒီလိုမျဖစ္ရဘူး*

တင္ေခါင္းခါရမ္းလိုက္မိသည္။

“မင္းထမင္းစားၿပီးၿပီလား”

“ဟင့္အင္း"

“အဲဒါဆိုလာစား"

ကန္ကစားပြဲဝိုင္းမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ဂူခ်ီကလည္းသူ႔ေဘးကခံုမွာအခန္႔သားလာထိုင္သည္။မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္ေနတာကသခင္ေလးတင္။

အိမ္ႀကီးရွင္သခင္ေလးနဲ႔မနက္စာအတူစားရလို႔ဂုဏ္ယူရမွာလား။ဂူခ်ီနဲ႔အတူတူစားရလို႔စိတ္ဆင္းရဲရမွာလား။ေလပါတယ္ကြာ။

ဂူခ်ီကစည္းကမ္းရွိတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ပဲ။သူ႔ခြက္ထဲထည့္ေပးထားတာပဲစားသည္။က်န္တာဘာမွမႏိႈက္။ေတာ္ေသးတာေပါ့။သူကဂူခ်ီနဲ႔ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ထိုင္ေနရတာ။အစားအေသာက္ေတြကေကာင္းေပမဲ့ကန္စိတ္ညစ္ၿပီးေကာင္းေကာင္းစားမဝင္ဘူး။

ဒါနဲ႔ပဲသူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ငွက္ေပ်ာသီး
တစ္လံုးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။သီးေမႊး
ငွက္ေပ်ာသီးကိုအခြံခြာၿပီးစားမယ္အလုပ္မွာအလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့မ်က္လံုးကတင့္ဆီေရာက္သြားသည္။

တင္ကသူ႔ကိုစိမ္ေျပနေျပထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ကန္အစကငွက္ေပ်ာသီးကိုပံုမွန္ပဲစားမလို႔ပါ။သူေဌးေလးတင္ကသူ႔ကိုၾကည့္ေနေတာ့ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္မိတာတစ္ထြာေလာက္ရွိတဲ့ငွက္ေပ်ာသီးကတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားသည္။

ကန္လည္းျပန္ေထြးထုတ္လို႔မရတဲ့အတူတူ
ငွက္ေပ်ာသီးတံုးကိုပါးေစာင္တစ္ဖက္ပို႔ၿပီးဝါးေနေတာ့ပါးတစ္ဖက္ကေဖာင္းကားေနသည္။

My Cinderella boy (U&Z)Onde histórias criam vida. Descubra agora