ÖDEŞME

plan

Her şey o kadar hızlı gelisiyordu ki ne olduğunu anlayacak kadar zamanım bile yoktu. Birazdan hayatım artık eskisi gibi olmayacak ,belki ölucem belki başka bir sonum olucak  ama kesinlikle bu işin sonunu düşünmemiştim .
Elbette ki kanında zehirli madde bulucaklar ve ya hapsi boylayacam ya da kaçıp kendime saklanabildigim bir yer bulucam .

Artık geri dönüş yoktu benim için  .Keşke hemen taburcu olmasaydi da biraz daha eski hayatımın tadını çikarsaydim . Ama yaşadıklarım aklıma gelince sonra tek başıma kalişimin vermiş olduğu zorluklarla savaşma mücadelem geldikçe bunları yaşamayı hak etmediğimi kendime hatırlatarak ,geri adım atmamak için her zaman nedenlerimi tetikte bekletiyorum .Yanlizlik ,çaresizlik ,kabuslar ,korkular ....ve daha bir çok neden .

Elimde tuttuğum ignediki maddeyi seruma karıştıracam. Umarım ters bir durumla karsilasmam .Stresim her saniye daha da artıyordu bu kadar tedirginlikle daha önce hiç savaştığimı hatırlamıyorum zaten şu son zamanlarda diken üstüne yasiyormusun gibiydi  .Birazdan ilk cinayetimi işlemiş bulunucaktim. Soylerken o kadar zorlanmiyordum ama iş yapmaya gelince her şey tepe taklak oluyor.

Ellerim odaya yaklaştıkça daha da titriyor ,nefes alış verislerimi bir türlü düzene sokmayı basaramiyordum .Acaba simdi ertelsem öğlen yapsam.Sonra içimdeki ses ne ferkeder dediği an vazgeçtim düşüncemden. Belki daha sonra böyle bir şans yakalayamiyacaktim.

İçimdeki sıkıntı git gide büyüyordu .Beni ele geçirmişçesine baskısını daha da artırıyordu. Korumaların yanından geçerken kendimi sakinleştirmeye calişyordum .

Kapıyı açıp içeri girdiğimde artık yapmaktan başka caremin kalmadığını anlamıştım.
Avuç içim terliyor ,değişik bir şekilde korku tüm hücrelerimde kendini belli edip tüm bedenime yayıldı.Bana öylece bakan adama sadece bakıyordum.

Kafamın içi o kadar karışık ki birbirine girmiş cam parçaları gibiydi ve ben her beynimi başka şeyler e zorlarken onlarda beynine saplaniyorlardi .Eğer biraz daha kaldığım yerde beklersen Uraz suphelencek.
Şimdi gidip normal iğne yapıyormuş um gibi davrancagim.
Pansuman yapmam gerekli ama şuan onun sırası değildi.

Hemen ayaklarımın istemsizce beni götürdüğü yere suruklendim. Seruma ulaştığımda tekrar uraza baktım .Bana bakıyordu hemde ne yaptığımı anlamaya çalışır adına .Kahretsin becermiyordum şimdi yakalanacagim elimi çabuk tutmam lazım eğer şimdi yapamazsan bir daha asla yapamiyacktim.Terleyen avuç içlerimi önlüğümun bezine sürdüm .binbir güçlükle suphelenmemsi için
"Nasılsınız Uraz bey ,iyi misiniz "

"İyim ,sen "
"Ben de iyim teşekkür ederim ,ağrınız siziniz yoktur umarim "

Sesimin titremesi için binbir çaba içine girmiştim. Endise ,korku ,stres,tedirginlik ve daha bir çok şey

"Yok bir ağrım "
Hâla kuşkuyla beni suzmeye devam etti .
Önümde titreyen ellerime kaydı gözleri ve ben de refleks le cebime soktum .

İğneyi cebinin içinde elimde tutuyordum . Ve yan tarafa döndüğümde çıkarttım yerinden.

Tam seruma gotureckken urazin sesiyle irkildim . O kadar paniktim ki normal düzeyde çıkan sesi ile elimde tuttuğum iğne yeri boylamisti.gogsum hızla inip kalkıyordu .
"Ne yapıyorsun "

Hızla iğnenin düştüğü yere baktım tam yatağın kenarindydi .sonra baksilarimi uraza çevirdim .
"Şey ben serum ,yani immm vitamin katıyordum "
Vitamin nerden çıktı ,içimden kendime sövmeye başladım .
Gözüm hâlâ yerdeki ignedeydi .
"Vitamin "dedi tek kaşını kaldırarak
"Evet "
Ben hızla yerdeki iğneyi almak için eğildiğimde kafamın urazla çarpışmanın yanında ,benden önce davranıp iğneyi aldığına şahitlik ettim .