Levi x Okuyucu

6/Gözyaşı

Birkaç gün sonra

"Baba bizde çiçekçi olalım, hadi çiçekçiye götür beni hem bugün birliğe gitmene gerek yok."

"Baba nerdesin?."

"Baba burası çok soğuk bana sarıl."

"Baba  arkadaşlarımın babası onları bırakmamış sen neden beni bıraktın."

"Anne! Anne."

"Gelme kızım git, git kızım beni boşver kardeşinide al git."

"Bırakmayacağım anne seni, ANNE! ANNE."

Terler içindeydim kalktığımda bir kâbus görmüşüm. Yataktan kalktım kafamdaki sorularla elbisemi giyindim saçlarımı açık bıraktım aslında pekde umrumda değildi bir an önce  Detty teyzenin yanına gidicektim hastaneye kaldırılmıştı, acele etmem gerekiyordu.

Sashanın ağzından

Hastane odasından çıktığımda şaşkınlıkla koridora bakıyordum, üstünde keşif birliği üniforması giymiş, yüzbaşı Leviye aşık olan petra duruyordu. Allicianın işi zordu birdi iki olmuştu ne yapıcağımı bilemeden odanın kapısını açtım ve içeri girdim galiba beni fark etmemişti oh iyi olmuştu, Detty teyzeye  baktığımda yüzünün rengi değişiyordu iyicene morarmış ve solmuştu anlamamıştım ama telaşla doktora haber vermiştim.

"Doktor yokmu, bir doktor gelebilirmi?."

Doktor gelmişti Detty teyzeyi böyle görünce acele edip hemen nabzını ölçmüştü. Bana doğru dönmesiyle kapı açıldı arkama dönecek vaktim yoktu çünkü istemeyeceğim şeyler duymuştum.

"Üzgünüm hastayı kaybettik."

"Ne! Nasıl kaybettik siz hiç ilgilenmiyormusunuz ne durumda diye, mosmor olmuş kadın sizin yüzünüzden hiçmi dikkat etmez insan!." Duyduğum bağrışmalar sona ermiyordu Allicia doktoru suçluyordu ona bağırıyordu çünkü onun yaşadıklarıda zordu, bir insan annesini babasını kaybettikten sonra onu büyüten ona ve kardeşine annelik yapan birisi ölmüştü. Arkamı döndüğümde yere yığılmış ağlıyordu bir parça daha gitmişti hayatından, o kardeşimdi benim.

Allicianın ağzından

Artık bitmiş durumdaydım sevdiğim tüm insanları kaybediyordum. Sanki hayat beni istemiyorda bunlarla sınıyordu keşke daha önce gelseymişim. Arkamda bir gülme sesi duymuştum tıpkı Petranın gülmesi gibi bir an arkamı dönünce petrayı gördüm gülümseyerek bana bakıyordu herşey onun altından çıktığına eminim babamın ölümü dedemin ölümü hep babasının yüzündendi. Ayağa kalktım üstüne doğru gittim bir anda yumruk atınca afalladı bir anda, hızlı vurmuştum yüzüne burnu kanayınca bana doğru geldi ama vuramamıştı ondan hızlı davranıp tekme atmıştım iyice vurmaya başlamıştım ve insanlar bize bakıyordu bir anda durmuştum, hem ağlıyordum hem sinirimden insanlara bağrıyordum.

"Ne bakıyorsunuz  dağılsanıza hiçmi bir kavga görmediniz, sana gelince Petra seninle daha sonra görüşücez bu sefer elimden kaçtın ama birdahakine yaşatmam."

"Ahahaha, tamam bir dahaki sefere." Hiç utanma yoktu aynı babası gibi s*kikdi.

"Şerefsiz." Herkes dağılmıştı tekrardan odaya dönmüştüm onu böyle görürken bütün anılarım karşımda durup bir film gibi geçiyordu. Detty teyze zamanı değildi şimdi olmazdı.

2 saat sonra

Mezarın başında oturmuştum yağmur yağıyordu, aslında çabucak üşüten bir insandım ama şuan yeri değildi.