Azumi: The Tattoos (OLD)/ Under Revision

Prologue

Miyuki POV

Isang nakakaingay na tunog ang narinig ko matapos kung sirain ang human container at ang malaking pintuan na nasa harap ko. I looked back at my surrounding at tinignan ang dalawang taong pinatay ko na nakahandusay sa sahig habang habol na habol ang paghinga ko. Hindi pa nakakarecover ang katawan ko dahil sa kinulong nila ako sa human container. Hindi ko alam kung ilang araw, weeks or years akong nakakulong at nakatulog don. Maraming malalaking tv screen at laboratory gown ang nakikita ko sa paligid. Naririnig ko ang mga footsteps na papunta sa kinaroroonan ng malaking kwarto na ito. Baka makita nila ako so I need to move. I run fast para hindi nila ako makita. I leaned on the wall at sumilip sa mga taong pumasok sa kwarto na iyon. Hindi ko mabilang kung iilan sila pero nakikita ko ang mga ibat iba nilang sandata. Kailangan ko ng umalis baka mapansin nila ako dito.

Nakapunta ako sa 24/F ng hindi ko namamalayan dahil narin sa kakatakbo ko sa hagdan. Ang daming mga naghahanap sa akin dahil rinig na rinig ko ang mga speakers sa wall. I need to see her. I need to find her. San nila sya tinago? Bigla akong napahinto at nagtago sa likod ng wall ng may narinig akong yabag na papunta sa direksyon ko.

"San ba pumunta ang batang yon?" - sabi ng lalaki habang palinga-linga sa paligid.

"Bahala na silang maghanap sa batang yon. Ang mahalaga ay ang Subject A" - sabi naman ng pangalawang lalaki na inadjust yung strap ng baril nya.

"Tama-tama. Mas nakakatakot kapag nakawala yung Subject A. Buti tulog pa yun" - sabi ng unang lalaki at kinuha ang flashlight sa mallit na pocket nya dahil bigla na lang namatay yung ilaw.

Bigla akong lumabas si pinagtataguan ko. Before pa nila ako mapansin agad kung tinakpan ang bibig ng unang lalaki and I sliced his throat agad kung sinipa ang pangalawang lalaki sa tyan at hindi ko na syang binigyan ng chance para mag-ingay kaya tinapon ko ang kutsilyo sa noo nya. Sapol! Kinapa ko ang pocket nilang dalawa baka may mahanap ako na bagay na makakatulong sa akin. Nang wala akong may nahanap sa pangalawang lalaki, lumipat ako sa una at nakita ko ang maliit na device na doon sila nagcocommunicate sa iba pa nilang kasama. Agad ko itong kinuha at nagtago sa sulok saka din pagbukas ng ilaw. Biglang umilaw yung device na hinahawakan ko at sa nakikita ko may pulang dot na gumagalaw. I click it at lumabas ang name na Subject A.

Biglang nagflashback yung usapan ng dalawang lalaki na pinatay ko. Ibig sabihin si Onesan to. Damn! Nasa 15th/F sya. Agad na lumabas ako sa pinagtataguan ko and I looked for shortcut. Think! Yuki! Think! I immediately went sa stairs instead of running I jump. Mapapabilis ako dito. After 2 mins, nasa 19th/F na ako. I diverted my gaze to the small device on my hand, nasa 14th/F sya. Dammit! I need to move faster. After 2 mins, nasa 14/F na ako. Naririnig ko na ang putok ng mga baril at sigaw ng mga lalaki. Dahan-dahan akong lumabas sa pinto at agad na sinundan ang tunog ng baril.

Papaliko na ako ng biglang napaupo ako sa sahig. Ouch! Ang sakit ng pwet ko. Tinignan ko yung sahig kung baka may naapakan ako at don ko napagtanto na the floor covered with blood. Ang daming patay sa sahig hanggang sa dulo ng hallway. I run fast para maabutan sya at sinundan ang tunog ng baril. There, I saw her. Finally!

She's wearing the black fitted leather suit at ang kanyang buhok na abot hanggang beywang. Hawak-hawak ang mallit na silver knife na puno ng dugo. The one last guy fires randomly while screaming at the top of his lungs, but Onesan dodge it easily and vanished into darkness in a blink of an eye, nasa likod na sya ng lalaki, she sliced his throat and sinaksak ito sa likod na tumagos sa dibdib nya. He drops on the floor and then she saw me. I could see the blazing fire on her eyes that could cut through you soul.