Jimin Yoongi'yi uyandırmadan odasına girmeye çalışırken, onun çoktan uyanmış olduğunu görüp gülümsedi.
''Günaydın tatlı katil.''
Yoongi göz devirerek bakışlarını yeniden tavana çevirip Jimin'in ilaçlarını getirmesini bekledi fakat sandığının aksine Jimin doğrudan yanına gelip tişörtünü kaldırarak karnını incelemeye başladı.
''Sanırım dinlenerek halledebileceksin.''
Yoongi belli etmese de bunu duyduğuna sevinmişti, içten içe rahatlarken Jimin elini cebine atarak bir telefon çıkardı.
''Birini buraya getirme riskini göze alamadım.''
Jimin, Yoongi'nin karnını birçok farklı açıdan çekerken Yoongi yalnızca beklemekle yetindi ve tek kelime etmedi.
''Bakıyorum da çok sessizsin, ağrın mı var?''
Yoongi, şüpheli gözlerini yüzünde dolaştıran Jimin'e cevap olarak kafasını iki yana sallarken Jimin buna inanmadığını belli etmek isterce tek kaşını havaya kaldırdı.
''Bana yardımcı olmazsan ben de sana olamam Min Yoongi.''
Yoongi, Jimin'e göz devirip karnını kapatarak sırtını koltuğa yasladı ve beceriksizce oturdu. Çantasını karıştıran Jimin'e bir süre baktıktan sonra sıkıntıyla nefes verip elini karnına götürdü.
''Biraz ağrıyor ama öncekilerden farkı yok.''
Jimin tüm ilgisini Yoongi'ye verip onu dinlerken, yüzünde herhangi bir ifade göremedi. Doğruyu söylüyor olmasını ümit edip ilaçlarına fazladan bir ağrı kesici daha ekleyerek odadan ayrıldı.
Kısa bir süre sonra odaya elinde her zamanki tepsisiyle giren Hoseok, Yoongi'nin yarım ağız gülmesini sağladı. Güldüğünü fark eden Yoongi, yüzünü hızla ifadesiz haline getirse de Hoseok'un şaşkın bakışlarından onu gördüğünü anlamıştı.
''Günaydın, neden bu kadar mutlusun?''
Hoseok, elindeki tepsiyi Yoongi'ye verip perdelerden birini hafifçe aralayarak bir pencere açtı. Yoongi, kucağına bırakılan yiyecekleri yanına koyup uzağa iterken Hoseok'a bakmadan bir soru sordu.
''Hiç işe gitmiyor musun?''
Yoongi'nin sorusuyla gülümseyip karşı koltuğa oturan Hoseok, eliyle odayı ve Yoongi'yi gösterdi.
''İşteyim zaten.''
Hoseok, Yoongi'nin ne tepki vereceğini beklerken keyifle oturduğu yere daha çok gömülüp yüzündeki gülümsemeyi korudu.
''Eğer bu şakaysa oldukça boktan, değilse daha da boktan.''
Yoongi'nin oldukça bariz bir alay barındıran sesi Hoseok'u güldürürken Jimin hızla odaya girdi ve işaret parmağını dudakların üstüne koyarak Yoongi'ye sessiz olmasını işaret etti.
Hoseok ve Yoongi, Jimin'in bu telaşlı haliyle ciddileşirken Yoongi, hala kendisine bakan doktoruna kısa bir kafa sallamayla cevap verdi. Beklediği onayı alan Jimin bu kez de Hoseok'a döndü ve derin bir nefes aldı.
''Taehyung kapıda, geçerken seni almak istemiş.''
Jimin, sesini normal tutabilmek için büyük bir çaba harcarken, bedeni sesinden bağımsız bir şekilde hızla Hoseok'u kolundan tutup kaldırmıştı bile.
Yoongi, Hoseok'un son dediklerinin üstüne birinin gelmesiyle tedirgin olsa da yapacak bir şeyi kalmadığını fark ederek birkaç kişinin daha gelip onu götürmesini bekledi fakat Hoseok, düşündüğünün tam aksine daha da ciddileşti ve kendisine bir kez daha sessiz olmasını işaret edip odadan hızlı adımlarla ayrıldı.
