allegation | hyunlix

12

Telefonunun çalmasıyla felix huzurlu uykusundan uyanmak zorunda kaldı. Hemen üstünde uyuduğu beden onu o kadar sıkı sarmıştı ki telefonunu almak için onu uyandırması gerekti.

"Hyunjin telefonum çalıyor"

"Çalsın, banane" diyip felixi iyice kendine çekti. Kollarının arasındaki felix sayesinde başındaki ağrıyı bile göz ardı edebiliyordu. Birden kolunda hissettiği acıyla kollarını hemen çekmişti.

"Sen az önce beni mi ısırdın?"

Felix'i daha kalkamadan kolundan tutup altına aldı ve yanağını ısırdı. "Ödeştik"

"Tek istediğim telefonu açmaktı..."

"Öpeyim de geçsin"

"Banane, kahvaltıyı hazırlarsan affederim"

Hyunjin yavru köpek bakışları atsa da felixin umrunda olmadı.

Telefonuna bakınca annesinin aradığını görüp gülümsedi. Gün içinde onu aramayı aklına not ettikten sonra salona yürümeye başladı. Bir yandan da Hyunjin'e acele etmesi gerektiği ile ilgili bağırmakla meşguldü.

Salona girince zaten hazır olan kahvaltı masasını görünce küçük çaplı bir çok geçirdi. Daha sonra bahçede kahveyle birlikte oturan ikiliyi görünce yanlarına ilerlemeye başladı.

"Taehyung hyung sen ne zaman geldin?"

"Sabah geldi"

Yoongi aptal aptal sorularla uğraşmak istemiyordu. Taehyung'un da bir öpücüğü abartmaması onu rahatlatmıştı.

Felix belli belirsiz onaylayıp diğer arkadaşlarını aramak için içeri geçti. 'Özledim veletleri'

-
yoongi-

"Yeonjun o benim pankekim versene"

"Banane hepsini niye aldın biz insan değil miyiz?"

"3 tane yedin gözün doysun"

diğerleri onları takmadan sohbet ederken kendimi burada fazlalıkmış gibi hissediyorum.

Gidersem, buradan ayrılırsam onların hayatında herhangi bir boşluk oluşmaz. Yokluğumu bile hissetmezler. Aynı şekilde içlerinden birisi ölürse birkaç gün ağlayıp unuturlar. Hayır, aptal insanlarla bağ kuramam.

Tanrı biliyor ya, yatağa çoğunlukla bir daha uyanmama umuduyla giriyorum. Sabah uyanınca gözümü açıp yine güneşi görmek neşemi bütünüyle kaçırıyor.

Şunu çok iyi biliyorum, beni görmekten hoşlanmıyorlar. Benim varlığım onları bunaltıyor. Gitmemi istiyorlar.

Kafamı tabağından kaldırdığımda Taehyungla göz göze geldim. Kaç saniye bakıştık bilmiyorum ama kafamı diğer tarafa çevirdiğimde felix'in hyunjin'e bir şeyler yedirmeye çalıştığını gördüm. Diğerleri ise bowlinge gitmek istediği hakkında konuşuyordu.

Burada beni ilgilendiren bir konu olmadığını düşünüyorum. Elime kupamı alıp bahçeye doğru yönelince omzumda bir el hissettim. Taehyung olmalıydı.

"Gitmeyecek misin?"

"Hayır"

"Neden?"