Kahit hindi maganda ang karamdaman ni Veronica maaga ito nagising kinabukasan pinaghandaan ang prenup shoot ng dalawa. Naglakad ito magisa na tumungo sa mabatong parte ng dalampasigan bitbit ang iilang damit na susuotin ni Andrea sa shoot. Pagkarating niya bumungad sa kanya ang iilang mga staff ni Charles na nag aayos na ng mga gamit.
"Good Morning Miss," bati ng isang staff sa kanya. Ngumiti si Veronica kasabay bumati rin pa balik rito.
"Si Charles?" tanong niya dito hindi mapansin ang anino ng binata.
"Wala pa-... Ay ayan na po pala siya," sabay turo sa kanyang likod. Lumingon naman si Veronica at nakita niya ang binata palakad patungo sa kanilang kinatatayuan.
With a smile plastered on his face, she can't help her heart start beating so fast again. Her eyes stared at him. He looked fresh wearing his blue khaki shorts and plain white shirt paired with his Birkenstocks while the strap of his camera slung on his shoulder.
"Good morning," he greeted softly while still smiling.
"M-Morning," hindi inaasahan manginig ang kanyang boses. Dahil sa kaba mabilis ito lumayo sa binata at kinausap ang stylish.
Binilin niya lahat ng mga isusuot at ayos ni Andrea kada tema ng shoot sa kausap pero hindi niya maiwasan lumingon sa pwesto ng binata. Abala ito inaayos ang kanyang camera habang may kinakausap rin rito. Napalunok si Veronica at tumingin muli sa kanyang kausap. Pagkatapos sinabi ang mga bilin nito dali tumango ito ang babae at tumungo na sa kwarto ni Andrea upang asikasuhin na ito.
"Veronica," napatalon naman ito sa kanyang kinakatayuan sa gulat ng katabi niya si Charles. Hindi man lang niya naramdaman ito lumapit sa kanya.
"Sorry I scared you out,"
"It's okay, Ano pala iyon?"
"Nag-almusal ka na ba?" Hindi niya inaasahan tanungin sa kanya. Tumango naman ito dito bilang sagot. Kumain lang ito ng isang piraso na tinapay at kape. She's not that heavy eater in the morning but it's enough for her to gain her energy.
"Ikaw nag-almusal ka na ba?" Tanong niya rin sa binata.
"Not yet," amin nito.
"Do want coffee?" Alok niya sa binata pero mabilis ito umiling.
"It's okay, magpakuha nalang ako sa mga staff. Wala ka bang gustong kainin like snacks later?"
"Anything will do Charles. Thank you!" Ngiting tumango ang binata sa kanya kasabay tumalikod ito na malaya niya makita ang malapad at matipuno nitong likod na papalayo sa kanya.
Ilang oras ang nakalipas na mas lalo sila naging abala na mag umpisa na ang shoot. Nauna dumating si Lance mangha sa sinabing plano na ni organisa ni Veronica. Natigil lang ang kanilang pag uusap ng na tanaw nilang palagad si Andrea sa kanila.
Lumingon ito sa binata na siyang lumingon rin ito sa kanyang kasintahan. The way he looked at her tells how much he loved that woman. It can show in his eyes the glistening strong affection.
Lumipat ang nito kay Andrea na may malapad na ngiti nakatingin kay Lance. She's wearing a baby pink ruffle long dress with light makeup while her long hair was in loose cascading curls all the way down. She looks so innocent and fragile opposite to Veronica who has a strong personality.
"Wow!" Mangha ni Lance hindi maalis ang mga mata sa nobya.
"I will never get tired staring at her," bulong ni Lance hindi mawari kung sinasabi niya ba ito sa kanya o sa sarili.
"Hi!" Bati ni Andrea makalapit ito ng tuluyan sa kanila. Hindi umimik si Veronica habang ang magkasintahan ay naguusap tila wala ito sa kanilang tabi.
BINABASA MO ANG
Sweet Chaos
General FictionLuck is always with Veronica, a 29 year old independent woman who has everything within her shoes. She has a stable job, money, and a comfortable life she could never imagined for but love is something that is missing on her list. Secretly in love...